از "آزادی" مدنظر معمار انقلاب تا "آزادی" مدنظر بعضی‌ها؛ راه را گم نکنیم
"خیبرآنلاین" - "ما براى اینکه راه را درست برویم، باید نقشه معمار را بدانیم. اگر در یک بناى متعارف معمولى، نقشه در اختیار نباشد، نقشه اصلى معلوم نباشد، سازندگان و بنایان هرچه هم چیره‌دست باشند، ممکن است اشتباه کنند؛ باید نقشه اصلى را دانست تا بتوان براساس آن نقشه اصلى، اگر هنرى در سازندگى و در احیا هست، آن را به‌کار برد".
به گزارش پایگاه خبری- تحلیلی "خیبرآنلاین"، عبارت فوق، فرازی از فرمایشات امام خامنه ای بود که در سالروز رحلت بنیانگذار انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی(ره) در جوار مرقد آن عزیز سفر کرده و در جمع پرشور زایران پیر جماران مطرح کردند.
ولی امر مسلمین این مطلب را در طلیعه سخنی مطرح کردند که در اثنای آن، بحث نقشه امام خمینی(ره) برای "نظم مدنى - سیاسى براساس عقلانیت اسلامى" را پیش کشیدند و در ادامه فرمودند که طبق نظر معمار انقلاب، "شریعت اسلامى" چهارچوب اصلی است که تمام مسایل بعدی باید براساس آن پیگیری شود.
معظم له بیان داشتند که شریعت اسلامی تضمین کننده این چهار عنصر اصلى است: آزادى، استقلال، عدالت، معنویت.
در این مقال، بناست تا یکی از عناصر اربعه فوق مورد بررسی قرار گیرد؛ عنصری که از قضا این روزها از سوی برخی مسئولان و نیز عده ای قلم به دست و تریبون دار مجازی و حقیقی، به شدت بر روی آن مانور تبلیغاتی صورت گرفته و تلاش می شود بسیاری از ناکامی ها و سوءمدیریت ها تحت لوای انحرافی این عنصر، ناپدید شوند: آزادی.
در اکثر سال های پس از انقلاب اسلامی، هر زمان که فضا برای برخی روشنفکرمآب های غربگرا باز شد، تهاجم رسانه ای آنها با سروصدای بلند بر روی یک عنصر متمرکز شد و آن کلمه مظلوم "آزادی" بود.
طی یکسال اخیر نیز که به جهت برخی تسامح و تساهل ها، برخی قلم به دستان غربگرا فضای بازتری برای انتشار افکار خود پیدا کرده اند و بعضی تحصیل کردگان و تربیت یافتگان در مکتب غرب، انگلیس و آمریکا فرصت عرض اندام پیدا کرده و بعضا کرسی های مدیریتی را نیز در اختیار خود گرفته اند، یکبار دیگر، مهمترین دغدغه خود را در بحث آزادی، آن هم از نوع دم دستی، با عمق کم و با سبک غربی متمرکز کرده اند.
موضوعات ذیل، که همگی در چارچوب به بیراهه کشاندن واژه مقدس آزادی ارزیابی شده و از آنها به جهت نوع بیانشان، برای کم عمق کردن جوانان و انحراف در افکارشان از موضوعات اصلی یاد می شود، تنها مشتی از خروار است که تحت لوای آزادی، مطرح می شود: آزادی شبکه های ماهواره ای که نقش مخربی در تزلزل اعتقادات مردم دارند، آزادی شبکه های اجتماعی مجازی ضداخلاقی و ضدامنیتی مانند فیسبوک که به ویژه در فتنه 88 آثار زیانبار آن مشهود شد، آزادی حضور زنان در ورزشگاه هایی که همچنان با حداقل های اخلاقی و ساختاری فاصله بسیار دارند، آزادی نویسندگانی که آثار قبلی آنها بنیان های اعتقادی مردم را نشانه گرفته بود، آزادی رسانه هایی که در روز روشن می خواهند زیرآب احکام اسلام و نص قرآن کریم را بزنند، آزادی برای برخی افراد مغفول که می خواهند ولنگاری و بی بندوباری را در سطح جامعه ترویج کنند، آزادی سران فتنه که تعمدا نقشه های آمریکا و اسراییل را در کف خیابان های تهران اجرایی کرده و از سوی سران صهیونیسم به عنوان پیاده نظام آنها در ایران نام برده شدند، آزادی فیلمسازانی که در فیلم های ساخته شده خود تنها به فکر ترویج فمنیسیم و عشق های زمینی مربع و مثلثی بوده اند، آزادی...
مباحث فوق که هرگز توسط سینه چاکان، برای آنها حد و حدودی تعیین نشده و ظاهرا همه چیز را بدون ضابطه می خواهند، مباحثی بود که علاوه بر سال های دور، طی یکسال گذشته تحت لوای اعتدال از سوی برخی مسئولین و بعضی رسانه ها مورد حمایت تبلیغاتی قرار گرفتند و هزینه های زمانی و انرژی بسیاری را صرف خود نمودند.
