از گوشه و کنار، از شرق و غرب دنیایی که در آن زندگی میکنیم شعارهایی که با روح ما تلائم دارد شنیده می شود. شعار احقاق حقوق بشر و جلوگیری از ظلم و جبران عقب ماندگی ملل عقب مانده و بسیاری از شعارهای گوش نواز دیگر، صداهایی است که به کرار از بلندگوهای چندهزار بانده زمین به گوش مردم می رسد. غربی ها سالیان زیادی است که اینها را مطرح می کنند و با در دست داشتن قدرت رسانه ای و اقتصادی و سیاسی از هیج تلاشی برای متقاعد کردن مردم دنیا در پذیرفتن سخنانشان فروگزار نبوده اند.
بحثی که ما در این سلسله مقالات قصد طرح آن را داریم می تواند شامل موارد ذیل باشد :
الف- بیان تاریخ و چگونگی پیدایش این شعارها که مثلا چون دین را کنار گذاشتند بدنبال جایگزینی برای آن بودند و اینگونه بود که ...
ب- بیان شعارها و قضاوت درباره خود آنها که مثلا آیا برابری حقوق زن و مرد خوب است یا خیر
ج- نگاهی به شعارها بیاندازیم و نگاهی نیز به واقعیت ها تا نه درباره ارزش شعار یا چگونگی پیدایش آن بلکه درباره صادق بودن مطرح کنندگان و کسانی که گوش من و شما را با این صدا ها کر کرده اند قضاوت نماییم.
در حالی که هر کدام از این سه نحوه بحث را می توان دنبال کرد و از هر کدامشان تا اندازه ای بوسیله رسانه های جمعی کشورمان آگاهی داریم، در این نوشتار سعی در طرح سوال و کنکاش به روش سوم داریم. برای آنکه کار تکراری نشود و متفاوت از آنچه تاکنون خوانده و شنیده اید باشد، از منابع و اشخاص خارجی مطالب را نقل خواهیم کرد؛ همچنین برای استحکام بیشتر بحث در رویارویی با مخالف، در این مقاله سعی در ارائه مباحث از منابعی است که مورد قبول آنها نیز باشد ( مثلا از سایت سازمان ملل ). البته با توجه به محدود بودن منابع موثق ( که این مسئله در مقالات آینده روشن تر خواهد بود ) نمی توان تمامی ادعاها را به صورت غیر قابل خدشه وارد کرد اما سعی ما در مسلح کردن شما خواننده محترم به سلاحی قوی است که بتوانید با آن جدال احسن و احتجاج محکم نمایید.
از آنجا که با نگاه به روشن فکران معاصرمان و حتی گاهی بعضی از حوزویان، این حس به انسان دست می دهد که این شعارها آن ها را نیز تحت تأثیر قرار داده است، اهمیت این مقاله به این است که قضاوت ما را نسبت به مدعیان احقاق شعارها صحیح تر می نماید. باشد که بتوانیم خیال و دروغ را از راست و حقیقت تمییز دهیم.
مسائلی که با آن مواجه خواهید شد، دفاعیات اسراییل یا مدافعان آن است که در رسانه های جمعی کشورمان به آن کمتر پرداخته شده است. شاید برایتان عجیب باشد اگر بخوانید که آنها از اولین اشکال تا آخرین آن پاسخ گفته اند ( البته درباره درستی یا نا درستی آنها خواهیم نوشت ) مثل نامشروع بودن دولت اسراییل که جواب های متعددی به آن داده اند. در اینجا سعی در ارائه پاسخ به توجیهات اسراییل از زبان محققان خارجی شده است، کسانی که ما نمی شناسیم و حتی هم کیش ما نیز نیستند اما به دلایلی درباره مسئله فلسطین هم سخن و هم نظر ما هستند.
نظر به این که اکثر دفاعیات و جواب های آن به صورت اشکال و پاسخ نیست ( مثلا سخنرانی است که عنوان حمله یا دفاع از اسراییل ندارد ) و در یک جای مشخص مثل سایت یا منبع دیگری جمع آوری نشده است، در این مقالات سعی شده است در اقدامی نو این مطالب به صورت یک پارجه کردآوری شود. در ضمن اشکالات و پاسخ ها استنباط نگارنده است، بنا بر این امکان دارد که با رجوع خواننده گرامی به مرجع آنها، استنباط دیگری از آن مطالب بشود.
