به نام آفریدگار هستی بخش
ای خواهران و برادران بحرینی ام سلام، سلام و درود بی کران مرا از ایران سرزمین،سرزمین آلاله ها پذیرا باشید.
نامه ی من به نوای غم انگیز تار بیشتر شبیه است،هم لذت میبخشد و هم غم بر دل مینهد.
لذت میبخشد چون از تو حکایت میکند و از ضمیر پاک و خدایی و مقاوم تو سخن میگوید.اما حزن آور است بدان جهت که از غم و غصه ی تو میگوید و ملامت ها و آزردگی های تو را باز می نماید.
دوستان من به راستی اگر از دریچه ی قلب شما به جهان و جهانیان بنگرند ویرانه ی وسیعی خواهند یافت که فضای آن به ذرات اندوه و محن آغشته شده.
خواهران و برادران عزیزم می دانم که شما را به جرم شیعه بودن میزنند آنها از شنیدن کلمه "اَشهدُ انْ لا اِلٰهَ الا الله،اَشهدُ انَّ محمّداً رسولُ الله ،اشهد ان علیاً ولی الله"می ترسند و وحشت دارند. آنان از آینده شما می ترسند. چرا که در طول تاریخ بارها به چشم خود دیده اند که مسلمانان و شیعیان مولا علی(ع) با اتّکا بر قوت الهی و دین و باور چه کارها که نکرده اند؟
می دانم که موجوداتی زشت سیرت که نام اشرف مخلوقات بر خود نهاده اند امروز با شعار دموکراسی،حقوق بشر،آزادی بیان و... به سرزمین شما وحشیانه هجوم آورده اند و چرخ های زندگیتان را سنگین و زنگ زده کرده اند.
می دانم که چه قدر آرامش روحتان بر هم زده می شود و خونتان به جوش می آید وقتی می شنوید که آل خلیفه به دو هزار سعودی تابعیت بحرینی داده است.
خواهران شیعه ام می دانم که روزانه شاهد به خاک و خون افتادن همسران، پدران،برادران و فرزندان غیورتان هستید که جرمشان آزادی بیان است که خواهان بر کناری آل خلیفه پس از چهل سال حکومت هستند.
خشم و انزجار شما از جوامع بین المللی حقوق بشر را میتوان از لابه لای نگاه خشم آلودتان به هنگام تشییع پیکرهای مطهّر شهدایتان که با مقاومت و ایستادگی و با شعار"اللهم تقبّل هذا القربان"همراه است،به روشنی درک کرد.
برادران عزیزم می دانم چه قدر طاقت فرساست زمانی که نظاره گر تخریب مساجد،محاصره مناطق شیعه نشین و هجوم نظامیان به خانه ها و حریم خصوصی تان هستید. می دانم چه قدر زجر آور است وقتی دانش آموزی به دلیل سر دادن شعارهای مخالف با دولت،از علم و تحصیل محروم می شود و می دانم که با مشاهده حمایتهای عربستان سعودی،امارات متحده عربی و کویت به سرکردگی آمریکای خیانتکار،از آل خلیفه خشم و کینه تان چند صد برابر می شود.
خواهران و برادران شیعه ام می دانم که امروز با دست خالی به جنگ نابرابر با دشمن تا به دندان مسلّح رفته اید. اما بدانید که شما با مبارزه مظلومانه تان به خائنین و خفتگان درس شجاعت و مبارزه میدهید.
امروز چگونه آنهایی که دم از حقوق بشر میزنند ساکت مانده اند؟درحالی که می بینند حتی بیمارستان ها هم برای مجروحین بحرینی مکانی امن نیست!چگونه وجدان های خفته شان بیدار نمیشود وقتی نظاره گر کشته شدن انسانها در زیر شکنجه های آل سعود و آل خلیفه وهابی هستند؟
آری امروز همه ی دنیا میدانند که سکوت جوامع بین المللی حقوق بشر در برابر فجایع و شکنجه ها سندی محکم بر اثبات ادعای دروغین آنان است.
خواهران و برادران دینی ام اگر امروز ما را در پی فردایی نبود،زندگی یک روز بیشتر نبود پس تو نیز ای مبارز دلیر بحرینی تو ای توشه ی روزگار ، مقاوم باش و برخیز و بکوش زیرا آینده از آن توست .
امیدواری را چون خون وارد رگهای زندگیت کن. امیدوار باش و به امید ظهور مهدی امتها،آن امام رئوف،استقامت و پایداری کن که به بنا به فرمایش پیامبر اکرم"پیروزی همان پایداری است".تا به امید خدامولایمان،صاحبمان،آقا و سرورمان،امام زمانمان ظهور کند و خودش با شمشیر ذوالفقاری اش نوای دلنشین عدالت علوی و اسلام ناب محمدی(س)را در جای جای این سرزمین خاکی طنین انداز کند.
پس تا آن زمان مقاوم باش و بغض و کینه ات را در نوک انگشتان سنگ به دستت بفشار و آن را با تمام وجود به سوی دشمن بکوب...
العجل العجل یا مولای یا صاحب الزمان...
http://bpnuosku.blogfa.com
