علت سفر همراه با ذوق زدگی جان کری و همتایان اروپایی اش به ژنو چیست؟

وزاری خارجه امریکا و سه کشور اروپایی (آلمان، انگلیس و فرانسه) امروز به صورت ناگهانی به ژنو رفتند تا مذاکرات نهایی ایران و 5+1 شرکت کنند.

به گزارش رجانیوز، صبح امروز روزنامه انگلیسی دیلی تلگراف بخش هایی از موارد مطرح شده در مذارکات ایران و 5+1 را منتشر کرد که مورد تکذیب طرف ایرانی قرار نگرفت.

بر اساس این گزارش «1- ایران غنی‌سازی 20درصد را متوقف می‌کند. همچنین ذخایر اورانیوم 20درصد ایران به «اکسید بی‌اثر» تبدیل می‌شود. 2- ایران به غنی‌سازی 3.5درصد ادامه می‌دهد، اما تعداد سانتریفیوژهای فعال در این زمینه را محدود می‌کند. با این حال، نیازی به برداشتن یا اسقاط هیچ‌یک از سانتریفیوژها نیست. 3-  ایران موافقت می‌کند که در این دوره 6 ماهه، نیروگاه آب سنگین اراک را بهره‌برداری نکند. با این حال، می‌تواند همچنان به کار روی تاسیسات آن ادامه دهد.4-  ایران می‌پذیرد که از سانتریفیوژهای نوع «آی‌آر 2» که می‌تواند غنی‌سازی را با سرعتی 3 تا 5 برابر نمونه‌های دیگر انجام دهد، استفاده نکند.»

در قبال این اقدامات که گرچه داوطلبانه صورت می پذیرد اما به نظر می رسد جایی برای بازگشت ندارد، امریکا پولهای بلوکه شده ایران در قبال فروش نفت در دو سال گذشته را باز می گرداند و تحریم های پتروشیمی و فلزات گرانبها برداشته می شود اگرچه این لغو تحریم ها برگشت پذیر و محدود خواهند بود.

با این حال سفر مقامات ارشد امریکا و سه کشور اروپایی به گفته کارشناسان حاوی دو پیام متضاد می تواند باشد:

اول این که این مقامات پس از رسیدن به توافقات برای محکم شدن تعهدات طرفین به ژنو رفته اند و دیگر این که ین مقامات می خواهند با حضورشان در محل مذاکرات به هیات مذاکره کننده ایرانی فشار بیاورند تا موارد مطرح شده از سوی امریکا را بپذیرد؛ همچنان که در جریان سفر وزرای خارجه سه کشور به تهران در پاییز 82 آنان به مقامات ارشد اجرایی وقت ایران می گفتند که برای مذاکره به ایران نیامده اند وباید ایران حال که آنان به تهران آمده اند، خواسته آنان یعنی تعلیق غنی سازی و پذیرش پروتکل الحاقی را بپذیرد.

به هر حال هر کدام سناریو مورد نظر این وزاری خارجه امریکا، فرانسه، آلمان و انگلیس باشد، آنان با دعوت کاترین اشتون به زنو رفته اند تا توافقنامه ایران و 5+1 را نهایی کنند. توافقنامه که اگر گام اولش موارد فوق باشد احتمالا باید در گام آخر پذیرش پروتکل الحاقی و شاید تنها استفاده نمادین از روند غنی سازی را برای هیات ایران در بر داشته باشد. این آن چیزی است که وزرای خارجه کشورهای غربی را با ذوق زدگی به ژنو کشانده است.