فراماسونري در لايه آثار تجسمي!

اگر با نگاه استراتژيك به جهان و منطقه بنگريم درمي يابيم كه جنگ با حزب الله در سال 2006 براي رسيدن به اهدافي مهم صورت پذيرفت؛ تشكيل حكومت نيل تا فرات و شروع براي پروژه هاي آخرالزمان «Apocalypse» و آرماگدوني «Armageddon»، جنگي كه صهيونيست ها ادعا مي كنند جنگ آخرالزمان است. خوشبختانه اين پروژه ها آنچنان كه صهيونيست ها انتظار داشتند كارآمد نبوده و موقتا ناتمام مانده است. در اقدامات بعدي، كشمكش لفظي با جمهوري اسلامي ايران، صدور قطعنامه هاي رنگارنگ، وارد كردن فشار با گزينه هاي مختلف و اخيرا راه اندازي و هدايت جنگ نرم با كمك برخي از مزدوران خودفروخته داخلي، ربايش و ترور دانشمندان ايراني، همگي از ابزارهاي رسيدن به اين اهداف به شمار مي آيند. چرا كه جمهوري اسلامي ايران بزرگ ترين دشمن فراماسونري در جهان است.
با نگاهي به تاريخ مي بينيم كه با كم رنگ شدن نقش و قدرت مذهب در قرن هيجدهم ميلادي، فراماسون ها فعاليت رسمي خود را آغاز كردند. به تدريج با كاهش سختگيري واتيكان و توسعه پروتستانيسم در اروپا، فراماسون ها فعاليت خود را افزايش داده و لژهاي زيادي را در سراسر اروپا ساختند؛ البته تمام قوانين، آداب و رسوم فراماسون ها همچنان مخفي و پنهاني صورت مي گرفت. زيرا تفكر اكثر مردم اروپا در آن زمان مذهبي بود و در صورت علني شدن عقايد فراماسونري، حيات اين لژها با خطر جدي روبرو مي شد. با گسترش و غلبه فراماسونري در اروپا، اين جريان توطئه گر كه در كالبد رژيم حاكم بر انگلستان به عنوان كانون قدرتمند استعماري جهان حلول كرده بود متوجه هندوستان و مشرق زمين شد و همگام با سپاهيان استعماري و ميسيونرهاي مذهبي به تأسيس لژ فراماسونري در مشرق زمين مبادرت ورزيدند. با فتح هر سرزميني بلافاصله لژهاي فراماسونري تأسيس مي شد تا با تربيت نيروهاي بومي و نفوذ عوامل خودي در دستگاه حاكمه، زمام امور را در آن سرزمين ها به دست بگيرند. سابقه ورود فراماسونري به ايران به سال 1224 هجري قمري بازمي گردد. در اين سال «سرگور اوزلي بارت» به عنوان سفير كبير انگلستان به همراه سفير يهودي زاده ايران در انگليس يعني «ميرزا ابوالحسن خان ايلچي» به ايران آمدند. وي به عنوان اولين ايراني وارد لژ فراماسونري شده بود تا ضمن انجام مأموريتهاي سياسي به تأسيس نخستين لژ فرماسونري در ايران مبادرت كند. ميرزا ابوالحسن خان ايلچي موفق شد تعداد زيادي از اطرافيان فتحعلي شاه را وارد جرگه فراماسونري نمايد. بعدها در سال 1275 هجري قمري «ميرزا ملكم خان» اولين لژ فراماسونري را تحت عنوان فراموشخانه در تهران تأسيس مي كند كه فعاليت آن تا سال 1278 هجري قمري تداوم مي يابد. افشاگري آيت الله حاج ملاعلي كني بساط قرارداد رويتر و فراموشخانه ملكم را جمع كرده و به تلاشهاي علني فراماسونري در ايران خاتمه مي دهد. عضويت تعداد زيادي از دانش آموزان دارالفنون در فراموشخانه ملكم دست آورد خوبي براي جريان فراماسونري بود كه سعي داشت از طريق جذب نخبگان اداره كشور را به دست بگيرد. فراموشخانه ملكم باتوجه به ماهيت غيرديني اين جمعيت و اباحي گري حاكم بر آن كانوني بود براي تجمع گروههاي مختلف بابي، بهايي، صوفيه و... كه حاكميت قاجار و روحانيت شيعه را سد بزرگي در مقابل تحقق خواسته هاي نامشروع خود مي دانستند. با ترور ناصرالدين شاه قاجار و روي كار آمدن مظفرالدين شاه فرصت مناسبي براي گروههاي ماسوني و فرقه ضاله جهت گسترش تشكيلاتي فراماسونري بوجود آمد. انجمن اخوت و جامع آدميت دو تشكلي بودند كه در خلال سالهاي سلطنت مظفرالدين شاه فعاليت گسترده اي داشتند. اين دو تشكل بعدها به محل مناسبي براي شكل گيري انجمنهاي مخفي تبديل شدند كه اعضاي اصلي آن را فراماسونها تشكيل مي دادند. فراماسونها مستقيماً در مشروطيت دخالت داشتند. تحولات ايران در آغاز دهه دوم سال 1300 هجري قمري شتاب