دستور كار نهاني سوروس؛ موادمخدر، پول، رسانه ها و قدرت سياسي

درباره جرج سوروس، اين چهره اقتصادي و سياسي مرموز و ذي نفوذ آمريكايي، نمي توان مطالب زيادي در رسانه هاي اصلي آمريكايي پيدا كرد. چرا كه عمده آنها طرفدار يا زيردست شركت هاي ريز و درشتي هستند كه سوروس به نوعي در آنها دست دارد. ايفاي نقش بين المللي وي كه عمدتا از طريق مؤسسه جامعه باز او انجام مي گيرد، يكي ديگر از مهم ترين سرفصل هاي فعاليت هاي اسرارآميز، مداخله گرايانه و اثرگذار او در سياست هاي آمريكا و جهاني به شمار مي رود. مقاله زير اگرچه سال ها پيش نوشته شده است، اما با توجه به رخدادهايي كه آمريكا در چند سال اخير تجربه كرده است، بهتر مي توان ادعاهاي مطرح شده دراين مطلب را درك كرد. مواردي از جمله قدرت گرفتن حزب دموكرات كه سوروس يكي از سرسخت ترين مدافعان آن بوده است و به طرق مختلف و حائز اهميتي اين حمايت خود را اعمال كرده است و نيز قانوني شدن استفاده از ماري جوانا در ايالت كاليفرنيا كه سوروس از سال ها قبل از مدافعان و فعالان سرسخت وضع اين قانون بوده است و حتي خود وي علنا اظهار داشته است كه ماري جوانا مصرف مي كند و از آن لذت هم مي برد، از جمله مواردي است كه درستي آنها با گذشت زمان به اثبات رسيده است.

تاكنون پيش آمده است كه گزارش هايي را درباره مؤسسه قديمي معاون رئيس جمهور ديك چني يعني هاليبرتون و نفوذ ادعايي آن بر دولت شنيده و خوانده باشيد. هاليبرتون كه يك شركت دولتي با بيشتر از يكصدهزار كارمند است. در سال 2001، درآمدي سيزده ميليارد دلاري داشته است. با اين حال جرج سوروس يك هاليبرتوني است. گفته مي شود دارايي هاي او معادل هفت و دو دهم ميليارد دلار است. به ما گفته شده است كه سوروس يك «خير» متعهد به «دموكراسي» است. از طرف ديگر، فرض براين است كه حزب جمهوري خواه توسط گربه چاق ها و «كسب و كارهاي بزرگ» همچون هاليبرتون اداره مي شود.

سوروس شايد بزرگ ترين گربه چاقه سياسي تمام زمان ها باشد. او كه در فرانسه به تجارت غيرقانوني محكوم گرديده است. در تضعيف يا تخريب پول تمام كشورها در جهت منافع شخصي خودخواهانه اش تخصص دارد. او به عنوان مردي شناخته مي شود كه بانك انگليس را درهم شكست. قدرت او چنان است كه صرف اظهارنظرهايش مي تواند باعث بالا يا پايين رفتن ارزش پول كشورها شود.

ساير افراد رنج مي كشند تا او بتواند به ثروت دست يابد. اما روزنامه نگاران نمي خواهند روش هاي سؤال برانگيزي را مورد بررسي قرار دهند كه او از طريق آنها توانسته است به چنين ثروتي دست يابد. عجيب آن كه زماني كه او به چنين ثروتي دست يافت. به يك سوسياليست جهاني تبديل گرديد كه بر وضع ماليات هاي جهاني بر بسياري از شيوه هايي كه او براي دست يابي به ثروت از آنها سود جسته است صحه مي گذارد؛ شيوه هايي چون سفته بازي و دستكاري در پول جهاني.

رسانه ها پيوسته اين واقعيت را ناديده مي گيرند كه اين به اصطلاح «خير»، چندين بار درحالي كه اقتصادها و پول هاي ملي را به محاصره خود در آورده بود، صابون قانون به تنش خورده است. تجارت پيشگان سختكوش آمريكايي فهميده اند كه سوروس چگونه به ثروت خود دست يافته است. ادوين جي ناگل رئيس شركت هاي «ناگل» در اعتراض به يكي از حضورهاي تلويزيوني سوروس به ميزباني دانشگاه تالدو، به «شگردهاي غيراخلاقي كه او از طريق آنها به ثروت خود دست يافته است، اشاره كرد.»

