نامه سرگشاده حجت الاسلام قرائتي در آستانه ماه نزول قرآن

حجت الاسلام قرائتي استاد اخلاق و معلم قرآن، در آستانه فرا رسيدن ماه مبارك رمضان و نزول قرآن، در نوشتاري به بيان جايگاه رفيع قرآن پرداخته و در ادامه از كم توجهي و بي مهري به اين كتاب آسماني انتقاد كرده است.
به گزارش خبرگزاري فارس، حجت الاسلام محسن قرائتي در نامه اي سرگشاده با اشاره به دلايل بيست و سه گانه جايگاه پرمنزلت قرآن كريم، از مهجوريت و كم توجهي نسبت به اين كتاب آسماني انتقاد كرده و در ادامه پيشنهادهايي براي رفع اين مشكل بيان مي كند.

متن كامل اين نوشتار در پي مي آيد:
بسم الله الرحمن الرحيم
محضر مبارك علاقه مندان به قرآن كريم و مفاهيم بلند آن.
جايگاه قرآن بر كسي پوشيده نيست زيرا:
1. در بهترين شب تاريخ (شب قدر) نازل شده.
2. بر قلب بهترين انسان نازل شده.
3. قرآن نازل شد تا غافلان، هوشيارشوند و نشستگان، به پا خيزند و بپا خاستگان بروند و روندگان بدوند.
(خداي قرآن «قائما بالقسط»، هدف قرآن «ليقوم الناس بالقسط»، و به پيامبرش فرمان «قم» و به امتش «قوموا» و نمازش «اقيموا» و حجش «قياما للناس» و رهبرش «قائم» و رستاخيزش «قيامت» است.يعني قرآن كتاب تحرك و نشاط و رشد است.)
4. قرآن همچون دريا است كه نگاه به آن،شناي در آن، ماهيگيري از آن، كشتيراني در آن تا غواصي در آن، براي همه گروه ها، نوعي بهره دارد و انسان را به ساحل خوشبختي مي رساند و كساني كه عالم ترند، مثل غواصان، بهره بيشتري مي برند.
5. قرآن بزرگترين معجزه پيامبر است كه حفظ آن واجب است.
6. مأمور به تدبريم و از كساني كه در آن تدبر نمي كنند توبيخ شديد شده است: (افلا يتدبرون القران...).
7. قرآن نياز به سند ندارد، مورد قبول همه فرقه هاي اسلامي است و در هر خانه مسلمان حداقل يك نسخه از آن وجود دارد.
8. تنها كتاب آسماني است كه در آن تحريف صورت نگرفته و در آينده هم بيمه است: «انا نحن نزلنا الذكر و انا له لحافظون»، «لا يأتيه الباطل من بين يديه و لا من خلفه».
9. شفاعت انسان ها گاهي مفيد واقع نمي شود :«فما تنفعهم شفاعه الشافعين» ولي شفاعت قرآن قطعا مفيد است: «انه شافع مشفع».
10. اگر بناست عمري صرف خواندن و دقت بشود كتاب خالق بر كتاب مخلوق مقدم است.
11. هر چه علم توسعه پيدا مي كند عظمت قرآن شفافتر مي شود. هيچ آيه اي از آن، تاريخ مصرف ندارد؛ بلكه براي هميشه است.
12. دريايي است كه به قعر آن دسترسي نيست: «بحر لا يدرك قعره».
13. عجائب قرآن قابل شمارش نيست: «لا تحصي عجائبه».
14. قرآن، ميزان است و همه بايد خودمان را با آن بسنجيم؛ حتي روايات بايد با آن سنجيده شود و اگر حديثي ضد قرآن بود آن را كنار مي گذاريم.
15. به گفته روايات متعدد، «قرآن و اهل بيت (ع)» حتي براي يك لحظه از هم جدا نيستند: «لن يفترقا».
16. قرآن جامعيتي دارد كه در خداشناسي، حيوان و آسمان را كنار هم مي آورد: «افلا ينظرون الي الابل كيف خلقت و الي السماء كيف رفعت».
17. در سفارش به عدالت، تعادل كهكشان ها تا تعادل ترازوي ميوه فروشي را با هم مي بيند:«و السماء رفعها و وضع الميزان الا تطفوا في الميزان».