جالب اینجاست که مطرح کنندگان موضوعات انحرافی فوق، منتقدین این ایده های غرب پسند را با ادبیاتی مانند مترجع، افراطی، تندرو، بیکار متوهم، بی سواد، اقلیت و... مورد تهاجم قرار داده و تلاش نافرجامی کردند تا آنها را به انزوا بکشانند.
با عنایت به فرمایش امام خامنه ای که در سطور ابتدایی این نوشتار آمد، بهتر آن است تا مفهوم والای "آزادی" از دیدگاه شریعت اسلامی را از زبان معمار انقلاب که نقشه راه جمهوری اسلامی را طراحی نمود، مورد بازخوانی مجدد قرار دهیم تا عیار دیدگاه اصلی از انحرافی مشخص شود.
بدین منظور، برشی از یک سخنرانی مهم امام خمینی(ره) را که در تاریخ 1358/6/2 در قم و در جمع اقشار مختلف مردم مطرح کردند، در ادامه می آید و از عموم مخاطبان گرانقدر دعوت می شود این بیانات را با دقت مورد مطالعه قرار دهند تا عیار واقعی بعضی ها(!) و همگرایی آنها با تفکرات معمار کبیر انقلاب اسلامی مورد سنجش قرار گرفته و راه از چاه مشخص شود:
"مع الاسف در مراکز هم یک آرای فاسد هست. اینها که آزادی می خواهند، اینها که می خواهند جوانهای ما آزاد باشند، قلمفرسایی می کنند برای آزادی جوانهای ما، چه آزادی را می خواهند؟ می خواهند جوانان ما آزاد بشوند؛ قمارخانه ها باز باشد به طور آزاد، مشروبخانه ها باز باشد به طور آزاد، عشرتخانه ها باز باشد به طور آزاد، هروئین کش ها آزاد باشند، تریاک کش ها آزاد باشند؛ دریاها آزاد باشند و درها باز برای جوانها. جوانهای ما آزاد باشند و هر مفسده ای را بخواهند عمل کنند؛ به هر فحشا که می خواهند کشیده شوند. این چیزی است که از غرب دیکته شده است. این چیزی است که می خواهند جوانان ما ـ که می شود در مقابل آنها بایستند ـ را بی خاصیت کنند. ما می خواهیم جوانانمان را از میکده ها به میدان جنگ ببریم. ما می خواهیم جوانانمان را از عشرتکده ها به میدان جنگ ببریم؛ ما می خواهیم جوانانمان را از این سینماهایی که بود و جوانهای ما را به فساد می کشید، دستشان را بگیریم و به جاهایی ببریم که برای ملت فایده داشته باشد. این آزادی که آقایان می خواهند آزادی‌ای است که قدرتمندها دیکته کرده اند؛ و نویسندگان ما یا غافلند و یا خائن. این دمکرات مآب‌ها که می گویند باید آزاد باشد، به هیچ وجه نباید جلوی هیچ چیز را گرفت، اینها الهام میگیرند از اَبَرقدرتها، و آنها می خواهند ما را غارت کنند و جوانهای ما بی تفاوت باشند. جوانهایی که در عشرتگاه ها هستند بی تفاوتند. جوانهایی که مبتلا به مخدِّرات هستند در امور کشوری بی تفاوتند. جوانهایی که در مراکز فحشا بزرگ می شوند نسبت به مصالح مملکت کار ندارند. این جوانها به مصالح مملکت کار دارند که از این مسائل دورند؛ در تحت تربیت اسلامی هستند. رئیس پاسدارها به من گفت جوانهای ما شب، نمازشب می خوانند و در قنوت فلان دعا، دعای مُفصَّل را می خوانند. اینها می توانند مملکت نگه دارند. ما می خواهیم مملکت حفظ کنیم. حفظ مملکت به آزادی که شما می گویید نیست. این آزادی مملکت را بر باد می دهد. این آزادی که شما می خواهید آزادی دیکته شده است؛ برای اینکه مملکت را ببلعند و جوانی ما نداشته باشیم جواب بدهد. چنانچه دیدیم که عمل کردند و چه شد، چه مصیبتهایی به مملکت ما وارد شد؛ برای اینکه جوانهای ما را به فساد کشیده بودند. ما می خواهیم جوانانمان را از چوب وافور رها کنیم، مسلسل دست آنها بدهیم. ما می خواهیم جوانانمان را از وافور رها کنیم و به میدان جنگ ببریم. شما می خواهید که ما آزاد بگذاریم تا جوانان ما فاسد بشوند، و اربابان شما بهره بردارند.
