جزئيات پروژه نفوذ سايبري آمريكا در جوامع اسلامي

نيويورك تايمز در گزارشي، از نقشه هاي وزارت خارجه آمريكا براي نفوذ در جوامع اسلامي از طريق شبكه هاي اجتماعي اينترنتي پرده برداشت.
به گزارش مشرق، پايگاه اينترنتي «نيويورك تايمز» در گزارشي به قلم «جسي ليختن اشتاين» به بررسي نقش پايگاههاي اينترنتي اجتماعي نظير «تويتر» در نوع جديدي از ديپلماسي غربي و بالاخص آمريكايي كه «ديپلماسي ديجيتال» ناميده مي شود و نقشه هاي وزارت خارجه آمريكا براي نفوذ در جوامع اسلامي از طريق اين شبكه ها پرداخت.
نويسنده اين گزارش با تاكيد بر ماهيت كنترل ناپذير شبكه هاي اجتماعي يادآور مي شود: ديپلمات هاي آمريكايي و همچنين ديپلمات هاي ساير كشورها بايد بپذيرند كه شبكه هاي اجتماعي را نمي توان كنترل كرد و شركت هاي صاحب اين شبكه ها هم مسئوليتي در قبال نحوه استفاده كاربران از اين امكانات ندارند. دولت ها بايد بفهمند كه بين «پيام يك كاربر» و يك «سيستم پيام رساني» تفاوت بسيار است. در ماه مه، پاكستان فيس بوك را فيلتر كرد چرا كه مسابقه كاريكاتور عليه نبي مكرم اسلام(ص) در آن برگزار شده بود. حتي متحدان قديمي آمريكا نظير كره جنوبي، ايتاليا، عربستان سعودي و استراليا هم قائل به اين نكته هستند كه آنچه محدوديت در قوانين اساسي براي آزادي بيان مدنظر قرار گرفته است بايد شامل حال اين شبكه ها نيز بشود.
«كارلوس پاسكال» سفير آمريكا در مكزيك در اين خصوص مي گويد كه اگر مساله در خصوص كشورهايي خاص همچون چين، ايران، كوبا يا كره شمالي باشد، تويتر و فيس بوك ديگر به عنوان يك شبكه اجتماعي صرف نگريسته نمي شوند بلكه ابزار دست دولت آمريكا ديده مي شوند. اين امر شركت مذكور را در خطر قرار داده و همچنين كاربران تسهيلات اين شركت ها هم به خطر مي افتند. اما مهم نيست كه واقعيت چيست! در چنين شرايطي، به هر حل بهتر است كه بگذاريم اين وسايل ارتباط جمعي به كار خود ادامه دهند. اما به هر حال، خطوط قرمزي وجود دارند كه بايد به آنها احترام گذاشت.
نيويورك تايمز در ادامه اين گزارش با اشاره به تلاش هاي آمريكا براي ايجاد نمايندگي هاي تكنولوژي هاي مدنظر خود را كشورهاي هدف از جمله عراق مي نويسد: از بهار گذشته، راس و كوهن با سفر به كشورهايي نظير عراق، روسيه، كنگو و هائيتي نمايندگي هاي تكنولوژي هاي مدنظر خود را در اين كشورها داير كردند. از آن زمان اين سفرها كه به «Techdel» شهره شده اند بخشي از سياست خارجي ايالات متحده دانسته مي شوند. در اين كشورها از مهندسين نرم افزار، كارآفرينان و ... خواسته شده است تا راه هاي غيرعرفي براي توسعه دموكراسي و پيشبرد امر توسعه در كشور پيدا كنند.
در اينجا هم كوهن و راس به دنبال تاسيس و ايجاد محصولاتي هستند كه ملموس باشند. آنها به راهبران تكنولوژي ماموريت دادند تا در آمريكا شبكه هاي حمايتي از كمپاني هاي نوپاي «فن آوري اطلاعات» عراق تاسيس كنند و راه هايي براي استفاده از منابع اطلاعاتي روسيه در راستاي مبارزه با قاچاق انسان بيابند.
