پرورش نقطه کمرنگ آموزش و پرورش

آموزش و پرورش همانطور که از اسم آن پیداست، محلی برای آموزش و البته پرورش است، اما متاسفانه آموزش بخش اعظم توجه را به خود جلب کرده و پرورش در سطح بعدی قرار گرفته است.

بحث پرورش و امور فرهنگی در مدارس مسئله ای نیست که بتوان همانند بحث آموزش آنرا با ابزارهای کمی از قبیل نمره و معدل سنجید. تنها می توان اثر و بازخورد آنرا در سالیان بعد از مراحل آموزش و پرورش در جامعه یافت و این خود نشان دهنده اهمیت پرورش و تربیت است.

علی رغم دغدغه کارشناسان فرهنگی در این زمینه و وجود سازمان های مختلف فرهنگی، متاسفانه به علت های فراوان از قبیل نبود بودجه کافی برای مدارس در این مسئله، بعضی ساختارهای نامناسب آموزشی و همچنین پیچیدگی ها و حساسیت های خاص مسئله تربیت موجب شده تا اکثرا بحث آموزش بیش از پرورش مورد توجه قرار گیرد، حال آنکه آموزش نیز در بستر پرورش مناسب به کمال خود می رسد.

البته این نکته نیز قابل توجه می باشد که مدارس غیر دولتی در زمینه توجه به پرورش نسبت به مدارس دولتی پیشرو هستند، چرا که هم از بودجه کافی در این زمینه برخوردارند و هم بعضا اولیاء دانش آموزان و همچنین مربیان دغدغه کافی برای پیگیری این مسئله را دارند، اما متاسفانه به علت نبود نظارت های کافی در این زمینه، این مدارس از سوی دیگر گاهی دچار آفت جهت دهی نامناسب فرهنگی می شوند.

عدم توجه کافی به مسئله فرهنگ در میان قشر نوجوان و جوان موجب شده تا جای خالی این مقوله در زندگی این قشر بعضا از طریق وسایل ارتباط جمعی از قبیل اینترنت، ماهواره و محصولات فرهنگی وارداتی مانند فیلم ها و سریال های نامناسب پر شود و ذهن و فکر دانش آموزان با فرهنگ های دیگر آمیخته و دانش آموز دچار از خود بیگانگی فرهنگی شود.

البته خوشبختانه از آنجا که خانواده های ایرانی اکثرا خود دغدغه فرهنگی دارند و فرهنگ ناب اسلام و ایران را می شناسند، اصطلاحا حواسشان جمع بچه هایشان هست و نمی گذارند فرزندانشان اسیر فرهنگ های بیگانه شوند و تلاش می کنند ذهن و روح آنها را با فرهنگ خودی تامین نمایند.
اما واضح است که دانش آموزی که نزدیک به نصف زمان خود را در مدرسه سپری می کند و در میان سایر دانش آموزانی که ذهن و روانشان با فرهنگ غیر خودی آمیخته و یا متاسفانه تخریب شده به سر می برد، اگر مدرسه انگیزه و توانی برای پیگیری و ترمیم فرهنگی نداشته باشد، باز مصون از آسیب های فرهنگی نخواهد بود.

به علت اهمیت مسئله تربیت و پرورش از یک طرف و طیف وسیع مخاطب از طرف دیگر، کار در این زمینه بسی دشوار و پیچیده خواهد بود چرا که هم باید در مقال هجمه های گسترده دشمنان ایستادگی کرد و هم فرهنگ غنی خودی را به خوبی عرضه کرد؛ بنابراین هر چند در این عرصه کارهای فراوانی صورت گرفته، اما هرگز کافی نبوده و قدم های فراوانی نیز در پیش است.