درگيري هاي گرم و نرم

جهان اسلام در ماههاي اخير تحولات مهمي را تجربه كرد؛ تحولات پارلماني در سه كشور عراق، افغانستان و لبنان تشكيل «دولتهاي مقاومت» را ممكن كرد؛ فروپاشي رژيم غرب گراي تونس تاثيرات مهمي عليه بسياري از رژيم هاي غرب گرا پديد آورده و آنان را در معرض چالش جدي قرار داده است؛ توسل به شيوه نظامي براي حل و فصل يك جانبه تحولات، طرفداران خود در غرب را هم از دست داده و اينك «جنگ سالاران» با پرسش هاي كليدي حتي در پارلمان هاي اروپايي مواجه اند. آمريكايي ها در عين حال با اشاره به ثمر دادن توطئه 54 ساله تجزيه سودان از تداوم اين روند در ساير كشورهاي آفريقايي و آسيايي خبر داده اند. مجموعه اين خبرها بيانگر آن است كه «جبهه مقاومت» و «نظام سلطه» در شرايط جنگ گرم و در عين حال نرم قرار دارند. براي تبيين اين نكات و ترسيم چشم انداز پيش روي بايد گفت:

1- لبنان در شرايط تشكيل دولت قرار دارد. روند دادگاه حريري كار را به جايي كشاند كه پيش از آنكه رايي اعلام شود، دولتي كه بايد آن را به اجرا بگذارد، از ميان رفته است و دادگاهي كه امنيت و ثبات لبنان را گروگان راي خود قرار داده بود، اينك خود گروگان شرايط داخلي لبنان است. با توجه به اينكه راي اوليه و كيفرخواست دادستان بطور رسمي اعلام نشده و دانيل بلمار آن را محرمانه خوانده و زمان اعلام رسمي آن را نامحدود دانسته است، مي توان گفت به احتمال بسيار زياد بلمار يك برگه سفيد را (بعنوان راي اوليه!) به دانيل فرانسين- قاضي اقدام مقدماتي- تحويل داده تا در نهايت با توجه به ميزان پيشرفت يا توقف توطئه آمريكايي صهيونيستي در لبنان چيزي روي آن نوشته شود. مسلما اگر توطئه مذكور در متشنج كردن فضا و يا بازگرداندن 14 مارس به قدرت به نتيجه برسد، آنچه در روي كاغذ دادگاه نوشته مي شود شداد و غلاظ خواهد بود و اگر توطئه پيش نرود، به حداقل ها اكتفا مي شود.

در حال حاضر آمريكايي ها، انگليسي ها و صهيونيست ها به برجسته سازي و دامن زدن به آشوب عليه فضاي تصميم گيري رئيس جمهور و فراكسيون مقاومت- 8 مارس- سرگرم هستند.
شبكه هاي عربي، فارسي و انگليسي BBC با اشاره به احتمال جدي موفقيت كانديداي جريان 8 مارس- نجيب ميقاتي نماينده ميانه رو طرابلس كه ديروز موفقيت او تثبيت شد- از يك سو، مردم هوادار 14مارس را به برپايي تظاهرات خياباني- آشوب- تشويق مي نمايند و آن را به تظاهرات هفته اول پس از انتخابات سال 88 ايران گره مي زنند تا وانمود كنند كه ايران با مخالفت هاي داخلي و منطقه اي مواجه است و از سوي ديگر به نمايندگان عضو جريان 14مارس خط مي دهند كه براي ملتهب تر شدن فضا در مجلس آبستراكسيون- ترك جلسه رسمي- راه بياندازند. سايت فارسي بي بي سي در اين رابطه نوشت: «در كنار شعارهاي «نه به حزب الله» چند پلاكارد سبز رنگ به چشم مي خورد كه روي آنها به انگليسي نوشته بود: راي من كو! يك نفر كه يكي از اين پلاكاردها را در دست داشت گفت: اين شعار با الهام گرفتن از تظاهرات سال گذشته ايران انتخاب شده است.» تلويزيون هاي بي بي سي و سي ان ان هم طي دو روز گذشته روي مسلحانه بودن تظاهرات در طرابلس، بيروت غربي، صيدا و جبل تاكيد كرده و گفته اند انتظار مي رود اين تظاهرات كه با مراسم شيعيان به مناسبت اربعين حسيني همزمان شده به درگيري هاي خونين منجر شود.