او با وجود اعتقاد به «جامعه باز»، از شيوه هايي غيرقانوني بهره مي گيرد كه تنها به روي ابر ثروتمندان باز است. سخنگوي كاخ سفيد دنيس هاسترت در تلويزيون ملي گفت كه هيچ كس به درستي نمي داند كه سوروس پول هاي خود را از كجا آورده است.
سوروس پي درپي دريافت پول از كارتل هاي موادمخدر يا هر فعاليت مجرمانه ديگر را انكار كرده است. اما اين واقعيت به قوت خود باقي مي ماند كه دست كم برخي از عمليات هاي مالي وي به طور گسترده اي در امر پول شويي دست دارند. سرمايه سوروس در جزاير آنتيل هلند قرار دارد كه يك فدراسيون خودگردان متشكل از پنج جزيره در درياي كارائيب است. در يكي از مدارك سيا، اين منطقه به عنوان «نقطه حمل ونقل موادمخدر آمريكاي جنوبي به آمريكا و اروپا و مركز پول شويي توصيف مي شود.»

گفته شده است كه سوروس سهام بزرگي را در يكي از بزرگ ترين بانك هاي كلمبيايي خريداري كرده است. «اداره ضد موادمخدر» در گزارش خود با عنوان «اصلاحات اقتصادي كلمبيا: تأثير پول شويي موادمخدر در درون اقتصاد كلمبيا» مستند كرده است كه چگونه سلاطين بزرگ موادمخدر از مزاياي آزادسازي اقتصادي براي به كار انداختن درآمدهاي غيرقانوني خود از محل فروش موادمخدر در كسب و كارهاي قانوني بهره مند شده اند. در اين گزارش خاطرنشان شده است كه «مقامات دولتي آمريكا و كلمبيا در درآمدهاي موادمخدر كه در تمام بانك هاي بزرگ كلمبيا سپرده گذاري شده اند سهم دارند.»

شبكه پيچيده منافع مالي، شركت ها و بنيادهاي سوروس، باعث مي شود كه هاليبرتون همچون يك سرمايه گذاري «بچه بازي» به نظر آيد.
اتهامي كه در مطبوعات مي خوانيم اين است كه هاليبرتون قراردادهاي دولتي را از آن خود كرده است و از قبال جنگ عراق پول درآورده است. درحالي كه توجه بسيار كمتري به اين واقعيت مبذول شده است كه اين شركت پنجاه و چهار تن از پرسنل خود را در نتيجه اين جنگ از دست داده است. هيچ كس در مطبوعات به منافع سوروس از جنگ كوزوو اشاره نمي كند، درحالي كه او به اين دليل از انجام يك حمله پيش گيرانه عليه يوگسلاوي حمايت كرد كه يك سرمايه گذاري را اداره مي كرد كه اكنون در آنجا فعاليتي ندارد.

هدف ديرينه سوروس، براندازي سياست ملي ضد موادمخدر دولت آمريكا براي كاستن از فعاليت هاي نهادهاي مجري قانون ملي و جهاني در امر مبارزه با تجارت موادمخدر بوده است. او اين كار را «كاهش آسيب» مي نامد، يعني اگر دولت، تجارت موادمخدر را در دست گيرد و موادمخدر و داروهاي تخديري از جمله سرنگ براي معتادان را تأمين كند، فعاليت جنايي همراه با استفاده از موادمخدر ظاهراً كاهش خواهد يافت. اما با اين حال، اجراي اين قانون مستلزم دور نگه داشتن موادمخدر از دسترس كودكان است. چنين چيزي هم كه امكان پذير نيست، پس سوروس قصد دارد اجازه دهد، موادي مثل ماري جوآنا، كوكائين و هروئين براي كودكان توزيع شود.

