سردرگمی و پرخاشگری، عاقبت اپوزسیون

سردرگمي و پرخاشگري، محافل اپوزيسيون را در برگرفته است. مرور آخرين تحليل ها و ارزيابي هاي اين محافل حاكي از آن است كه اردوكشي خياباني سال گذشته به ويژه با ميدانداري اصلاح طلبان بيش از «يك هارت و پورت» نبوده و مقتضيات معارضه با جمهوري اسلامي مطلقاً فراهم نيست.
به گزارش کیهان، در همين زمينه پايگاه اينترنتي گويانيوز در سلسله مقالاتي به بررسي وضعيت جريان فتنه و براندازي پرداخت. گويانيوز در يكي از اين تحليل ها با اشاره به اظهارات اخير خاتمي كه بوي عقب نشيني از جنبش سبز و ساختارشكن ناكام سال گذشته مي دهد، نوشت: به خوبي پيش بيني مي شد پس از هارت و پورت سال گذشته درباره كودتاي انتخاباتي، كساني چون خاتمي دوباره بار مجازات سنگين خويش را به عنوان اصلاح طلب بر دوش حمل كنند و تا قله انتخابات بالا ببرند كه چه انتخاب بشوند و چه نشوند، از همان بالا دوباره رها شود و روز از نو، روزي از نو! آيا از سخنان خاتمي خنده تان مي گيرد؟ عصباني مي شويد؟ نمي دانيد كسي را كه هم رياست جمهوري و هم قوه مقننه را در دست داشته و نتوانسته هيچ كدام از اين ادعاهاي تو خالي را آن هم در شرايطي كه رقيب بسي ضعيف تر بود، محقق كند چه بناميد؟ شايد همان «تداركاتچي» بهترين عنوان باشد! اما با اين همه، پاسخي كه دريافت مي كند منفي است. كيهان روز بعد از سخنان خاتمي در سرمقاله خود به قلم حسين شريعتمداري (راست بگو، نهان مكن!) به صراحت دست رد بر سينه اصلاح طلبان مي نهد؛ «سران فتنه بايد مطمئن باشند مردم هوشياري كه 9 دي را آفريدند آنهايي را كه در «بدر» به روي قرآن شمشير كشيدند به خوبي مي شناسند و اجازه نمي دهند در «صفين» ديگري به نفاق، قرآن بر نيزه كنند». و همزمان چندتن از نمايندگان مجلس خواهان توبه و برائت «آقاي خاتمي» از «اغتشاشات سال گذشته» و «سران فتنه» مي شوند بلكه مي خواهند كه حرف هايش را نيز پس بگيرد.
اين سايت ضدانقلابي در تحليل ديگري با انتقاد از كساني كه مي گويند بايد دوباره در انتخابات آمد تا مشروعيت زدايي از رژيم كرد، نوشت: دوستان سخن از مشروعيت زدايي از سيستم حاكم بر ايران مي كنند، پرسش اصلي اين است كه حد و مرز اين مشروعيت زدايي كجاست و تا چه زمان اين دور تسلسل ادامه خواهد يافت. يا مي گويند مذاكره با رژيم ايرادي ندارد. اما پرسش اصلي اين است كه مذاكره با چه كساني؟ با چه رويكردي؟ با كدام پشتوانه و با چه قدرتي؟ مسئله اين است كه اگر اصل اين مذاكره را هم بپذيريم ( كه با چون و چراي فراواني همراه است)، پشتوانه حمايتي اين گفت وگو معلوم نيست.
گويانيوز اضافه كرد: يكي از معضلات اساسي كه مانع از فراگير شدن جنبش سبز شد، اتكاي پيشيني بخشي از فعالان مرتبط با جنبش به تئوري هاي محافل نزديك به هاشمي رفسنجاني است كه جنبش سبز را محلي براي بازپس گيري قدرت از دولت احمدي نژاد مي دانستند. اين همان نقطه افتراقي بود كه پس از مدتي موجب شد شخص رفسنجاني و محافل نزديك به او حاشيه نشيني و دوري گزيني از جنبش را ترجيح داده و به راهكارهاي ديگري جز همراهي با خواست هاي حقيقي جنبش بينديشند. در اين ميان اما مهندس موسوي و آقاي كروبي بيش از انتظاري كه از ايشان مي رفت ظاهر شدند و البته اين ادعا نافي نقدهاي فراواني كه به عملكرد اين دو تن وارد است نخواهد بود.
گويانيوز نهايتاً به اظهارات عناصر سكولار و لائيك مقيم خارج در پيچيدن نسخه هاي خيالي و بي بنياد براندازي در ايران مي پردازد و مي نويسد: اين دوستان مي گويند كه كافي است ابتدا يك كنگره اپوزيسيون «درخارج كشور» تشكيل شود و يك «آلترناتيو سكولار» بسازد. اين آلترناتيو يك «دولت در تبعيد» خواهد بود كه با جمهوري اسلامي «مقابله» خواهد كرد و «هدايت مبارزه» را بر عهده خواهد گرفت و ...! اين آقايان يك سوال كوچك را توضيح نمي دهند و آن اينكه «حكومت اسلامي» چگونه و طي چه فرآيندي «منحل» خواهد شد؟!! آيا تشكيل يك دولت موقت در خارج از كشور باعث انحلال جمهوري اسلامي خواهد شد؟ آيا قضيه به همين سادگي است؟ اين آقايان آيا واقعاً اين قدر ساده انديش هستند يا اين كه با مطرح كردن اين گونه پيشنهادها، به گفته خودماني، همه را سركار گذاشته اند؟!! آخر ذهن گرايي هم اندازه اي دارد!! نشاندن آرزوها به جاي واقعيتها هم همين طور!! درست است كه اين دوستان بيش از سي سال است كه در ايران نبوده و از دور جامعه را نظاره مي كنند اما مخالفان انديشمند ديگري هم هستند كه سالهاست در ايران نبوده اند، اما اين قدر بي پايه و بي مايه وضعيت حال و آينده ايران را تحليل نمي كنند و راهكار ارائه نمي دهند.