صدای واقعی مردم

کاش برخی مسئولین و فعالین سیاسی 26 خرداد امسال در میان مردم در میدان بهارستان بودند و واقعاً مردم را از «کف خیابان» رصد می‌کردند!

کاش بودند شعارها و دست نوشته‌هایی که سر دست داشتند و یا بر تابوت شهدای غواص می‌نوشتند را با چشم «خودشان» می‌دیدند.

کاش از همان روزی که شهدای غواص بازگشتند بیانیه می‌دادند و برای شهدا ابراز ارادت می‌کردند نه اینکه با موج مردم همراه شوند و از سر اجبار دست به قلم شوند!

بعد از تشییع پیکر شهدای غواص و پیام مردم به دولتمردان و مسئولین عده ای به جای آنکه پیام شهدا و مردم را درک کنند شروع به نق زدن کرده‌اند! اگر این جماعت بین مردم بودند می‌دیدند شعار قاطبه مردم چه بود و فریادهای مردم را می‌شنیدند. این جماعت از قضا در نه دی هم حضور نداشتند!

هنوز از یاد مردم نرفته است که همین جماعت سالهای قبل از دفن شهدا در دانشگاه‌ها و بوستان‌ها علیرغم خواسته مردم مخالفت می‌کردند و حتی در همین دولت ماجرای دفن شهدا در میدان امیرچخماق یزد که با تهددید و سنگ اندازی دولتمردان مواجه شد هنوز به یادها مانده است! در این ماجرا نیز مردم یزد خواهان دفن شهدا به شکل آبرومند در میدان امیرچخماق بودند اما همین جماعت علیرغم مطالبه مردم ساز مخالف زدند و با دلایل واهی با این خواست مردم مخالفت می‌کردند!

مردم دوست دارند که این جماعت هم پیرو و ارادتمند شهدا باشند اما چه کنند این ژست را نمی‌توانند باور کنند چرا که پیش‌تر بارها دیده‌اند که در همین روزنامه‌های متعلق این جماعت، شهدا مظهر خشونت معرفی شدند!

برای این جماعت هفته‌هاست تقاضای عده معدوی از زنان برای ورود به ورزشگاه تیتر یک و دغدغه اصلی شده است. اعتراض‌های معدود به لغو چند کنسرت در سخنان رییس جمهور بازتاب دارد و اینان بسیج شده‌اند که این مطالبات کم تعداد را پیگیری کنند! برای جشن‌های دولتی کم استقبال سالگرد 24 خرداد اخبار مبالغه آمیز منتشر می‌کنند اما اگر ده‌ها هزار نفر در یک مراسم تشییع مطالبه خود آر فریاد بزنند باید شرمگین باشند و همین جماعت آن‌ها را متحجر و تندرو معرفی کند!! آیا مطالبه این مردم به اندازه چند ده نفری که حق خود را ورود به ورزشگاه می‌دانند قابل پیگیری نیست؟

تجمعات گسترده مردم در اعتراض به روند مذاکرات هسته ای را نادیده گرفته اما تجمع چند نفر در مخالفت با ورود زنان به ورزشگاه را مساله اول کشور تلقی می‌کنند و به دروغ این دو را به هم پیوند می‌دهند.

کاش این جماعت به جای نق زدن، شکوه و عظمت این تشییع را به تصویر می‌کشیدند و حاشیه سازی نمی‌کردند. همین جماعت بودند که انتخابات پرشور سال 88 را با نق زدن به کام مردم تلخ کردند حالا هم دم برآورده‌اند که در تشییع شهدا تقلب شده است و به دولت و رییس مجلس اهانت شده است! آیا باید باور کرد اینان دلسوز ریاست مجلس هستند در حالی که به شعارهای توهین آمیز ضد کشور و ضد نظام و ضد امام هیچ واکنشی نشان نمی‌دهند؟

راه حل کار ساده است به جای شرکت در کنسرت‌ها و دغدغه ورود زنان به ورزشگاه چند بار در این گونه مراسم‌ها شرکت کنید به جای دیدن عکس‌ها و فیلم‌ها (که همین‌ها را هم اگر درست ببینید کافی است) بین جمعیت حاضر شوید و از نزدیک با مردم باشید.

ببینید که که در یک روز غیر تعطیل در ساعات میان روز بدون آنکه اداره و مدرسه ای تعطیل شود و کسی را با بخشنامه بیاورند خود مردم با پای خود حاضر می‌شوند با وجود تمام بی برنامه‌گی‌ها و کم کاری‌های مسئولین مراسم مردم خودشان نظم را بر قرار می کنند خودشان به هم کمک می‌کنند خودشان ترافیک را باز می‌کنند و خودشان شعار می‌دهند. ازمسئولین در خواست دارند. به جای تحلیل و همایش برای حضور مردم در تشییع یک خواننده یک بار هم این مراسمات را به تحلیل جامعه شناسی بگذارید که نتایج بهتری به ارمغان خواهد آورد.

شما که دلواپس کنسرت و ورود زنان به ورزشگاه و دادگاهی شدن یا نشدن احمدی نژادی‌ها و آزادی سران فتنه و انتشار عکس آن‌ها هستید، بین مردم بیایید تا ببینید مردم از چه چیز دلواپس‌اند!

خیلی از مردم آن روز روزه بودند و علیرغم گرمای زیاد، آب نمی‌خوردند اما با همان دهان خشک شعار مرگ بر امریکا سر می‌دادند... خیلی از مغازه‌ها علیرغم افزایش هزینه آب برای خنک شدن مردم روی مردم آب می‌ریختند و مردم را آب می‌نوشاندند. در نبود تعداد زیادی از دولتمردان و فعالین سیاسی، همدلی و همزبانی بین مردم موج می‌زد. چه آن‌ها که روزه بودند چه آنها که نبودند دغدغه آب نداشتند!!

ای بعضی از خواص صدای این مردم را هم بشنوید.. همین!

منبع: بصیرت