اگر سوروس قادر به تصرف كاخ سفيد و به اجرا گذاشتن سياست موادمخدر خود در سطح كشور شود، ميليون ها تن به سمت تجربه كردن مواد روان گردان خطرناك و صدمه زدن به خود، خانواده و جامعه شان سوق داده خواهند شد. حتي ماري جوآنا كه رسانه ها آن را ماده مخدري «نرم» به تصوير مي كشند، تبعات منفي شديدي دارد. پروفسور رابين موري از انستيتو روان پزشكي انگليس در كتاب خود ماري جوآنا و جنون به مطالعات و مداركي از سراسر جهان اشاره مي كند كه برخي از آنها مربوط به چهل سال قبل هستند و استفاده از ماري جوآنا را با بيماري هاي رواني از جمله شيزوفرني و روان پريشي مرتبط مي دانند.

در مقاله جديدي كه درباره ضربه هاي مالي و سياسي فزاينده سوروس نوشته شده است، «واشنگتن پست» با طرح اين ادعا كه سوروس «بودجه تلاش هايي را براي اصلاح قوانين مربوط به مبارزات انتخاباتي، از شمول جرم در آوردن ماري جوآنا و تغيير سيستم قضاوت جنايي تامين كرده است» او را تطهير كرده است.

تمامي اين حرف ها اگر نگوييم غلط، گمراه كننده هستند. «اصلاح» قوانين مبارزات انتخاباتي او مفري را باقي مي گذارد كه او را قادر خواهد ساخت تا به قول واشنگتن پست، ركورد «بيشترين پول هاي اهدايي توسط يك شخص دريك چرخه انتخاباتي» را از آن خود كند. پس گزارش هاي تحقيقاتي درباره سوروس و دستور كار او كجا هستند؟

يك بخش كليدي دستور كار سوروس- تسليم پيشنهادي او در امر مبارزه با موادمخدر- در خلال كارزار انتخاباتي جاري، با دقت از ديد مردم آمريكا پنهان نگه داشته شده است. جنگ با تروريسم به حتم در مركز تلاش ها جاي دارد، اما جنگ با موادمخدر هنوز نگراني عمده ميليون ها آمريكايي محسوب مي شود، به خصوص والدين هراسان از نفوذ هاليوود و فرهنگ موادمخدر.
جا دارد كه مطبوعات به يكي از نقش هاي سوروس در قانوني كردن سياست ملي موادمخدر توجه خاصي كنند، چرا كه اكثريت قاطعي از جمهوري خواهان و دموكرات ها با كارزار مدافع وضع قوانين مربوط به موادمخدر او مخالفت كرده اند و آنها هم بر اين نظرند كه اين قوانين، معضل موادمخدر را وخيم تر خواهد كرد.

اما در كارزار اخير، تغيير و تحولاتي بنيادين صورت گرفته است. گفته مي شود كه سوروس از طريق كمك مالي به سازمان هاي ليبرال- چپ بسيار متفاوتي كه مباني سياسي حزب دموكرات را پذيرفته اند، در حال ايجاد سازمان هاي جديدي در قالب سازمان هاي «527» است كه حزب دموكرات را خصوصي سازي يا جايگزين خواهند كرد.

سوروس و دو پسرش هر يك هزاران دلار به برد كارسون، نامزد سناي حزب دموكرات در اوكلاهما كمك مالي كردند. رقيب جمهوري خواه وي دكتر تام كوبورن كه به مدت شش سال يكي از اعضاي مجلس نمايندگان بود و در اين مدت به عنوان يكي از مخالفان پيشگام در جريان قانوني كردن ماري جوآنا و برنامه تأمين سوزن كه استفاده غيرقانوني از موادمخدر را تسهيل مي كرد، شهرتي براي خود دست و پا كرده بود.

كوبورن «آموزش مضر» به سبك سوروس را به عنوان رويكردي مخفيانه براي قانوني كردن موادمخدر غيرقانوني فاش كرد. كوبورن همچنين يكي از حاميان پر و پا قرص آزمايش موادمخدر و حتي آزمايش موادمخدر الزامي براي اعضاي كنگره بود. كوبورن و كاركنانش داوطلبانه اين آزمايش موادمخدر را انجام دادند. طرفداران وي گفتند كه اگر او براي مجلس سنا انتخاب شود. يك صداي پيشتاز در اين مجلس براي محافظت كودكان از خطرات سوءاستفاده از موادمخدر خواهد شد و يك صداي خرد علمي عليه جنبش تحت حمايت سوروس است كه در پي قانوني كردن موادمخدر است. تعجبي ندارد كه سوروس و پسرانش قواي خود را متوجه شكست دادن كوبورن كردند.