اما واقعيت اين است كه حزب الله در اين ميدان يك بار ديگر اوج هوشمندي خود را نشان داد. نامزد كردن يك عضو فراكسيون 14مارس و قرار دادن آن در برابر حريري كار را بر فراكسيون غرب گراي المستقبل سخت مي كند. از يك طرف نجيب ميقاتي يك شخصيت محترم در ميان همه لبناني هاست از طرف ديگر او نماينده طرابلس- بزرگترين شهر اهل سنت- و به ميانه روي و اعتدال و بي طرفي مشهور است در ميان شخصيت هاي بارز سني لبنان هيچكس نيست كه ميقاتي را بر سعد حريري ترجيح ندهد. بنابراين واضح است كه المستقبل يا كتائب و يا قواه لبناني قادر به جلب افكار عمومي براي آشوب جدي نيستند. آبستراكسيون هم معلوم بود كه نتيجه نمي دهد چرا كه حداقل 56 نماينده اي كه اعلام كرده بودند به ميقاتي راي خواهند داد در اين آبستراكسيون شركت نمي كردند و نكردند. انتخاب نخست وزير هم كه ديروز صورت گرفت به بيش از اين تعداد راي احتياج نداشت. از سوي ديگر بعد از انتخاب نخست وزير قطعا بسياري از نمايندگان عضو 41مارس به همكاري روي مي آورند كه البته نتيجه آن فروپاشي بلوك 41مارس خواهد بود.

2- افغانستان در روزهاي اخير شاهد پايان يافتن مباحثات پيرامون نتايج انتخاباتي مجلس اين كشور بود. اينك مخالفان نتايج به دست آمده را پذيرفته اند. نتيجه اين انتخابات به گونه اي رقم خورد كه محور مشترك غرب، پاكستان و عربستان بشدت تضعيف گرديد. نتايج نشان مي دهد كه جبهه شمال- شامل تاجيك ها، هزاره ها، شيعيان و ازبك ها -به 129 كرسي از 249، كرسي پارلمان (نزديك به 25 درصد) دست يافته اند و پشتون ها شامل موافقان و مخالفان دولت- طيف كرزاي، طيف طالبان و طيف حزب اسلامي حكمتيار- تنها به 69 كرسي- يعني حدود 83درصد- دست يافته اند. بطور طبيعي رياست اين پارلمان را «عبدالله عبدالله» رئيس ائتلاف «تغيير و اميد» و رقيب كرزاي در انتخابات بدست خواهد گرفت و نقش جبهه شمال كه محور آمريكا، پاكستان و عربستان سعي در انزواي آن داشت در كابينه پررنگ خواهد شد. يكي از اولين نتايج اين مجلس، به حاشيه رفتن طرح بازسازي طالبان و بازگرداندن آن به درون حاكميت خواهد بود و اين به آن معناست كه تصميمات بهار گذشته لويه جرگه و اجلاس بين المللي تيرماه كابل كه با محوريت انگليس و عربستان برگزار شد، از ميان خواهد رفت. در شرايط جديد كرزاي ناچار است به جبهه شمال بپيوندد كه در اين صورت يك اكثريت 06 تا 07 درصدي در مقابل يك اقليت 03 تا 04 درصدي شكل مي گيرد و اين محور تحولات آينده افغانستان خواهد بود. با توجه به بيانيه اخير اجلاس سران گروه 02 در ليسبون پرتغال كه بر خروج كامل نظامي غرب از افغانستان تا پايان سال 2014 تاكيد دارد، مجلسي با اكثريت جبهه شمال كه مخالف جدي اشغال نظامي افغانستان است، پاكسازي اين كشور از اشغالگران را حتمي مي گرداند.

3- در اين هفته ها شاهد شكل گيري دولت جديد نوري مالكي در عراق بوديم. آمريكايي ها در بلندترين سطح و با اعزام پي درپي مقامات عاليرتبه به عراق و منطقه، تغيير دولت مالكي و روي كار آمدن يك دولت متحد آمريكا و عربستان در عراق را قطعي مي خواندند اما روند امور در عراق به گونه اي پيش رفت كه عليرغم تاخيري 9ماهه نه تنها شخص نوري مالكي ماند بلكه كابينه دوم او به مراتب از كابينه قبلي از عربستان و آمريكا دورترند. جوزف بايدن اخيرا سفري به عراق داشت. بعضي از رسانه هاي ايراني به اشتباه اعلام كردند بايدن آمده است تا كار انتخاب وزراي امنيتي عراق- دفاع، كشور و اطلاعات- را مختل كند. او بلافاصله اين خبر را تكذيب كرد و واقعيت هم اين است كه آمريكا قادر نيست فردي را كانديداي يكي از اين سه پست نمايد و يا از روي كار آمدن فردي در اين پست ها جلوگيري كند.