نقشه اسراییل و فلسطین
فلسطین تاریخی
از لحاظ تاریخی، در سرزمین فلسطین مردمی سکونت داشتند که به فلسطینیان شناخته می شدند. اینها از لحاظ مذهبی، همیشه پراکنده بودند، بدین صورت که مسلمانان در اکثریت بودند و ارتباط دوستانه ای نیز با برادران مسیحی، یهودی و دروزی برقرار کرده بودند.
در ابتدای قرن بیستم میلادی، یک ایدئولوژی ناسیونالیست یهودی که صهیونیسم نامیده می شد در حال توسعه بود. صهیونیسم، یهود را برای تشکیل سرزمینی در فلسطین فرا خواند. در طی این زمان، جمعیتی از یهودیان اروپایی که تعدادشان نیز در حال افزایش بود به سمت فلسطین مهاجرت کردند که باعث شد جمعیت یهودیان از تعداد اندک ناچیزشان تا %35 بالا برود.
منبع نقشه ( فلسطین تاریخی ) : www.palestineremembered.com
جمعیت یهود جمعیت غیر یهود سال
13,942 426,908 1877
36,267 665,840 1912
137,484 780,568 1925
602,586 1,339,763 1946
Source :McCarthy, Justin, The Population of Palestine, Columbia university press : new york, 1990, pp.
تقسیم فلسطین توسط سازمان ملل
در سال 1947 میلادی، سازمان ملل، فلسطین را به %55 برای یهود و %45 برای فلسطینی ها تقسیم نمود. این درحالی است که این مسئله برخلاف اصل "خود مختاری مردم " بود که طبق آن مردم، خودشان حق تشکیل دولت و سیستم حکومت دارند. در حقیقت سازمان ملل به استراتژی قرون وسطایی برگشت که بر اساس آن یک قدرت خارجی سرزمین مردم را تجزیه می نماید. در ضمن در زمان تقسیم، جمعیت یهود %30 بود که صاحب کمتر از %6 فلسطین بوده است. اهالی فلسطین که برای قرن ها در آنجا زندگی و کشاورزی کرده بودند، طرح تقسیم سازمان ملل را نپذیرفتند.
درباره مهاجرت یهود و علل آن مانند به قدرت رسیدن هیتلر و فعالیت های صهیونیسم برای جلوگیری از جا دادن مهاجرهای یهود در کشورهای غربی بعدا صحبت خواهیم نمود.
منبع نقشه ( طرح تقسیم فلسطین ) : سایت سازمان مللhttp://domino.un.org/maps/m0103_1b.gif
اسراییل، کرانه باختری و غزه در 1948
عرب ها طرح تقسیم فلسطین را رد نمودند و جنگی در گرفت که از سال 1947 تا 1949 ادامه پیدا کرد.در باره این جنگ و زمان شروع ان بعدا خواهیم نوشت اما جالب است بدانید که اولا این عرب ها نبودند که جنگ را شروع کردند زیرا این اسراییل بود که قبل از جنگ 16 قتل عام نموده بود مانند کشتار دیر یاسین که در آن 100 مرد و زن و کودک فلسطینی به قتل رسیدند. نکته دیگر درباره این جنگ این است که در حالی که اسراییل میگوید که عرب ها شامل پنج ارتش می شدند، اما در تمام جنگ، ارتش اسراییل دو تا سه برابر لشگر عرب بود. در هرحال سال 1948، اسراییل با ربودن و مال خود خواندن %23 دیگر فلسطین از زمان تقسیم (غزه و کرانه باختری )، اعلان "استقلال" بر %78 زمین فلسطینیان نمود.این درحالی است که بر فرض قانونی دانستن طرح سازمان ملل، اسراییل فقط حق تشکیل دولت در %54 سرزمین فلسطینیان داشت که همانطور که در نقشه قبل مشاهده نمودید، غزه و کرانه باختری جزء آن نیست.
منبع نقشه ( اسراییل، فزه و کرانه باختری ) :
http://www.thejerusalemfund.org/www.thejerusalemfund.org/carryover/maps/basic_vicinity.html
پناهندگان و روستاهای تخلیه شده
در فاصله زمانی میان تقسیم فلسطین و اعلان استقلال اسراییل بر %78 سرزمین فلسطین تاریخی در 1948، دولت تازه شکل گرفته یهود، بیش از 400 روستا را تخلیه و حداقل 726,000 ( یعنی سه چهارم کل جمعیت ) فلسطینی را آواره نموده بود ( توسط کشتار، فرمان تخلیه و تاکتیک های ایجاد رعب و وحشت ) و نقشه جدیدی طراحی شده بود که در ان تمام شهرها و رودخانه ها و تپه ها یک اسم جدید عبری گرفته بودند و تمام نشانه های فرهنگ فلسطین محو شده بود.