سوروس همچنين به باراك اوباما كه به عنوان نامزد حزب دموكرات از ايلي نويز براي ورود به مجلس سنا مبارزه مي كرد كمك مالي كرده است. CNSNewscom گزارش داد كه سوروس نه تنها به كارزار اوباما كمك مالي كرد، بلكه چهار تن ديگر از اعضاي خانواده اش، جنيفر، پسرانش جاناتان و رابرت و همسرش سوزان نيز همين كار را كردند. به دليل وجود يك قانون خاص مربوط به تأمين هزينه هاي انتخاباتي، سوروس ها در طول مبارزات اوليه باراك اوباما، مبلغ شصت هزار دلار براي او جمع آوري كنند.

سوي نيويوركر سوروس را يكي از نزديكان هارولد آيكل، قائم مقام اداره كاركنان كلينتون نيز معرفي كرده است كه «مديا فاند» را كه يكي از انبوه گروه هاي مورد حمايت سوروس در قالب «527» است اداره مي كرد. سوروس او را «يك طرفدار واقعي» توصيف كرده است.
در غفلت يا تجاهل رسانه هاي تشكيلاتي، سوروس به عنوان يك قهرمان فرهنگي نمود يافته است.
مجله فرهنگ موادمخدر «هدز»، او را «ددي ويدباكز» ناميد و به نقل فرازي از كتابش سوروس بر سوروس پرداخت و اعلام كرد كه «او سطل ها را دقيقاً همانجا مي ريزد كه آنها لازم دارند». شريك وي پيتر ليوايز كه چهره وي از سوي «پست» به عنوان يكي از ده نفر از سخاوتمندترين خيرين كشور ماله كشي شد، عملا در نيوزيلند به خاطر «واردات» موادمخدر از جمله حشيش و ماري جوآنا دستگير شده بود.

رسانه ها او را «خير» ميلياردري مي نامند كه «در پي ترويج دموكراسي و نهادهاي دموكراتيك در جهان است». او براي ايراد نطقي در باشگاه ملي مطبوعات در بيست و هشتم اكتبر 2004 يعني درست پيش از انتخابات دعوت شد. سوروس كه يك استفاده كننده ماري جوآناست مي گويد كه از ماري جوآنا استفاده مي كند و از آن لذت مي برد و پولش را «هدر نمي دهد». او پولش را براي هدفش كه ساختن دوباره آمريكا و جهاناست هزينه مي كند. در يكي از مقالات طولاني اخير «نيويوركر» به قلم جان مير، او به عنوان فردي با نيات خير به تصوير كشيده شده بود كه به هيچ وجه دغدغه پول را ندارد، كسي كه قرباني حملات هتاكانه است و صرفاً مي خواهد نظراتش شنيده شوند. اين نمونه اي از طرز به تصوير كشيده شدن سوروس در مطبوعات است. مير با شريك وي پيتر ليوايز درباره تبرئه سوروس از جرائمي مثل استفاده از ماري جوآنا، گفت وگوي كوتاهي برگزار شد، اما او از كنكاش در اين زمينه قصور ورزيد كه چگونه سوروس خود را متعهد به قانوني كردن مصرف موادمخدر خطرناك كرده است.

سوروس كه برخي اوقات به عنوان يك ملحد يا لاادري توصيف مي شود، ايده يك «جامعه باز» سكولار را مطرح كرده است. اما دستور كار او براي قانوني شدن مواد مخدر در خلال كارزارهاي انتخاباتي اخير، عمدتا از چشم مردم دور نگه داشته شده است.
در كنفرانس «سازمان ملي اصلاح قوانين مربوط به مواد مخدر» كه در سال 2004 برگزار گرديد، اتان نيدلمن از «اتخاذ سياست گذاري مواد مخدر» كه با حمايت مالي سوروس تاسيس شده است، درباره همكاري او با سوروس و اقدام اين ميلياردر براي رساندن جان كري به كاخ سفيد مورد پرسش قرار گرفت. پرسش كننده پرسيد: «آيا قرار است ديوان عالي در اين موضوع دخالت كند؟» نيدلمن با فروتني جواب داد: «خواهيم ديد» و محتاطانه گفت كه عملي كردن «تمام چيزهايي كه به خير و صلاح جامعه است» شايد دشوار باشد.