4- تحولات تونس به سرعت در منطقه عربي رسوخ كرد و ادامه تظاهرات عظيم مردمي در تونس راه را بر رفرم بست. تظاهرات مردم در يمن و مصر از ساير كشورها شديدتر و پردامنه تر بود چرا كه رژيم هاي حاكم بر آنان مشابهت كاملتري با رژيم بن علي در تونس داشت. غرب گرايي، استبداد و اسلام ستيزي سه ويژگي برجسته رژيم هاي بن علي، مبارك و عبدالله صالح مي باشند و جالب اين است كه شعارهاي مردمي هم در اين سه كشور روي اين نقاط تمركز داشت. مقامات سه قلوي آمريكا، انگليس و فرانسه با اعزام هيئت هاي ويژه به تونس در تلاشند تا از يك سو دولت نيم بند رفرميست ها را سرپا نگه دارند و از سوي ديگر به مردم در اين كشور بگويند «شما پيروز شده ايد و حالا به محل كار يا خانه يا مدرسه خود برگرديد» اما با همه اين تلاش ها، تونسي ها راه را ادامه داده و آمريكايي ها آرام آرام متوجه خطرناك بودن اوضاع شده اند. دو هفته پيش يكي از مقامات آمريكايي نكته جالبي گفت «اگر نمي توان مانع يك تحول نامطلوب شد بايد وقوع آن را تسريع كرد تا با سوار شدن بر آن كار را از دست مخالفان خارج كرد.» به همين دليل همزمان با تحولات تونس، هيلاري كلينتون در سفري به كشورهاي شمال آفريقا و خليج فارس به كشورهاي عرب يادآور شد كه تحولات جدي است و ما چاره اي جز تطبيق با آن نداريم. اما البته كاملا واضح است كه اين موج فقط عليه رژيم هاي مستبد عربي نيست بلكه يك وجه مهم آن ضد آمريكايي بودن مي باشد و لذا امكان سوار شدن غرب بر آن وجود ندارد. اين موج راه افتاده است و تا برچيدن رژيم هاي غرب گرا ادامه مي يابد.

5- تجزيه سودان عملا اتفاق افتاد و 9 استان جنوبي- از 01 استان- به جدايي راي داده اند. رژيم صهيونيستي و آمريكا از اين تحول به وجد آمدند. اوباما از آن به عنوان پله اول موفقيت سياست خارجي خود ياد كرده و رژيم صهيونيستي آن را يك تحول مهم پس از سال ها تلخكامي خوانده است. آمريكايي ها به گمان اين كه موقعيت ويژه اي در آفريقا بدست آورده اند از سودان خواسته اند به اقدام مشابهي براي تشكيل كشوري ذيل نام دارفور رضايت دهد و به ساير دولت ها گفته اند اقدام سودان در پذيرش جدايي جنوب يك الگوي كامل است كه نظام بين الملل- آمريكا و متحدانش- از آن حمايت مي كند. همزمان با اين روند، آفريقا شاهد تحولات مهمي بود ولي نه از اين جنس، مردم در تونس يك رژيم آمريكايي را ساقط كردند و در مصر و يمن دو رژيم غرب گرا به محاصره درآمده اند بنابراين رژيم صهيونيستي اگر بتواند در دوردست ها سفارتي بگشايد در نزديكي خود سفارتخانه هايي - در مصر و اردن- از دست خواهد داد و از سوي امواج مقاومت اسلامي به محاصره درمي آيد.

در يك جمعبندي بايد گفت برخلاف جار و جنجال هاي غرب، اين فقط در اسلامبول نيست كه غرب با تلخكامي يك موقعيت مهم- در مواجهه با ايران- را ترك مي گويد بلكه در كل اين منطقه در حال واگذاري موقعيت ها است. بنابراين الان وقت آن است كه يگان هاي محاصره شده غرب را تا آن سوي آفريقا و آسيا فراري دهيم.
کیهان