برده فروشی مدرن در اسراییل (شماره 2)
تاریخ: ۹ آبان ۱۳۸۹
به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا) در حال حاضر "اسرائیل" و در راس آن شهر "تل‌آویو" به محلی امن برای فعالیت خانه‌های فساد تبدیل شده که عمدتا زنان حاضر در آن را زنان کشورهای دیگر و در راس آن کشورهای اروپای شرقی و کشورهای تازه استقلال یافته تشکیل می دهند . آنچه در ذیل می‌آید تصویری شوم از وضعیت این تجارت کثیف در جامعه "اسرائیل" می باشد، جامعه‌ای که حرف از حقوق بشرمی زند و شعار سردمداران خود انگلیس و آمریکا را سر می دهد و می گوید:"حقوق بشر را نقض نکنید". جامعه یی که انتشار خبر برده فروشی در اسراییل (فروش زنان) از زبان رسانه های خارجی را کذب معرفی می کند اما از سر ناچاری و البته انگونه که خود می پسندند با جملات زیبا تر وجود همین موضوع را تایید می کند. اخیرا انتشار خبر مربوط به ایجاد فروشگاه خرید و فروش زنان در تل اویو آنچنان سران اسراییلی را خشمگین کرد که بلافاصله وجود چنین اماکنی در اسراییل را تکذیب کردند و رسانه های منتشر کننده این خبر را متهم به دروغپراکنی کردند. تارنمای وزارت خارجه اسراییل که این تکذیبه را منتشر کرده است آنگاه در ذیل همین تکذیبیه در سوتیتری تحت عنوان "به واقعیت امر توجه کنید" می نویسد:
"... از هنگام فروپاشی اتحاد (جماهیر) شوروی پدیده تازه ای در دنیا رواج گرفته و آن حضور هزاران دختر و یا زن جوان از جمهوری های فروپاشیده، در کشورهای دور و نزدیک است که به کار تن فروشی می پردازند. این پدیده در همه کشورهای اروپای غربی، کانادا، ایالات متحده و همچنین در ترکیه و امیرنشین های عرب و دیگر ممالک نیز رواج دارد و شوربختانه اسرائیل نیز از این آفت در امان نمانده است. باندهای مافیائی به وعده مشاغل شرافتمندانه و درآمدهای کلان به این دختران و زنان جوان، آنان را در کشورهایشان فریفته و به ممالک دیگر قاچاق می کنند و سپس آن ها را به تن فروشی ناچار ساخته و یا به دیگران می فروشند.
این زنان و دختران تحقیر می شوند، به زور ناچار به همخوابی با مشتریان می گردند و اگر مقاومتی نشان دهند، مورد ضرب و شتم قرار می گیرند و گاهی به سختی مجازات می شوند. در مواردی، این دختران در اثر ضربات معلول شده و حتی گاهی جان خود را از دست داده اند.این نگون بختان، در واقع همانند کنیزانی هستند که از ابتدائی ترین حقوق انسانی محروم می گردند..."..
