راهبردهاي راديكاليسم سبز درسند دولت اميد

در 6 مرداد 1388 مطلبي در برخي رسانه هاي اين جبهه انتشار يافت كه «استراتژي تشكيل «دولت اميد» نام داشت. چنان كه از نام آن نيز برمي آيد اين نوشته «استراتژي مبارزاتي» اين جبهه بود كه عملاً نسخه ايراني شده نظرات جين شارپ به شمار مي آمد. درمقدمه اين طرح مبارزاتي آمده بود: «اگر هدف اصلي اين مرحله از جنبش سبز ساقط كردن كابينه كودتاي خوارج و تشكيل «دولت اميد» به رياست ميرحسين باشد، كه اين هدف از پويايي دروني اين مرحله از جنبش استخراج مي شود، در اين صورت جنبش سبز بايد بتواند نيروهاي عظيم خود را متناسب با ساختار دولت سازماندهي كند. عنصر اساسي «استراتژي تشكيل دولت اميد» اين است: تمام كاركنان وزارتخانه ها و سازمان هاي بزرگ دولتي، كه رياست آنها را رئيس خوارج تعيين مي كند، همراه با تمام مؤسسات، انجمن ها و سازمان هاي مستقل جامعه كه با اين وزارتخانه ها سر و كار دارند، جنبش عدم همكاري با وزير مربوطه را سازماندهي خواهند كرد به نحوي كه امكان حكمراني از وزراي كودتا سلب و آنان مجبور به فرار از وزارتخانه شوند. در جريان تضعيف قدرت سياسي كودتا و متناسب با توازن قوا، ملت بايد از ميرحسين موسوي بخواهد تا دولت اميد را تشكيل دهد و استقبال از وزراي قانوني آخرين مرحله اين برنامه استراتژيك خواهد بود. گفتني است كه بر اساس اين استراتژي تاكنون گروه هاي مقاومت براي چند وزارتخانه سازماندهي شده است و «كميته مقاومت كاركنان» يا «كوموكار» اين وزارتخانه ها نيز در دست سازماندهي است. از تمام سبزهاي ايران به ويژه از سربازان و پيشقراولان اين جنبش درخواست مي شود سند زير را با تأمل مطالعه كنند و در دو سطح به نقد آن بپردازند: اول، نقد و تكميل خود اين برنامه؛ و دوم، تدوين استراتژي هاي كوچك تر و ظرفيت سازي براي تحقق آن.»
در ذكر استراتژي هاي راديكاليسم سبز كه در اين «سند» آمده است به سياست هاي زير توجه شده است: 1. تقسيم كار و پذيرش مسئوليت از سوي نيروها و مؤسسات جامعه حول هر وزارتخانه و سازمان دولتي خاص، (و نهادهاي ملي مانند رسانه، نهاد دين، و دانشگاه) در سطح ملي و منطقه اي و محلي. 2. تشكيل تدريجي شبكه اي (و نه سازماني) از افراد در درون مؤسسات جامعه و وزارتخانه و سازمانهاي دولتي به منظور «عدم همكاري» با وزير مربوط. 3. بسط و تعميق عدم همكاري در ميان گروه ها و سازمان ها با وزارتخانه ها و سازمان هاي دولتي مربوط و به هم زدن توازن قوا به نفع طرفداران موسوي براي تأسيس «دولت اميد». زيرا با گسترش عدم همكاري، نيروي دولتي تحليل مي رود و به مرور شرايط براي شكل گيري كميته هاي رهبري اين مقاومت ها حول هر وزارتخانه و سازمان و هر عرصه خاص، شكل خواهد گرفت. به عنوان مثال، كميته اي مركب از تشكل هاي فراگير كارگري و كارفرمايي و نمايندگان وزارت كار و امور اجتماعي و به صورت علني سازماندهي خواهد شد كه امور مقاومت مستمر و بي خشونت را هماهنگي و سازماندهي خواهندكرد. اين كميته ها به مرور «شوراي ملي رهبري جنبش سبز» را سازمان خواهند داد. در اين شورا نمايندگاني از تشكل ها و انجمن ها و انواع مؤسسات جامعه، سازمان هاي سياسي، رهبران ديني و معنوي حضور خواهند يافت و رياست اين شورا با مهندس ميرحسين موسوي خواهد بود. در مرحله بعد، وزيران و اعضاي دولت سبز از سوي رئيس جمهور انتخاب و به صورت موقت در همان «شوراي ملي» به تصويب خواهند رسيد. پس از رأي اعتماد «شوراي ملي» به وزيران، آنان مسئوليت رهبري و سازماندهي مقاومت و عدم همكاري مردم با وزارتخانه مربوط را بر عهده خواهند گرفت. بديهي است هر وزير چندين معاون خواهد داشت كه هم در امر مبارزه به وي كمك كنند و هم در صورت دستگيري احتمالي وزير، يكي از معاونان وي مسئوليت وزارت و رهبري را بر عهده گيرد. 4. ادامه مبارزات براي پايان دادن به حالت «دولت دوگانه» [آنچه كه در دهه قبل حاكميت دوگانه خوانده مي شد] با حذف دولت كودتا و بازگرداندن دستگاه دولت به رئيس جمهور قانوني كشور و حمايت از وزيران وي.308
