اين همه هياهو براي مخالفت با واجب الهي

چند روزي است، بهانه‌اي براي عده‌اي که به دنبال تضعيف فريضه امر به معروف و نهي از منکر بوده فراهم گشته است تا با اظهارنظرهايي که غالباً از سوي افرادي بيسواد و گاه با تشکيک آفريني و مجتهد دانستن خود در امور مختلف همراه است، فضاي ناامني در کشور براي عموم شهروندان القاء نمايند.

ماجراي شوم داستان اسيدپاشي به زنان در اصفهان که با القاء رسانه‌اي بيگانه و ضدانقلاب با واجبي الهي به نام "امر به معروف و نهي از منکر" پيوند خورده است، فرصتی را برای سوء استفاده برخی رسانه‌های داخلی که به عرفی کردن فضای عمومی کشور و کم‌رنگ کردن ارزشها در جامعه باور دارند فراهم آورده است.  

به عنوان نمونه روزنامه اعتماد در صفحه اول روز چهارشنبه 30 مهر در ستون حرف روز خود با تيتر "تقليل امر به معروف و نهي از منکر، چرا؟" ابتدا با گره زدن ماجراي اسيدپاشي چند روز پيش در شهر اصفهان با موضوع اجراي امربه معروف به خواننده اينچنين القا مي کند که همزماني اين حادثه با بررسي طرح حمايت از امران امربه معروف و نهي از منکر، آغازي بر يک شروع ناامني و هرج و مرج در جامعه خواهد بود و بطور ضمني اين چنين طرح مي کند که امر به معروف در جامعه يعني آسيب به جامعه!!!

گرچه که روزنامه کيهان روز سه شنبه 29 مهرماه با درج مطلبي با عنوان " اسيدپاشي به چهره حجاب موج سواري ضد انقلاب" از تلاش شبکه ها و رسانه هاي بيگانه براي مخدوش نمودن چهره حجاب و امر به معروف در جامعه پرده برداشت و با آنکه اين موضوع توسط تمامي مسئولين نظام منتفي دانسته شده است که اسيد پاشي در خصوص برخورد با موضوع بي حجابي بوده است اما گويا جرياني در داخل و خارج از کشور همسو با يکديگر به همراه تريبون داران داخلي و خارجي خويش در تلاش براي سياه نمايي موضوع امر به معروف و به حاشيه کشاندن آن هستند. همچنانکه روزنامه مردم‌سالاري با نقل قول از "هما روستا" بازيگر سينما نوشت: "اين همانند کاري است که داعش انجام مي‌دهد."

روزنامه اعتماد در ادامه يادداشت خود به دنبال اين موضوع مي‌رود که امر به معروف گذشته خوبي نداشته است. پس چرا بدون توجه به اين گذشته به دنبال حمايت از امران به معروف هستيم؛ در حاليکه بر همگان روشن است که برخوردهاي خارج از چارچوب عده‌اي با عنوان امر به معروف و نهي از منکر همواره مورد طرد جريان حزب اللهي کشور بوده و مقام معظم رهبري بارها بر جلوگيري مردم از حضور اين نيروهاي جاهل و معاند براي ضربه زدن به اين فريضه الهي تذکراتي داده‌اند و هيچ‌گاه حمايت از امران و ناهيان از منکر را منوط به شرايط خاص نکرده‌اند و همواره از نيروي انتظامي و دستگاه قضا خواسته‌اند که از امران به معروف حمايت کنند.

نکته دومي که اين نويسنده روزنامه بدون توجه به ارزش‌هاي اسلامي حاکم بر جامعه و با الگو گرفتن از نظام‌هاي غربي و پيشرفته خواندن آنان، ساز و کار امر به معروف در جامعه کنوني را متفاوت از قبل دانسته و تذکرات لساني را خارج از نظام پيشرفته جهاني قلمداد مي‌کند. نويسنده روزنامه اعتماد با بيان اينکه ديگر مردم نمي‌توانند کسي را تحمل کنند که به آنها تذکري دهد، به اجتهاد خود اين فريضه واجب را از دوش مردم برداشته و به دوش رسانه‌ها و مطبوعات مي‌گذارد، در حالي‌که مقام معظم رهبري بارها با تاکيد بر نقش مردم در تذکر لساني اين عمل را عاملي در جهت وحدت و همدلي جامعه دانسته اند.

