نفوذ فرهنگی و نفوذیان فرهنگی

امروزه یکی از اصلی ترین و البته موثرترین راه های انتقال مفاهیم و مطالب، محصولات رسانه ای از قبیل فیلم، سریال و انیمیشن و ... می باشد. چرا که دسترسی همگانی و از همه سنین به رسانه، آن را به یکی از ابزارهای اثرگذار در دنیای کنونی تبدیل کرده است.
سینما به عنوان یک نمود رسانه ای شاخص، یکی از اصلی ترین ابزارهای رسانه ای می باشد که به نوعی معرفی کننده فرهنگ ها و یک زبان عمومی برای انتقال مفاهیم فرهنگی به سایر جهانیان به حساب می آید.

دنیای غرب با استفاده از ابزار رسانه، همواره سعی داشته و دارد مفاهیم اصلی فرهنگ (ضد فرهنگ!) خود را از طریق نفوذ فرهنگی و با ساخت فیلم های متنوع و با استفاده از جذابیت های مصنوعی به سایر ملت ها صادر (و البته تحمیل) کند و از دنیای ویرانه خود، دنیایی آرمانی بسازد و بقیه جهان را عقب افتاده نشان دهد
هر ملتی نیز در حد توان و امکان خود سعی دارد در مقابل هجمه رسانه ای غرب بایستد تا هم فرهنگ خود را حفظ کرده و هم سرزمین خود را از طریق محصولات رسانه ای خودش به جهانیان بشناساند.

و اینهمه در حالیست که در کشور ما عده قلیلی که در تولید محصولات رسانه ای دستی دارند از روی غفلت و نا آگاهی و یا ... ، نه تنها با استفاده از آثار خود به دفاع در مقابل این هجمه رسانه ای و تهاجم فرهنگی نمی پردازند، بلکه گاهی حتی دستیاران داخلی (نفوذی!) دشمنان می شوند؛ و به جای اینکه از فرهنگ و سرزمین خود دفاع کنند، هم صدا و هم ساز با دشمنان به تخریب و سیاه نمایی پرداخته و به خودزنی فرهنگی روی می آورند. آثاری که از دید جهانیان، به نوعی نماینده فرهنگ و ملت سازنده اثر نیز به حساب می آید.

حمایت دشمنان فرهنگی از این آثار بعضا سخیف و بی ارزش از طریق بعضی جشنواره های کوچک و بزرگ بین المللی نیز نشان از اسقبال دشمنان از اینگونه آثار دارد چرا که بدون پرداخت هزینه ای خاص آنها را به اهداف خود نزدیک کرده است. برگزیده شدن فیلم های ضد اسلامی و ضد ایرانی که حتی جنبه هنری مناسبی هم ندارند، در برخی از همین جشنواره ها و یا اعطای جایزه به سازندگان آنها، بخشی از حمایت آشکار دشمنان فرهنگی از آثاریست که که وجه مشترکشان معمولا همان ضد اسلام و ضد ایران بودن است.

در سال های بعد از انقلاب افت و خیزهای فراوانی در عرصه آثار فرهنگی از قبیل سینما و ... وجود داشته است، اما همواره عده ای یا جریانی،  آگاهانه و یا ناآگاهانه، حضور داشته که اقدام به ساخت آثار نامناسب فرهنگی می نموده که خوراک مناسبی برای دشمنان فراهم می کرده است؛ آثاری برای به انحراف کشاندن جامعه داخلی یا تخریب چهره سرزمین و فرهنگ اسلامی و ایرانی در نزد سایر جهانیان.

عدم حضور کمی و کیفی متخصصان فرهنگی که آشنایی کافی با فرهنگ اسلامی و ایرانی داشته باشند و گاهی عدم توجه کافی به عرصه های فرهنگی از سوی مسئولین، بعضا موجب جهت گیری نامناسب فضای آثار فرهنگی و حتی نمایش چهره نامناسب از فرهنگ و سرزمین ایرانی در آثار صادراتی شده است؛ تاکید مسئولین بلندپایه نظام و نخبگان فرهنگی بر اهمیت عرصه فرهنگ نیز نشانگر حساسیت و اهمیت بسیار زیاد این عرصه می باشد.

در کشوری اسلامی که از فرهنگی بسیار غنی برخوردار است، نه تنها باید به دفاع فرهنگی پرداخت بلکه باید با عرضه آثار فرهنگی مناسب و قوی، عرصه را برای جولان آثار ضدفرهنگی داخلی و وارداتی تنگ کرد.