اين امر به اين دليل حساس است كه ديوان عالي امريكا تاكنون اين موضوع را در چندين ايالت آمريكا مورد ملاحظه قرار داده است؛ ايالت هايي كه داراي قوانين مكتوبي هستند كه استفاده از برخي اشكال «ماري جوآناي دارويي» را مجاز مي شمارند، امري كه تخلفي آشكار از قوانين فدرال محسوب مي شود. احتمال دارد كه ديوان عالي در آينده به اين موضوع بازگردد. انتظار مي رود كه اين ديوانتا ژوئن 2005 حكمي را صادر كند كه از سوي دولت بوش به چالش كشيده شده است.

هاليوود به اشغال لابي مواد مخدر غيرقانوني درآمده است
در كنفرانس سال 2004 سازمان ملي اصلاح قوانين مربوط به مواد مخدر آلن سنت پير از بنياد «نورمل»، تشريح كرد كه «چگونه در برنامه هاي تلويزيوني متعدد آمريكا، ماري جوآنا را در شكلي نهايتا مثبت به تصوير كشيده اند.» وي از برنامه هاي «اي آر، شيكاگو هوپ، سيبيل، پراكتيس، مورفي براون، اسپورتز نايت، بكر، جبهه غربي، روزيان، سكس در شهر، شش پا در اعماق، ووپي، مونتل»، نمايش دهه هفتادي و برنامه لري ديويد نام برد. او گفت: «ميليون ها نفر اين برنامه ها را مي بينند. بنابراين بسيار حساس است كه ما بتوانيم اين تغيير در «فرهنگ» را درك كنيم و نشان دهيم.»

چالش روياروي فرهنگ مواد مخدر هم اكنون توسط دولت امريكا درك شده است. سوروس هم جلودار آنهاست.
Bloombergcom به نقل از استراب تالبوت معاون وزير خارجه امريكا از سال 4199 تا 1200 نقل كرده است كه گفته است: «هر وقت كه جرج سوروس تماس مي گرفت و درخواست ملاقات با من را مي كرد، من زمين و آسمان را براي برگزاري اين جلسه به هم مي دوختم. به خاطر كارهايي كه او انجام داده بود، من با او مثل وزير امورخارجه يك كشور ديگر برخورد مي كردم.» حتي در دولت بوش نيز سوروس چهره اي مهم و ذي نفوذ قلمداد مي شد. او در شانزدهم سپتامبر 3200 در وزارت كشور درباره «امريكا در جامعه جهاني: تامين امنيت درازمدت» نطقي ايراد كرد.

به جاي تحقيقات درباره پول هاي سوروس، ستون نويس روزنامه واشنگتن پست هارولد ميرسون، سوروس را به خاطر مهندسي كردن «خصوصي سازي» حزب دموكرات از طريق تامين بودجه گروه هاي سياسي 752 و كنار گذاشتن آنچه كه او آن را تشكيلات يك حزب دموكرات ناكارآمد مي نامد، ستوده است. در كنفرانس «امريكا را پس بگيريد» كه در ژوئن از سوي نيروهاي منتهي اليه چپ برگزار شد، سوروس با سناتور هيلاري كلينتون كه او را به اين گروه معرفي كرده بود عكس يادگاري گرفت. او خطاب به جمعيت گفت: «ما به افرادي مثل جرج سوروس كه بي پروا مشتاق پيش گذاشتن گام هاي لازم در مواقع لازم است نياز داريم.» او با پول خود گام، پيش مي گذارد.
اما ميرسون و ستون نويس نيويورك تايمز پلكراكمن، به سخنگوي كاخ سفيد دنيس هاسترت به خاطر مطرح كردن سوالاتي درباره منشا ثروت سوروس حمله كردند.

سوروس كه يك معترف به دموكراسي است، از محفل 752 در يك كارزار تدوين قوانين مالي استفاده كرده است كه او آن را براي محدود كردن فعاليت هاي سياسي «صاحبان منافع خاص» تبليغ كرده است. او ركورد بيشترين پول اهدا شده از سوي يك شخص به يك چرخه انتخاباتي را به نام خود ثبت كرده است. معلوم شد كه منظور او از اين «صاحبان منافع خاص» كسان ديگر هستند نه خود او.