این تکذیب و سپس تایید در حالی است که روزانه دهها گزارش رسمی و غیر رسمی در اسراییل از وجود چنین فروشگاههایی در اسراییل خبرمی دهند و مقامات این رژیم را به سستی و کاهلی و در برخی موارد همدستی با مافیایی برده فروشی مدرن در اسراییل متهم می کنند. گزارش زیر که اخیرا در رابطه با تجارت زنان در اسراییل توسط یک سازمان غیر دولتی منتشر شده ازجمله دلایل متقن در خصوص تجارت یاد شده در اسراییل است:
خانم "نوی لونکسرن"، به عنوان مدیر حقوقی سازمان "مایگرنت" که در راستای مبارزه با تجارت زنان به فعالیت مشغول است، روز کاری خود را معمولا از پنج صبح آغاز می کند. همواره دو گوشی موبایل همراه خود دارد و به سرعت صحبت می کند. لهجه فصیح انگلیسی‌اش، حتی ازبسیاری از انگلیسی زبانان هم بهتر است و هنگامی که به زبان عبری صحبت می کند، به قدری تند صحبت می کند که گویا، فراموش کرده که باید نفس بکشد، او تنها به دنبال پرونده‌های زنان رنج کشیده است، اما دست تنهاست و خیلی ها در"اسرائیل" به دنبال جان او هستند . امروزه چهره خانه‌های فساد "اسرائیل"، شکل خاصی به خیابان‌های شهرهای این کشور و به ویژه تل‌آویو داده است. عمده خیابان‌هایی که این خانه‌ها در آن قرار دارد، خیابان‌هایی کثیف و ساختمان‌های آن مخروبه و قدیمی است. فلش‌های قرمز رنگ بر روی دیوارهای این مناطق مشتریان را به این مکان‌ها که هدایت می کند . تصاویر زنان برهنه در کنار علامت دلار در جای جای این خیابان‌ها به چشم می خورد، اما درداخل این خانه ها، زنان چندان هم مایل و راغب به نظر نمی رسند. زمانی که از کنار درهای باز خانه‌ها می گذریم، می توانیم اکراه را در نحوه آرایش صورت و موهایشان ببینیم. از کنار پنجره‌ها که می گذریم، شاهد صحبت کردن آنها وسیگارکشیدن شان با یکدیگر در داخل خانه هاییم . عمده زنانی که به "اسرائیل" قاچاق می شوند، از رومانی و یا کشورهای تازه استقلال یافته به این منطقه آمده‌اند. این زنان که توسط عاملین جرم‌های سازمان یافته، اغوا می شوند، عمدتا به امید رسیدن به پول‌های هنگفت قاچاق می شوند. عمده این افراد را دختران جوانی همچون "آنا" 23 ساله یعنی دختر رومانیایی که در سال 2002 میلادی پایش به یکی از دادگاه‌های "اسرائیل" باز شد، تشکیل می دهند . آنا در این باره در دادگاه گفت: در سال 2001 میلادی در زادگاهش با دختری "اسرائیلی" به نام "شولا" آشنا شد. شولا به وی قول داد که در تل‌آویو با نگهداری از افراد مسن و از کارافتاده، پول خوبی به دست آورد. شولا او را با هواپیمایی ازبخارست از کشور خارج نمود و این در حالی بود که آنا واقعا نمی دانست که در کجا فرود خواهد آمد. زمانی که هواپیما در قاهره به زمین نشست، آنا تصور می کرد که در "اسراییل" است . پس از آن بود، که به همراه گروهی از دیگر دختران، با ماشینی روباز خود را در بیابان‌های مصر یافت و این در حالی بود که افرادی با چهره‌ای پوشیده ومسلح به سلاح‌های خودکار، آنها را همراهی کردند. ساعت دو نیمه شب بود که آنها ماشین راترک کرده و پس از چند ساعت پیاده روی، سینه خیز از حصارهای سیم خاردار عبور کردند . معمولا همین افراد هستند که برای نخستین بار، به آنها می گویند که قربانی قاچاق انسانی شده‌اند و باید از این به بعد به عنوان یک زن فاسد به کاربپردازند . یکی دیگر از این قربانیان گفت: درابتدای ورود به مصر تصور کردم که باید در همین کشور به اعمال غیر اخلاقی بپردازم و از همین رو تلاش کردم تا از آن معرکه بگریزم. اما توسط یکی از همان افراد دستگیر شدم و در غروب آن روز بود که چهار نفر، یکی پس ازدیگری به نحوی وحشیانه به من تجاوز کردند و در این رفتار وحشیانه بود که خود را در آستانه مرگ دیدم . اگر چه آنا این شانس را داشت که در حین انتقال به تل‌آویو، مورد تجاوز جنسی قرار نگیرد اما آن زمان نمی دانست که چه در انتظارش است. پس از عبور از مرز بود که توسط مردی به تل آویو برده و همچون کالایی برای قاچاقچیان به نمایش گذاشته شد .
به نقل از ایونا این عذاب چیزی جز یک "حراج" خوانده نمی شود، همانند خریداران بازار احشام، این قاچاقچیان مشتری خود را ورانداز نموده وقیمتی برایش پیشنهاد می کنند .
