جنایت و مکافات غربی – عربی در سوریه

حدود سی ماه از جنگ نابرابر معارضین از ملیتها و دولتهای مختلف با سوریه میگذرد. به تازگی برخی از کشورهای غربی- عربی با طرح ادعای بکارگیری سلاح شیمیائی توسط ارتش سوریه علیه مردم و ایجاد اجماع نیم بند برخی قدرتها خارج از شورای امنیت علیه سوریه، موضوع دخالت نظامی در این کشور را تا آستانه شروع جنگ در منطقه مطرح کرده اند.

این در حالی است که بشار اسد قویا این موضوع را تکذیب نموده و همکاری نزدیکی با بازرسان سازمان ملل متحد داشته است. حتی روسیه تصاویر و اسناد معتبر ماهوارهای از درگیریهای حومه دمشق و بکارگیری سلاح شیمیائی توسط معارضان را به شورای امنیت ارائه و قطع نامه های ضدسوری را وتو نموده است. در این بین که مخالفان اسد از سلاح شیمیایی استفاده کرده اند و ارتجاع عرب برای رهایی از مخمصه ای که دچار آن شده، نظام سوریه را به استفاده از سلاح شیمیایی متهم می-کند.

در این مدت، جبهه معارضین شکستهای سنگینی از ارتش سوریه خورده و مترصد است تا از طریق اعمال فشار و جنگ روانی، سناریوی اتهام به نظام سوریه در استفاه از سلاح شیمیایی و زمینه مداخله نظامی برخی قدرتها را فراهم نمایند. حتی مخالفین همزمان با حضور بازرسان سازمان ملل در سوریه، حمله شیمیایی در اطراف دمشق انجام دادند که باعث نشست فوق العاده شورای امنیت سازمان ملل شد.

سوریه شیمیایی مطلوب معارضان

هرچند که طرفین درگیر در سوریه، یکدیگر را در بکارگیری از سلاح شیمیایی متهم می کنند؛ اما با نگاهی به مواضع مخالفان بشار اسد، معلوم می شود که بازشدن پای سلاح شیمیایی، وضعیت جنگ را پیچیده تر خواهد کرد که این به نفع معارضین خواهد بود. اما سوال این است که سلاح شیمیایی توسط چه گروهی و با چه هدفی استفاده شده است؟

بسیار واضح است که بشار اسد در طول جنگ، تجربیات مناسبی کسب کرده و پیروزیهای فراوانی بدست آورده و نیازی به استفاده از این سلاحها علیه مردم خود نخواهد داشت. اما طرف مقابل که از پیرزوی ناامید شده، سلاح شیمیایی را به قصد تسریع حمایتها و دخالتهای خارجی بکار برده و آروزی رسیدن سوریه به وضعیت مشابه لیبی را دنبال می نماید. به طور قطع انگشت اتهام متوجه مخالفین بشار اسد است تا از این طریق، طرفهای درگیر را به سوی اهداف مورد نظر خود از جمله دخالت بین المللی در سوریه سوق دهد.

بدون شک فصل مشترک عاملان اصلی این جنایت در سوریه، ترویج هرج ومرج و رعب آفرینی با قربانی کردن مردم برای تحقق اهداف سیاسی شان است؛ امری که پیش از این به شکل بمب گذاری و حرکتهای انتحاری نمود داشت و حالا وارد مرحله کثیف و غیرانسانی خود، که همان استفاده از سلاح شیمیایی علیه مردم بیگناه شده است. از طرفی هم هنوز دلیل منطقی بر استفاده سلاح شیمیایی توسط اسد در دست نبوده و شواهد حاکی از آن است که چنین حمله فجیعی از سوی تروریست ها و حامیان خارجی آنان صورت گرفته است.

رهبر معظم انقلاب در دیدار با اعضاء هیئت دولت، دخالت آمریکا و تهدید سوریه را برای منطقه فاجعه دانستند و این دخالت را معنایی غیر از آتش افروزی و جنگ طلبی مانند جرقه ای در باروت دانستند و اذعان داشتند: «آمریکا همچنانکه در عراق و افغانستان ضرر کرد، این بار نیز ضرر خواهد کرد».

لذا هرگونه توسل به اقدام نظامی در سوریه تبعات جبران ناپذیری برای طرفین خواهد داشت. طرفهای درگیر در این کارزار می دانند چنانچه روشن کننده آتش جنگ در منطقه باشند، وسط آن خواهند سوخت و تله ای به پای آنها بسته می شود که براحتی باز نخواهد شد. لذا هرگونه حماقت در حمله به سوریه ارادی و خروج از آن  غیرارادی خواهد بود.

هنوز افکار عمومی جهان، فضاسازی دروغین آمریکا علیه عراق درباره سلاح شیمیایی و مداخله این کشور را از یاد نبرده-اند. بطور قطع، کشورهای حامی مقاومت، هرگونه اعمال جنگ قدرتها در سوریه را پاسخ درخور خواهند داد. همانطور که رهبر انقلاب در دیدار با پادشاه عمان ذکر نمودند که «آتش تکفیری ها دامن حامیانشان را خواهد گرفت».

فلذا در چنین شرایطی، نمی توان هیچ گونه امنیتی را برای اسرائیل دست نشانده غرب در منطقه متصور شد و این کشور باید پاسخگوی جنایت و مکافات خود در سوریه باشد. بشار اسد هم موشکهای ارتش سوریه را در حالت پرتاب به سمت سرزمین های اشغالی و هدفهای دشمن قرار داده تا در صورت حمله ناگهانی پاسخ کوبنده به دشمن بدهد.

قطعاً حل مشکل سوریه از طریق مداخلات نظامی انجام نخواهد شد و تنها از طریق مفاهمه سیاسی و اجماع می توان به یک راه حل مسالمت آمیز پایدار در سوریه دست یافت.

منبع: فارس - محسن صابر