بيشتري بخود گرفت. نفوذ بيشمار بيگانگان و عوامل آنها در ايران و شدت يافتن اعمال بي رويه مستبدين، علما و دلسوزان كشور را به فكر انداخت. نجات ايران در گرو محدود كردن قدرت حاكمين و سد نفوذ بيگانگان بود. علماي ايران در اين خصوص نسبت به اعمال بي رويه حكام قدرتمدار اعتراضاتي نمودند كه با حمايت مردم نيز مواجه شد. حركت حساب شده روحانيت با طرح عدالتخانه، ايجاد تغييرات در ساختار سياسي كشور را هدف گرفته و مردم را به صحنه مبارزه اي كشانده بود. روشنفكران غربزده و اعضاي مجامع ماسوني كه فقط در جمع محدود خود قدرتي داشتند از زمينه به وجود آمده نهايت استفاده را كرده و با نفوذ در اين صفوف و تند كردن سير نهضت، كنترل آن را به دست گرفتند. اوج اين تحرك، در ترتيب دادن تحصني در سفارت انگلستان مشاهده مي شود كه اعضاي افراطي مجامع ماسوني نظير «اردشيرجي» و «حيدرخان عمواوغلي» صحنه گردان آن بودند. با شدت گرفتن سير تحولات تشكل جامع آدميت توسط عناصر افراطي، انجمن حقوق كه شعبه اي از جامع آدميت بود دچار انشعاب شد و انشعابيون با كمك معلمين و مديران مدرسه «آليانس اسرائيليت» كه جهت آموزش اطفال يهودي تأسيس شده بود اقدام به تأسيس لژ بيداري ايران نمودند. مقدمات تأسيس لژ از سال 1323 هجري قمري آغاز و اعضاء در ارتباط تنگاتنگ با هم بودند. با امضاي فرمان مشروطيت زمينه براي فعاليت لژ بهتر شد و لژ بيداري درسال 1325 هجري قمري رسما تاسيس شد. دخالت اعضاي لژ در تدوين قانون اساسي براساس قوانين غربي و ضديت آنان با روحانيت و اسلام در كنار افراطي گري مطبوعات فراماسونري مثل روزنامه هاي كوكب دري، صوراسرافيل، مساوات، حبل المتين و كانونهاي سياسي نظير انجمن غيبي، انجمن بين الطلوعين و انجمن ستار وضعيت كشور را پس از صدور فرمان مشروطيت دچار اغتشاش و هرج و مرج كرد كه درنهايت منجر به تعطيلي مجلس و مشروطيت شد. حضور فعال اعضاي لژ بيداري در زد و خوردهايي كه منجر به تعطيلي مجلس شد حكايت از آمادگي اعضاي لژ براي درگيري داشت. اين دخالت ها پس از فتح تهران نيز تداوم يافت و تمامي امور كشور در اختيار لژ بيداري ايران قرارگرفت. حضور گسترده فراماسونها در مناصب سياسي، قضايي و مجلس گواه از غلبه آنان بر نهضت مشروطيت بود. شهادت حاج شيخ فضل الله نوري، سيد عبدالله بهبهاني، شيخ علي فومني و انزواي علماي مشروطه خواه نتيجه قهري اين غلبه بود. اسناد لژ بيداري ايران، سلطه فراماسونها را براي اركان كشور و انحراف نهضت مشروطيت كاملا مشخص و آشكار مي سازد.
امروزه از آغاز تهاجم فرهنگي دشمن گرفته تا ايجاد جنگ نرم و مخملين دركشور، بار ديگر محيط آماده براي حضور گسترده فراماسونها شد و از آنجا كه اغلب اعمال اين گروه، مخفيانه انجام مي پذيرد روند شكل گيري آن از چشم افراد جامعه و حتي مسئولان امر مي تواند پنهان بماند همانند آنچه در ايستگاه متروي وليعصر(عج) اتفاق افتاد و نمادهاي فراماسونري در قالب تابلوهاي هنري زينت بخش ديواره هاي اين ايستگاه شد و چشم هر انسان بي خبر را به خود جلب كرد. فراماسونري عمده تعليمات خود را از حكومت طاغوتي مصر باستان كسب كرده است. در هر صورت ردپاي حكومت طاغوتي فراعنه مصر را مي توان در سراسر تعاليم ماسوني يافت.
استفاده از نقوش اهرام، مجسمه هاي ابوالهول و همچنين نوشته هاي هيروگليف درسراسر لژها و نشريات ماسوني به چشم مي خورد. دعاهايي كه فراماسون ها مي خوانند، مملو از عبارات مصري است كه در زمان فراعنه استفاده مي شد. يكي از نمادهايي كه در فراماسونري كاربرد فراوان دارد، علامت و نماد چشمي است كه به همه جا مي نگرد
«AII Seeing eye» نمادي كه مربوط به يكي از خدايان مصر باستان است. با كمال تاسف اين نماد در تابلوهاي نصب شده در ايستگاه متروي وليعصر(عج) به كرات ديده مي شود همانطور كه در برخي از آثار تجسمي و معماري هاي شهري نيز مي توانيم آنها را رصد كنيم.