چنان كه مشخص است راهبردهاي جبهه تجديدنظرطلب تنها به قوه مجريه و حتي جابه جايي موسوي با احمدي نژاد منحصر نمي شد. خواست اين جبهه فراتر از يك مسئله مربوط به دستگاه دولت به تمام اجزاي حكومت و حتي مسائل ايدئولوژيك آن مربوط بود. در اين استراتژي تمام نهادهاي «جمهوري اسلامي» اعم از قوه قضائيه، مقننه و نهاد رهبري، همگي ناديده گرفته مي شوند و با حذف «اسلام» از اصطلاح «جمهوري اسلامي» ادعا مي شود كه مفهوم «اسلامي» در جامعه ايران في نفسه در مفهوم «جمهوري» مندرج است. در پايان اين نوشتار همچنين اظهار اميدواري مي شود كه در مرحله آخر انقلاب رنگي راديكاليسم سبز، اكثريتي كه به احمدي نژاد رأي داده است همانند «لحظه سقوط شاهنشاهي»، «فوج فوج به هواداران دولت سبز» بپيوندند.309
روايت هايي از آنارشيسم سبز مخملي
توسل به بدعت گذاري و ساختارشكني هاي اين جبهه براي تغيير نظام سياسي كشور را حتي در ديدار شبانه محسني اژه ا ي وزير اطلاعات با ميرحسين موسوي نيز مي توان مشاهده كرد. در اين گفت وگو موسوي بخشي از مافي الضمير خود را براي پيشبرد پروژه «تقلب در انتخابات» در حضور وزير اطلاعات سابق آشكار مي سازد. محسني اژه اي درباره اين ديدار كه در گفت وگوي خبري 22:30 مطرح شد، مي گويد:
من احساس كردم كه با صحبت با ايشان بايد اطلاعاتي در اختيارشان بگذارم كه برخي افراد به دنبال سوءاستفاده هستند و احساس كردم كه اگر اين ملاقات صورت گيرد، مفيد است. زنگ زديم و خودم مستقيماً با ايشان صحبت كردم و گفتم الآن به منزل شما مي آيم تا با شما صحبت كنم، ايشان گفتند كه ديروقت است اما گفتم كه چاره اي نيست و در زمان محدودي مي خواهم با شما صحبت كنم. در آنجا صحبت هاي مختلفي كرديم و به ايشان عرض كردم كه آقاي موسوي، اين مسيري كه شما مي رويد به جايي نمي رسد؛ اينكه برخي از آقايان به شما اصرار مي كنند كه فقط و فقط ابطال، درست نيست. سخني كه شما مي گوييد جز زحمت براي مردم و همه، چيزي ندارد. شما مطمئن باشيد اين مسير شما را به هدف نمي رساند و نمي شود با زور بگوييم ابطال.
به آقاي موسوي گفتم كه بر فرض محال اگر انتخابات ابطال شد و شما دوباره رأي نياورديد، مي خواهيد چه كار كنيد. اگر بر فرض دوباره رأي نياورديد باز هم اين وضع تكرار مي شود. شما دو روز قبل به شوراي نگهبان نامه نوشتيد، حالا اگر شوراي نگهبان رسيدگي كرد و به نتيجه نرسيد و انتخابات را ابطال نكرد شما مي پذيريد يا خير؟ گفت: نه. ... به آقاي موسوي گفتم كه شما گفتيد ابطال، حالا بر فرض اگر ابطال شد، دوباره بايد انتخابات برگزار شود. اما شما كه مي گوييد وزارت كشور و شوراي نگهبان تخلف كرده اند، پس به چه صورت بايد انتخابات را برگزار كنند؟ موسوي پاسخ داد: بعد كه ما نمي گوييم از طريق اين مجرا انتخابات برگزار شود.
محسني اژه اي در همين بيانات خود رفتار جريان شكست خورده در انتخابات را داراي ويژگي هايي مي داند كه با اهداف «براندازي نرم» و «انقلاب مخملي» جبهه مخالف انقلاب همخواني داشت. او در تبيين مطابقت حوادث پس از انتخابات با انقلاب مخملي مي گويد:
معمولاً اقدامات به اصطلاح مخملي نتيجه يك فرايند است كه در يك پروسه زماني انجام مي شود، ولي وقوع آن در شرايطي است كه انتخابات وجود دارد. اينكه بگوييم در كشور ما آيا امكان وقوع يك انقلاب مخملي است، بنده مي گويم خير و چنين انقلابي در كشور ما به وقوع نمي پيوندد؛ اما اينكه آيا دشمن دنبال چنين مسئله اي بوده يا نه، مي گويم كه حتماً بوده است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
308 . «استراتژي تشكيل «دولت اميد»«؛ پايگاه اينترنتي شبكه سبز؛ پنجشنبه 6 اوت 2009؛ نشر در شبكه سبز 6 مرداد 88، نشر دوم: پنجشنبه 15 مرداد 88.
309 . پيشين.