همچنين اين نکته را بايد يادآوري کنيم که هدف ما از اجراي امر به معروف و نهي از منکر رسيدن به يک سبک زندگي اسلامي است نه آنکه به طرف سبک زندگي غربي حرکت کنيم. سبک زندگي اسلامي به پيوند مسلمان با مسلمان و همسايه با همسايه اهميت ويژه اي مي‌دهد که در اين چند ساله با الگو گرفتن از غرب متاسفانه از اين جريان دور گشته ايم.

مطلب جالبي که اين نويسنده در اين يادداشت نوشته است دوگانگي برخورد اين طيف با مقوله امر به معروف است. در روزهايي که شاهد حضور پررنگ گشت هاي ارشاد بوديم همين جريان با انتقاد از اين گشت ها، نوشتند و گفتند که با "ون نمي‌توان مردم را به بهشت برد". در حالي‌که امروز با پر رنگ شدن حمايت از امران به معروف يعني مردم جامعه، مي‌کوشند جريان امر به معروف را يک امر در اختيار دولت و نيروهاي انتظامي تلقي و آن را خارج از اختيارات مردم بدانند که اين مساله به روشني نشان از عداوت اين طيف با فريضه امر به معروف دارد.

اين نويسنده همسو با ديگر روزنامه‌هاي هم طيف خود همانند شرق که نوشت: "منع ناهيان از منکر از قتل و جرح" به اين نکته اشاره مي‌کند که اگر امر به معروف در اختيار مردم قرار داده شود نوعي رو در رو قرار دادن مردم با يکديگر است که باعث اتفاقات ناخوشايند مثل همين اسيدپاشي و قتل و جرح مي شود. در حاليکه بارها مقام معظم رهبري در تبيين امر به معروف فقط تذکر لساني را وظيفه عموم مردم دانسته و هر نوع برخورد را در چارچوب وظايف دستگاه‌هاي دولتي و انتظامي دانسته‌اند که نشان از عدم تداخل اين دو مهم با يکديگر دارد.

نويسنده روزنامه اعتماد بار ديگر با پافشاري بر اين مساله که  امر به معروف بحثي دولتي است و به مردم ربطي ندارد از تشويق مردم به اجراي اين فريضه ابراز ناراحتي مي‌کند و آن را امري خلاف قانون بر مي‌شمرد که اينگونه مطلب نوشتن گوياي بي‌اطلاعي، بي‌سوادي و در نهايت مي‌توان گفت که نويسنده اين روزنامه نه بي‌سواد بوده و نه بي‌اطلاع از قوانين اسلام و نظام، پس با احتساب اين موارد اينگونه مطالب نوشتن را جز عداوت و دشمني با اين فريضه نمي‌توان ترجمه کرد.

و نکته آخر اينکه، پيش کشيدن نسبي بودن ارزش‌ها، خود مشخص کننده خط فکري اين نويسنده است که نشان از عدم توجه کامل به دستورات اسلامي دارد. نويسنده اين روزنامه مي‌کوشد تا اين طور القاء نمايد که ما بر سر ارزش‌ها و هنجارها تعريف مشخصي نداريم و به طور مثال اصل حجاب مشخص نيست پس در اين صورت نبايد کسي را مواخذه نمود چون تعريف ارزش در نگاه هر فردي متفاوت از فرد ديگر است.

در پايان با بررسي روزنامه ها و مطالب سخنرانان داخلي و خارجي همسو با اين طيف اينگونه برداشت مي‌شود که جرياني همسو با ضدانقلاب و دشمنان قسم خورده اين انقلاب در پي تضعيف فريضه امر به معروف و نهي از منکر اين واجب فراموش شده در جامعه براي ايجاد جامعه‌اي غيرديني و در نهايت به انحراف کشاندن اين خط مستقيم دارند که وظيفه ما را در تبيين اين مسائل براي عموم جامعه سنگين تر از پيش نموده است.

منبع: بصیرت