به گزارش «نسیم آنلاین»، محمدصادق علیزاده کارشناس رسانه در مطلبی با عنوان "پاسخ به چند سوال درباره حضور نظامی روسها در همدان" نوشت:
یک. دقیقا چند فروند هواپیما وارد به پایگاه شکاری نوژۀ همدان وارد شده است؟
بر حسب برخی اطلاعات تایید نشده شش فروند بمبافکن توپولف-22ام هستند و یک فروند ایلیوشین برای پشتیبانی تسلیحاتی و فنی و احتمالا سوختی.
دو. جنگندۀ سوخو-34 در همدان چه میکند؟
بمبافکنهای سنگین در این مقیاس، همیشه توسط جنگندههای سبکتر برتری هوایی اسکورت میشوند تا احیانا مورد حمله جنگندههای ناشناس یا دشمن قرار نگیرند.
سه. چرا روسیه حاضر نشد بمبافکنهایش رفت و آمد کنند؟
اصولا پرواز عملیاتی پرندههای سنگین وزن هزینههای زیادی روی دست ارتش آن کشور میگذارد. در کنار این مساله نباید از نظر دور داشت که مسافت دو هزار و اندی کیلومتری رفت و برگشت توپولفها از روسیه به سوریه، با استقرار در همدان به 900 کیلومتر کاهش پیدا کرده و زمان کمتری برای رسیدن به هدف نیاز است.
چهار. حضور هواپیماهای روسی در همدان مصداق تشکیل پایگاه نظامی این کشور در ایران است و مخالف قانون اساسی؟
اگر مصداق «پایگاه نظامی» باشد قطعا مخالف اصول قانون اساسی و نقض حاکمیت ملی است ولی باید در نظر داشت که اصولا پایگاه نظامی، چه مختصاتی دارد. پرواز هواپیماهای روس با صدور مجوز مرکز کنترل هوایی ایران و از کریدوری انجام میشود که ایرانیها برای آنها تعیین کردهاند. در تمام مدت حضور در آسمان ایران، جنگندههای ایرانی در کنار آنها هستند و تا لحظه خروج از مرز آنها را مشایعت میکنند. تیکآف و لندینگ آنها با اجازۀ خودشان نیست. در تمام مدت حضور در همدان هم نباید عملی مغایر با قوانین داخلی ایران انجام دهند. آنها در همدان، مرکز جدایی برای خودشان تشکیل ندادهاند بلکه در میان ایرانیها هستند. اینها را مقایسه کنید با اختیاراتی که روسها در سوریه دارند. یا امریکاییها در افغانستان داشتند. بر فراز مناطقی که خودشان بخواهد منطقه پرواز ممنوع ایجاد میکنند. سیستم پدافندی خودشان را مستقر کرده و مدیریت آسمان منطقه را در دست گرفتهاند. در عرف نظامی به مختصاتی در این حد «پایگاه نظامی» میگویند نه حضور شش فروند بمبافکن سنگین در یک پایگاه نظامی.
پنج. آیا این اولین بار است که ایران امکان استفاده از فضای خود را برای روسها برای عملیات علیه داعش فراهم میکند؟
خیر! در پاییز سال گذشته هم که انواع بمبافکنهای توپولف 22، 95 و 160 از خاک روسیه عازم آسمان سوریه شده و عملیاتهای متعددی انجام دادند. آنها طی چندین مرحله با مصوبه شورای عالی امنیت ملی از آسمان دریای خزر وارد شمال ایران شده و با عبور از نوار غربی کشور از جنوب خوزستان وارد عراق شده و از آنجا عازم سوریه شدند و برگشتند. انها در تمام مدتی که در آسمان ایران بودند توسط جنگندههای ایرانی مشایعت و اسکورت شدند. جنگندههایی از پایگاههای یکم شکاری مهرآباد، سوم شکاری همدان و هشتم شکاری اصفهان این کار را انجام دادند.
شش. چرا ایران وارد معرکه نبرد هوایی در سوریه نمیشود؟
نیروی هوایی ارتش ایران در مورد عراق این کار را از طریق پایگاه همدان انجام داده و در موارد متعدد اهداف متعلق به داعش را هدف قرار داده است. در مورد سوریه به دلیل بعد مسافت و همچنین گستردگی بیش از حد، استفاده از جنگندههای سبک برای بمباران مواضع تروریستها به صرفه نیست. برای این کار بمبافکنهای سنگین مانند همین توپولفها مورد نیاز است که در هر بار حضور خود، دهها هدف را همزمان هدف قرار دهند. ارتش ایران در حال حاضر فاقد چنین هواپیماهایی است.
هفت. ایران هیچ حضور نظامی هوایی در سوریه ندارد؟
دارد! در حال حاضر تعدادی از هواپیماهای ترابری هرکولس C-130 نیروی هوایی ارتش برای انجام خدمات ترابری و کمک به نیروهای محور مقاومت در سوریه حضور دارند. مضاف بر اینکه بسیاری از پروازهای انتقال مهمات و تامین لجستیکی نیروی قدس سپاه پاسداران هم توسط جمبوهای ترابری نیروی هوایی ارتش به سوریه و عراق انجام میشود.