همانطور که موشه دایان عنوان کرده بود، "روستاهای یهودبر روی روستاهای عرب ساخته شدند، دیگر حتی اسم این روستاها را نیز نمی دانید و البته من شما را سرزنش نمی کنم زیرا که دیگر کتاب های جغرافی وجود ندارند، نه تنها اثری از این کتاب ها نیست بلکه روستاهای عرب نیز آنجا نیستنند."
البته اسراییل برای مدت ها وجود این جمعیت را انکار می کرد. نخست وزیر سابق اسراییل، گلدا میر، زمانی می گفت : چیزی به نام فلسطین وجود ندارد.
منبع نقشه ( جابجایی آواره های فلسطینی )
http://www.palestineremembered.com/Acre/Maps/Story578.html
1967 و اشغال فلسطین
در سال 1967، بعد از جنگ 6 روزه که نیروهای اسراییل حمله غافلگیر کننده موفقیت آمیزی به مصر ترتیب داده بودند اسراییل %22 باقی مانده فلسطین تاریخی را که قبلا موفق به اشغالش نشده بود تصرف نمود - غزه و کرانه باختری و همچنین قسمت های زیادی از سوریه که هنوز تحت اشغال است و مصر که بعدا برگدانده شد. ( از آنجا که بر طبق قوانین بین المللی، تصرف یک سرزمین توسط جنگ غیر قابل قبول است، این سرزمین ها اشغالی هستند و به اسراییل تعلق ندارند). از آن زمان، اسراییل تعداد زیادی از شهروندانش را به "مناطق مسکونی" یهود منتقل کرده است (مستعمره هایی که طبق معاهده چهارم ژنو، غیر قانونی هستند ).
در حال حاضر، %40 کرانه باختری برای فلسطینیان ممنوع الورود است، چرا که آنها اجازه ندارند در مناطق مسکونی اسراییل زندگی کنند؛ و یا در جاده هایی که این مناطق مسکونی را به هم متصل می نماید و فقط برای مردم اسراییل است رانندگی نمایند؛ و یاحتی اجازه ندارند که در "محدوده امنیتی" که اطراف اینمناطق مسکونی است زندگی کنند یا از بین آنها عبور نمایند.
http://www.passia.org/palestine_facts/MAPS/1967-post-june-war-israel.html
منبع نقشه ( سرزمینهای اشغالی مال عرب در 1967 )
الحاق بیت المقدس
بعد از جنگ 1967، اسراییل، "بیت المقدس(اورشلیم) بزرگ" را با توسعه مرزهای شرق بیت المقدس به وجود آورد که شامل مناطق اطراف کرانه باختری می شود، جایی که جمعیت فلسطینی ها کم بود. اسراییل، این بیت المقدس جدید را ملحق به خودش کرد و آن را به عنوان پایتخت اعلام نمود.
از سال 1967، اسراییل، مناطق مسکونی غیر قانونی زیادی را در این "بیت المقدس بزرگ" ساخته است تا که در اکثریت بودنِ یهود را تضمین کرده باشد.در حالیکه مسئولین شهرداری از ساختن خانه های جدید یهودی در شهر حمایت می کند، به علت تبعیض نژادی سیستماتیک علیه شهروندان غیر یهود ، خانواده های فلسطینی ( که خیلی از آنها قرن ها در بیت المقدس زندگی کرده بودند ) به ندرت قادر هستند تا اجازه مورد نیاز برای ساختن خانه جدیدرا کسب نمایند و فقط اجازه دارند که در مناطق مشخصی در شهر زندگی نمایند.
نقشه (الحاق شرق بیت المقدس و مناطق مسکونی محدوده آن )
http://unispal.un.org/unispal.nsf/ : greater Jerusalem
این مطالب ترجمه بخشی از نوشته های خانم آلیسن ویر، یک خبرنگار مستقل است که در سایت www.ifamericanknew.org آمده است.
مناقشه اول اسراییل ناظر به ادعای اول ما است که در سال 1917 در آن فلسطین مردمی به نام فلسطینی وجود داشته است. مناقشات اصلی آن ها بر سر مشروعیت و قانونی بودن دولتشان است و یکی از مسائلی که عدم مشروعیت آن ها را نتیجه می دهد وجود همین جمعیت قبل از تشکیل دولت صهیونیسم است
نویسنده: مصطفی مقدسی حاجی آباد با ویرایش