بله، ما مرتجع هستیم، شما روشنفکر هستید. شما روشنفکرها می خواهید که ما به هزار و چهارصد سال قبل برنگردیم. شما می ترسید که اگر ما جوانان را مثل هزار و چهارصد سال قبل تربیت کنیم که با جمعیت کم، دو امپراتوری بزرگ را به باد داد. ما مرتجع هستیم؛ شمایی که می خواهید جوانان ما را به تعلیمات غربی بکشید، نه آن تعلیماتی که خودشان دارند، آن تعلیماتی که برای ممالک استعماری دارند، شما روشنفکر هستید! شما که آزادی می خواهید، آزادی همه چیز، آزادی فحشا، همه آزادی ها را می خواهید، شما روشنفکر هستید! آزادی که جوانهای ما را فاسد کند، آزادی که راه را برای مستکبرین باز کند، آزادی که ملت ما را تا آخر به بند بکشد. شما این آزادی را می خواهید و این دیکته ای است که از خارج به شما شده است.
شما حدود آزادی را، برای آن چیزی قائل نیستید. شما بی بند و باری را آزادی می دانید. شما فساد اخلاق را آزادی می دانید. شما فحشا را آزادی می دانید. ما شما را آزاد گذاشتیم، و خودتان را به فحشا کشیدید؛ به بدتر از فحشا کشیدید، آبروی خودتان را بردید پیش ملت. ما شما را آزاد گذاشتیم و قلمهای مسموم شما توطئه گران مملکت ما را می خواست به باد بدهد؛ با اسم دمکراتی، با اسم آزادیخواهی، با اسم روشنفکری؛ با اسم های مختلف. خائنان در این مملکت با دست باز شروع کردند به فعالیت و توطئه چینی. همین خائنها غائله های کردستان را به وجود آوردند. و همین خائن ها هستند که برای توطئه گرها عزا می گیرند. آنهایی که جوانهای ما را سر بُریدند حرفی نیست؛ آنهایی که جنایتکاران را قصاص می کنند برایشان[نوحه]میگیرند؟! ما که می خواهیم مملکت خودمان را از دست جنایتکاران، از دست خیانتکاران، از دست چپاولگران نجات بدهیم، ما سلب آزادی کردیم! البته آزادی که منتهی بشود به فساد، آزادی‌ای که منتهی بشود به تباهی ملت، به تباهی کشور، آن آزادی را نمی توانیم بدهیم. آن آزادی‌ای است که شماها می خواهید آن آزادی است که می خواهید جوانهای ما را بی تفاوت بار بیاورید، هرچه هرجا بشود و هرکه هرکاری بکند؛ دولتهای بزرگ تمام منافع ما را ببرند و آنها مشغول عشرت باشند. عشرتخانه ها درست کرده اند، بارها درست کردند، سینماها درست کردند، دامن زدند به آن، مخلوط کردند جوانهای زن و مرد را با هم و به فساد کشیدند هر دو را با اسم آزادی. مملکت ما را بردند و اینها که آزاد بودند و به آزادی عمل کردند بی تفاوت بودند. همین روشنفکرها هم بی تفاوت بودند، همین دمکراتها هم بی تفاوت بودند، همین احزاب هم بی تفاوت بودند.
آنها که مملکت ما را نجات دادند همین تودۀ جمعیت است؛ همین دانشگاهی های عزیزند؛ همین طلاب علوم دینیۀ عزیزند؛ همین علمای بلادند؛ همین تجار و کسبۀ بلاد هستند؛ این جوانها، همین کارگر است، همین کشاورز است، اینها مملکت ما را نجات دادند. و اکنون شما با اسم آزادی و آزادیخواهی و دمکراسی و کذا می خواهید این مردم را دوباره برگردانید به حال اول و آنها را تحقیر کنید. آزاد بگذارید تا اینها هرکاری می خواهند بکنند، بعد از یک نسل دیگر یک انسان متعهد پیدا نشود در مملکت. این آزادی را شما می خواهید و این همان آزادی است که به شما الهام کرده اند و شما از خارج الهام گرفتید؛ و ما آزادی وارداتی را قبول نمی کنیم. ما باید این ملت را حفظ کنیم. ما باید این جوانان را حفظ کنیم. ما باید دست این جوانها را از تباهی ها بکشیم و قدرتمند کنیم. ما انسان رزمنده می خواهیم. ما جوانهای حماسه جو می خواهیم. ما روشنفکر نمی خواهیم، این روشنفکر. البته در بین روشنفکرها، در بین طبقات تحصیلکرده، بسیار اشخاص صحیح هستند؛ لکن اینهایی که با قلم دارند بر ضدملت قلمفرسایی می کنند و با قَدَم دارند بر ضدملت اِقدام می کنند و اسلحه را به روی ملت کُرد عزیز ما کشیده اند، اینها سرکوب خواهند شد.
خدای تبارک و تعالی در باب مؤمنین می فرماید: اَشِدَّاءُ عَلَی الکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَینَهُم؛ نسبت به توطئه گرها، نسبت به کفار، که توطئه گرها هم از آن صف هستند، و سران این احزاب هم از آن سنخ هستند، نسبت به آنها اشداء، با شدت، با مشت گِره کرده، به دستور اسلام با شدت عمل می کنیم؛ و با ملت رُحَما؛ رحیم هستند، دوست هم هستند. ما خادم همه هستیم، ما چون خادم شما هستیم این خیانتکارها را سرکوب می کنیم؛ برای اینکه اینها به شما خیانت می کنند." (اینجا)
|