براساس اين گزارش كوهن كه سال هاي پيش از فارغ التحصيلي را در آفريقا طي كرده و تز خود را بر روي نسل كشي رواندا انجام داده بود در حالي كه تنها 22 سال داشت با كاندوليزا رايس ديدار كرد. رايس هنوز به سمت مشاور امنيت ملي منصوب نشده بود. وي سپس سفري به خاورميانه داشت و از سوريه، لبنان، عراق و ايران ديدار كرد و توانست با نسل جوان اين كشورها كه از رسانه هاي جمعي و تكنولوژي هاي بي سيم استفاده مي كنند ارتباط برقرار كند. رايس در خصوص وي مي گويد كه كوهن نظرات بسيار جالبي در خصوص ايران داشت تا آنجا كه كسي در دولت صاحب اين نظرات نبود. كوهن به خواسته رايس از نظرات خود خلاصه اي تهيه مي كند تا به رئيس جمهور وقت آمريكا ارائه شود.
نيويورك تايمز در ادامه اين گزارش نوشته است در طرحي جديد، راس و كوهن يكي از همين روزهاي اخير در جلسه اي با «فرح پنديت»، نماينده ويژه وزارت امور خارجه آمريكا در امور جوامع اسلامي ديدار كردند. پنديت اصالتا اهل كشمير است و در سن پايين به آمريكا مهاجرت كرده است. وي كه اكنون در اوايل چهارمين دهه زندگي خويش است حضوري فعال در وزارت خارجه آمريكا داشته و در 25 كشور تلاش مي كند كه دامنه تعاملات آمريكا با جوامع اسلامي را افزايش دهد. وي به تازگي از سفر خود به پاكستان، هندوستان، قطر و هلند بازگشته و به همراه معاون خود «كارن چندلر» با راس و كوهن ديدار كرده است.
راس در اين جلسه تصريح كرد كه مشكلي كه بايد حل شود اين است كه يك دفتر نمي تواند با مسافرت هاي پي درپي با 4/1 ميليارد انسان رابطه برقرار كند، بنابراين ما بايد به سوي راهبردي از تكنولوژي ارتباطاتي نظر داشته باشيم.
كوهن نيز اظهار داشت كه هر جا كه برويم بالاخره گروهي از مسلمانان آنجا حضور دارند و از استراتژي مدنظر خود و راس به عنوان «راهبرد بوف» نام برد.
نيم ساعت بعد جلسه به توضيح خودماني راهبرد بوف از سوي راس و كوهن گذشت: اين راهبرد ناظر بر اين واقعيت است كه چگونه مي توان از دارايي ارزشمندي همچون پنديت (زن پركاري كه از سوي آمريكا سخن مي گويد آن هم خطاب به جمعيت بسيار متنوعي كه به انگيزه هاي آمريكا با ديده ترديد مي نگرد) استفاده كرد و حضور او را در جوامع هدف به وسيله تكنولوژي گسترش داد تا حضور وي تنها مبتني بر مسافرت هايش به جوامع هدف نباشد؟!
پس از مدتي از بحث ها نتيجه اي كه حاصل شد توافق همه طرف ها بر اين واقعيت بود كه تعامل با مسلمانان كاربر و سخت است.
راس ادامه مي دهد: قرار نيست اين كار در همين لحظه انجام شود. ما به كسي احتياج داريم كه در اين خصوص كنكاش كند و آنچه لازم است را به دست بياورد. بايد چيزهايي مشخص شوند كه مي شود آنها را به پيام 140 كاراكتري يا كمتر تبديل كرد. بعد ما مي توانيم آن را به زبان هاي پشتون، دري، اردو، عربي، سواحلي و... ترجمه كنيم. مساله مهم ديگر اين است كه مسلمانان تاثيرگذار در تويتر، فيس بوك و ساير شبكه هاي اجتماعي را بشناسيم و با ديپلماسي مناسبي به آنها دسترسي يافته و بگوييم: «هي، ما مي خواهيم اين پيام ها را به شما برسانيم. اين ها پيام هايي هستند كه ما فكر مي كنيم با ارزش هاي شما سازگارند. اين همان صدايي است كه شما مي خواستيد از آمريكا بشنويد.» به اين ترتيب ما در ميان مسلمانان حاضر در تويتر «امام» حامي خود به دست مي آوريم و از طريق اين امام ها در گوش آنها پچ پچ مي كنيم و به آنها مي گوييم كه از اين زن (پنديت) پيروي كنيد!