تعهد او به دموكراسي هرگز مورد سؤال قرار نگرفته است. يكي از نمونه هاي پوشش رسانه اي طرفدارانه از سوروس، گزارش «يواس اي تودي» در يكم ژوئن بود كه اعتبار آزاد كردن ميليون ها تن انسان را از بند كمونيسم و «حمايت از دموكراسي» به سوروس داده است. اگر چه سوروس مقداري از هزينه هاي گروه هاي ضدكمونيستي را در طول جنگ سرد تأمين كرده است، اين كار او براي درآوردن پول و بسط نفوذ خود بر ملت ها و كشورها طراحي شده بود. كمونيسم به اين دليل كه رفتار مهمان نوازانه اي نسبت به سرمايه گذاران نداشت، يك تهديد بود.

يك نمونه عالي اين امر، حمايت او از عمليات نظامي در كوزوو است. همان طور كه پيشتر ذكر شد، سوروس از عمليات نظامي در كوزوو كه يكي از استان هاي يوگسلاوي بود، به اين دليل حمايت كرده بود كه يكي از شركت هاي سوروس در سال 0200 اعلام كرد كه يكصد و پنجاه ميليون دلار- به همراه ضمانت وام هاي پرداختي از سوي «شركت سرمايه گذاري خصوصي فرا مرزي آمريكا»- در بالكان سرمايه گذاري كرده است. اين شركت «صندوق برابري جنوب شرق اروپا» نام داشت. تا سال 2200 حجم سرمايه گذاري شركت سرمايه گذاري خصوصي فرا مرزي آمريكا به دويست ميليون دلار افزايش يافت و اين شركت اعلام كرد كه «صندوق يوگسلاوي سرمايه گذاري سوروس» به نقشي كنترل كننده در اكسيبانكا كه يك بانك تجاري خصوصي در صربستان است دست يافته است و در تأسيس «شبكه هاي پهن باند صربستان» كه يك شركت تلويزيون كابلي و خدمات پهن باند پيشگام در صربستان است سرمايه گذاري كرده است.

نكته ديگر اينكه «جامعه باز» سوروس به خود او تسري نيافته است. او با مقررات زدايي از برخي روندها، راه را فقط براي ابر ثروتمندان بازكرده است و در پناه امنيتي قرار دارد كه رسانه ها برايش تأمين كرده اند. در يكي از فصول غريب حيات شغلي سوروس، گفته مي شود كه او در يك شركت انرژي سرمايه گذاري كرده است كه توسط جرج بوش اداره مي شود، اقدامي به منظور خريد نفوذ در خانواده بوش. همانطور كه اشاره شد در يك تحول عجيب ديگر، اين سرمايه دار جهاني، يك سوسياليست جهاني نيز شده است و از يك ماليات جهاني موسوم به «توبين تكس» به روي شيوه هايي كه خود وي از طريق آنها از سيستم سرمايه دارانه جهاني بهره برداري مي كند و از قبل سفته بازي و دستكاري در پول هاي رايج ثروتمند مي شود، حمايت كرده است. سوروس اعلام كرده است كه توبين تكس «نظريه اي معتبر» براي بالا بردن درآمدهاي بين المللي و مخالفت با به كارگيري وضع ماليات هاي زيانبار است. آنچه كه گزارش شده است اين است كه توماس پالي، مدير «پروژه اصلاحات جهاني سازي» در مؤسسه جامعه باز سوروس، يكي از سخنگويان برجسته در نشستي بوده كه در سال 3200 در واشنگتن براي بحث درباره چگونگي وضع اين ماليات برگزار شده بود.

ستون نويس واشنگتن پست هارولد ميرسون مي نويسد: «سوروس ثروت خود را از راه سرمايه گذاري به شيوه قديمي دروال استريت به دست آورده است.» اما در واقع او ثروت خود را از طريق شگردهاي سرمايه گذاري كه در دسترس سرمايه گذاران عادي قرار ندارد و نيز مداخلات مالي وي كه مي تواند بر كشورها و اقتصادهايشان تأثير بگذارد، كسب كرده است.
منبع: ماهنامه سياحت غرب- شماره98