18. در سوگند، هم به خورشيد سوگند مي خورد و هم به انجير.
19. بزرگ ترين آيه آن آيه حقوقي است، همان گونه كه بزرگ ترين نامه حضرت علي (ع) نامه سياسي است.
20. در فرمان جهاد آن نيز توجه به عدالت شده است.
21. عدل و احسان قرآن از هم جدا نيست. دستور قتل قاتل را مي دهد ولي نام برادري را از او حذف نمي كند: «فمن عفي له من اخيه شيء ...» يعني حتي نسبت به قاتل كلمه عفو و برادر به كار مي رود.
22. در مسائل حقوقي و مديريتي و تربيتي و سياسي و نظامي و خانوادگي و اقتصادي هزاران دستور دارد كه در كتب ديگر نيست.
23. قرآن به اهل كتاب مي گويد اگر كتاب آسماني را به پا نداريد هيچ ارزشي نداريد و پوك هستيد: «يا اهل الكتاب لستم علي شيء حتي تقيموا التوراه و الانجيل و ما انزل اليكم من ربكم».
مهجوريت قرآن
اما اين قرآن مهجور است. تنها در حد سوگند به قرآن، رد كردن مسافر از زير آن، تجويد و ترتيل و حفظ و كاشي كاري و تابلو و امثال آن به آن پرداخته شده است.
سهم قرآن نه در حوزه ادا شد و نه در دانشگاه و نه در جامعه!
براي تفقه بحمدالله حوزه ها فعالند ولي براي تدبر يا راكدند يا فعاليت كمي دارند.
سال ها قبل اقرار بزرگاني از قبيل ملاصدرا، فيض كاشاني، امام خميني(ره) را كه در اواخر عمر ناله ها سر دادند، در جزوه هايي منتشر كردم.
به لطف خدا در اين سال ها حركت هاي خوبي در حوزه ها، سازمان و دفتر تبليغات، ارشاد، مساجد، دانشگاه ها و ستاد تفسير و رسانه هاي گروهي انجام شده است. گر چه كارهاي انجام شده حركت مقدسي است و كاري است مبارك ولي كافي نيست.
به آرزوي روزي كه ما براي نسل نو تفسيرهاي مناسب كه نيازهاي ويژه آنان را بر آورده كند نوشته باشيم.
به اميد روزي كه در هر منطقه اي دانشمندي قصه هاي قرآن را براي كودكان و بزرگان ما تحليل كند.
در انتظار روزي كه تفسير ساده، ولي پر محتوا، جزو دروس رسمي مدارس و دانشگاه ها شود.
به اميد روزي كه منبرهاي ما، به جاي نقل برخي مطالب ضعيف و ... مملو از انوار قرآن باشد.
به اميد روزي كه تفسير را نيز علم بدانيم و اسرار قرآن را كشف كرده و دلها را جذب كنيم.
به اميد روزي كه از هر طلبه اي بپرسند چه مي خواني؟ بگويد تفسير و مكاسب، تفسير و لمعه!
به اميد آنكه ما كتاب آسماني را به پا داريم كه آن نيز به پا داشتني است:«ولو انهم اقاموا التوره و الانجيل و ما انزل اليهم».
به اميد روزي كه بخشي از بودجه ها، مدارس، نيروها و درس هاي حوزوي صرف تربيت مفسر شود.
همانگونه كه براي روشني نبايد منتظر خورشيد باشيم، براي قرآن نيز نبايد منتظر ديگران باشيم. همان گونه كه هر طلبه خودش ساير كتاب ها را مي خواند و مباحثه مي كند، كتب تفسير را هم با مشورت برخي از بزرگان بخواند و مباحثه كند و از اساتيد خود بخواهد همانگونه كه ساير كتب را تدريس مي كنند، تفسير قرآن را نيز تدريس كنند.و تفسير قرآن را نيز (همان گونه كه مقام معظم رهبري خطاب به چند هزار روحاني در خراسان رضوي فرمودند) در همه سطوح درس اصلي خود قرار دهند.
والسلام عليكم و رحمه الله
محسن قرائتي