دولت اعتدال، مدارا با منتقدين و آفت افراطيون

بعد از گذشت دو سال از آغاز به کار دولت جديد، اظهارات ناشيانه، جناحي و کاملا سياسي برخي منسوبين به دولت اعتدال، به آفت اين مجموعه بدل گرديده است. دولتي که پرچم اعتدال را در دست گرفته بود تا با پرهيز از افراط و تفريط، خط مدارا و تحمل و مسير ميانه و صراط مستقيم در عرصه سياست را به گفتمان حاکم در فضاي سياسي کشور تبديل نمايد، با مواضع عجيب و غريب افراطيوني مواجه است که هر روز به بهانه‌اي اظهارنظر کرده و از اعتماد ملت به تحقق اين شعار توسط دولت يازدهم مي‌کاهند.

آخرين نمونه در اين زمينه ظهارات آقاي ترکان است که با زبان طعن گونه گفته است: «اينکه يک عده اي تصور کنند که يک شخصي به نام آقاي احمدي نژاد بوده با 2-3 نفر دور و برش که همه اين مصيبت ها به سر کشور اين آقا و آن 2-3 نفر آوردند، اشتباه است. آقاي احمدي نژاد و دولت هاي نهم و دهم يک تفکر هستند و الان هم حضور دارند. يک عده در جامعه طرفدار اين تفکر هستند و نگاهشان به دين، حکومت و جمهوري اسلامي به اين شکل است که متاسفانه ما در دولت نهم و دهم ديديم. يک تفکر هم اين است که اين کشور را به صورت جمهوري نگاه مي‌کند. به راي مردم اصالت مي دهد به خواست مردم اهميت مي دهد و مردم را زينت حکومت نمي داند، بلکه ارکان حکومت مي داند. اين با آن متفاوت است. نمي‌توانيم بگوييم تفکر دولت هاي نهم و دهم مربوط به آقاي احمدي نژاد و 2-3 نفر اطرافيانش بوده که بعضي هايشان زندان هستند و بعضي هايشان هم يک گوشه کنار ديگري مشغول به کار هستند. يک گروه حداقل 80 نفره از اين تفکر در مجلس هستند. يک گروهي از اين جمعيت در قواي ديگر هستند. يک گروهي از اين جمعيت در نهادهاي ديگر هستند. اينطوري نيست که فقط آقاي احمدي نژاد بوده و تمام شده است. اين جمعيت تفکرشان اينطوري است و اينها هستند.»

متاسفانه متهم کردن و تخريب چهره منتقدان دولت، مشي است که افرادي چون ترکان از همان ابتداي آغاز به کار دولت يازدهم در پيش گرفته و تا به امروز بر شدت آن افزوده‌اند. اين در حالي است که يکي از الزامات حکومت‌داري مدارا و مهرورزي با منتقدان است. به هر حال بايد پذيرفت که 50 درصد صاحبان حق و معادل 19 ميليون از افراد جامعه به آقاي روحاني راي داده‌اند و قريب به 50 درصد از صاحبان راي از حاميان وي به حساب نمي‌آيند! طبيعي است که نگاه ايشان به مسائل متفاوت از آني باشد که دولت روحاني مي‌پسندد و باز هم طبيعي است که بايد فضايي فراهم گردد تا نقدها و اظهارات ايشان فضايي براي شنيدن بيابد. هرچند بايد توجه داشت که مرزهاي نقد منصفانه و تخريب و سياه نمايي در هم نياميزد و از دايره انصاف خارج نگردد.

اما متاسفانه دولت يازدهم در فضا دادن به مخالفين و تحمل و مداراي با ايشان چندان نمره قابل قبولي نمي‌گيرد، و در تلاش براي سامان دادن فضاي گفتگو و تعامل سياسي نيز شرايط چندان مناسب به نظر نمي‌رسد. شايد هم توجه تمام عيار به عرصه سياست خارجي و تلاش براي حل پرونده هسته‌اي و شکستن حصارهاي تحريم، دولتمردان را از توجه به حوزه مسايل سياست داخلي و تنظيم فعاليت‌هاي سياسي و تعاملات با گروه‌هاي سياسي باز داشته است. اما واقعيت آن است که تداوم اين بداخلاقي‌هاي منسوبين به دولت اعتدال، کار را براي دولت سخت خواهد کرد و از محبوبيت دولت در افکار عمومي نيز خواهد کاست. تدبير و اميد و اعتدال حکم مي‌کند که دولت در سالي که در آن انتخاباتي مهم و حياتي را در پيش رو دارد، با اخلاق پسنديده تري به مواجهه با احزاب و گروه‌هاي سياسي بالاخص از ميان مخالفين و منتقدين رود.

منبع: بصیرت