"ماریو" که ازجمله قاچاقچیان زن این عرصه است، می گوید: زنان باید برهنه بایستند تا قاچاقچیان برای آنان قیمتی تعیین کنند . مصیبت آن دختر مولداویایی که به شش قاچاقچی فروخته شده بود، به نقطه عطفی در تلاش‌های نومی وکیل حقوقی تبدیل شد. دختر که خواست علیه قاچاقچیان شهادت دهد و پلیس‌هیچ توجهی به وی نکرد . حتی در آن زمان چنین افرادی به عنوان قربانی شناخته نمی شدند و به قول بازجوی پلیس "اسرائیلی"، این زنان به عنوان شریک جرم شناخته می شدند. به جای آن که این افراد شهادت دهند، صرفا دستگیر و از "اسرائیل" خارج می شدند. همچنین به پلیس گفته شده بود که به هیچ وجه در کار این خانه‌ها دخالت نکنند و حتی مقامات ترجیح دادند تا از این دلالان به عنوان منابع اطلاعاتی هم استفاده کنند . پلیس "بئرشبا" به نومی گفت که موکل مولداویایی دورغ می گوید و مساله هرگز این گونه نیست و اصلا موضوع مهمی نیست. از این رو بود که نومی از قاچاقچیان به دادگاه مدنی شکایت کرد و بعد از آن هم از پلیس به خاطر عدم بررسی موضوع به دادگاه شکایت کرد. حتی وی از وزیرکشور به خاطر عدم صدور ویزا برای این زن شکایت نمود. ناگهان پلیس به خود آمد، چرا که پنجاه نفر در این ماجرا دستگیر شدند. نومی گفت: جالب بود، دیگر تقریبا مردی در این شهر نبود که دستگیر نشده باشد . در ماه می سال 2000، سازمان عفو بین‌الملل، گزارش تکان‌دهنده‌ای منتشر نمود که در آن "اسرائیل" را به خاطر نگاه بی توجهانه اش به موضوع بردگی "جنس" محکوم نمود. در نتیجه هیاهوهای شکل گرفته در جامعه "اسرائیل" بود که موجب شد مجلس این رژیم قاچاق زنان را یک جرم آشکار بداند و برای آن حداکثر 16 سال حبس در نظر بگیرد، اما ماجرای این قانون هم خود به موضوعی جدید تبدیل شد . "اسرائیل" امروز با چالشی جدی روبرو است. در جایی که تقاضا برای خانه‌های فساد سرسام‌آور است، یعنی در هر ماه یک میلیون مراجعه ثبت می شود، هرگونه واکنشی سخت می نمود. سازمان‌های حقوق بشر هم برآوردشان بر آن است که همه ساله حداقل سه هزار زن برای تجارت "جنسی" به این رژیم قاچاق می شوند. جدای از رومانی، این زنان از روسیه، مولداوی و اوکراین یعنی کشورهایی که سقوط نظام تامین اجتماعی ناشی از اقتصادهای پس از کمونیسم را تجربه کرده‌اند، به این کشور قاچاق می شوند. در بررسی صورت گرفته توسط سازمان "هاتلاین" که در زندان زنان "نواترزا" انجام گرفت، مشخص شد که یک سوم زنان همانند آنا هنگام ورودشان به "اسرائیل" از حرفه آینده‌شان اطلاعی نداشتند . بقیه هم که از ماجرا اطلاع داشتند، از قاچاقچیان خود قول گرفته بودند که در "اسرائیل" وضعیت خوبی داشته باشند . قاچاقچیان هم به آنها گفته بودند که هر روز مشتریان آنها محدود بوده و ماهانه چند هزار دلار درآمد خواهند داشت که این رقم در کشورهای اروپای شرقی میزان قابل توجهی است . نهایتا هم قاچاقچیان به آنها گفته بودند که در صورت نارضایتی می توانند خانه‌ها را ترک کنند، فارغ از آن که حتی در خانه‌ها خندیدن هم برای زنان و دختران ممنوع است و تنها باید در جلوی مشتریان خود لبخند بزنند. آنا در دادگاه توضیح داد که چگونه همانند یک حیوان فروخته شد.
|
