سناريوي ناکام دشمن

1- درباره انتخابات 24خرداد و حضور پرشور مردم گفتني‌هاي زيادي هست اما آنچه که بيش از همه عيان و نمايان است سردرگمي اتاق‌هاي فکر دشمن است که اکنون نمي‌دانند چگونه تحليل‌هاي قبلي خود را توجيه نمايند و چطور آن سناريوها را ترميم کنند. خط هجمه به انتخابات ايران از مدتها پيش به صحنه آمد تا با پمپاژ دروغ‌ها و تهمت‌ها از يکسو و فشارها و تحريم‌ها و تهديدها از سوي ديگر، چالش در مشارکت را کليد بزنند اما اکنون ناکامي آنها برملا شده و محرز گشته که از توطئه‌ها و کارشکني‌ها بر ضد انتخابات ايران طرفي نبسته‌اند.

دو سال است که شديدترين تحريم‌ها را عليه ملت بزرگ ايران تصويب و اعمال کرده‌اند تا به اصطلاح پس از سال 90 و 91، بر انتخابات 24خرداد 92 تأثير بگذارند، چگونه؟ با اين هدف- بخوانيد آرزو- که مردم دچار يأس و نااميدي بشوند و حضوري کمرنگ در انتخابات داشته باشند.

اکنون خطاي در تحليل مراکز و اتاق‌هاي فکر دشمن مشخص شده است و آن اينکه عمق اعتماد و باور مردم به نظام جمهوري اسلامي را در برآوردها و ارزيابي‌هاي به اصطلاح استراتژيک‌شان نديده بودند و يا اگر لحاظ کرده بودند با واقعيت‌ها فاصله‌اي پرناشدني داشته است.

اگر تحريم‌ها و فشارها با هدف خط نفوذ در انتخابات ايران پيگيري شده که به اذعان مقامات و رسانه‌هاي آمريکايي اينچنين بوده است و در نهايت کاهش در مشارکت را نشانه رفته بودند پس چرا مشارکت حداکثري و کم‌نظير بوده است؟

بنابر اين اولين پيام انتخابات 24خرداد، ناکارآمدي تحريم‌ها و فشارها بوده است و اينکه حريف بايد درس بگيرد که با ملت بزرگ ايران به زبان تهديد و فشار و زور سخن نگويد.

اين ملت اکنون به کنگره، کاخ‌سفيد، جامعه اطلاعاتي آمريکا و اتاق‌هاي فکر و فرمان قدرت‌هاي غربي يک پيام روشن داد؛ «در برابر اراده و يکپارچگي ايران اسلامي، هيچ گزينه‌اي روي ميز نداريد».

آيا بي‌خاصيتي تحريم‌ها حتي تحريم‌هاي موسوم به اول ژوئيه با ادعاي فلج‌کنندگي ملت ايران برملا نشده است؟

2- پيام ديگر انتخابات 24خرداد، حقانيت و صداقت نظام جمهوري اسلامي است که اکنون در ابعاد بين‌المللي پيش روي افکار عمومي مردم دنيا قرار دارد.

دشمن با پروپاگانداي رسانه‌اي از چندين ماه مانده به انتخابات رياست‌جمهوري با طرح «انتخابات آزاد» تلاش کرد تا القاء نمايد انتخابات در ايران آزاد نيست و در ادامه دروغ بزرگ «مهندسي شدن انتخابات»! را در گستره رسانه‌اي و مجازي پمپاژ کرد تا به موازات پيگيري چالش در مشارکت، -با ابزار تحريم‌ها- به اصطلاح چالش در مشروعيت انتخابات را نيز دنبال نمايد.

به عنوان نمونه در آستانه انتخابات 24 خرداد، راديو فردا بار ديگر بر اين ادعاي پوچ و واهي تاکيد کرد که امکان تقلب در انتخابات ايران وجود دارد و يا گاردين خط تحريم انتخابات از سوي مردم را کليد زد و دهها و صدها نمونه ديگر...
حتي مقامات رسمي آمريکا بي‌محابا به صحنه آمدند و با بيان اينکه انتخابات ايران را زير نظر گرفته‌ايم ادعا کردند انتخابات ايران آزاد نيست!

جان کري وزير خارجه آمريکا گستاخانه و خصمانه در جريان فرآيند انتخابات کشورمان گفت؛ «آزادي انتخابات ايران را قبول نداريم». يا وزيرخارجه کانادا که کشورش به دنباله‌روي آمريکايي‌ها معروف گشته مي‌گويد؛ «انتخابات رياست‌جمهوري در ايران فريب و دغلکاري است»!

اينها نمونه‌هايي از حجم انبوه و تحرکات و توطئه‌هايي است که دشمن تلاش کرد تا از دالان انتخابات رياست‌جمهوري ايران به اهداف و اغراض شوم خودش برسد ولي ناکام ماند و پس از آن است که بسياري از رسانه‌هاي غربي ناچار شدند به حقيقت حضور پرشور مردم ايران اذعان نمايند.

از جمله رويترز به صراحت و بدون توجيه و يا حاشيه‌بافي ديروز نوشت؛ «مردم ايران برنده انتخابات بودند.»

3- انديشکده آمريکايي «شوراي روابط خارجي» در آستانه يازدهمين دوره انتخابات رياست‌جمهوري در کشورمان گزارشي را منتشر کرد که اکنون قابل اعتناست.
اين انديشکده در گزارش خود با هدف به اصطلاح تبيين و تحليل فضاي انتخابات در ايران مصاحبه‌اي را با «ري تکيه» عضو ارشد «شوراي روابط خارجي» انجام مي‌دهد.

گفتني است «ري تکيه» در سال‌هاي اخير بر موضوع ايران تمرکز داشته و معمولا آنچه از او به بيرون درز پيدا کرده است نشانه تلاش‌ها و تکاپو براي ارايه نسخه‌اي در مواجهه راهبردي با جمهوري اسلامي است.

سخنان «ري تکيه» در فاصله کوتاه باقي‌مانده به انتخابات 24 خرداد بر اين ادعا استوار است که پيروز نهايي انتخابات رياست‌جمهوري در ايران از جناح محافظه‌کار [اصولگرا] است و جالب اينجاست که تصريح مي‌کند شانس [آقاي] حسن روحاني براي پيروزي در انتخابات بسيار کم است.

خب، سؤال اين است که اين تحليل‌ها که بلافاصله از سوي رسانه‌هاي غربي انعکاس و بازتاب مي‌يابد و در فضاي رسانه‌اي و مجازي پمپاژ مي‌شود با چه هدفي بوده است؟
آيا غير از اين است که در ادامه تلاش ناکام در فتنه سال 88 مي‌خواهند کماکان سلامت انتخابات در ايران را زير سؤال ببرند؟

البته به زعم خودشان مي‌پندارند يک بازي برد-برد را شروع کرده‌اند و اگر از صندوق‌هاي راي، شخصي با پيش‌بيني آنها درآمد دست پيش بگيرند که «ديديد، گفتيم» و بلافاصله اين توهم را القاء ‌کنند که؛ «تقلب شده است»! و اگر خلاف پيش‌بيني آنها بود، آن راي را به اصطلاح يک راي اعتراضي جا بزنند.

اين در حالي است که در گرداب تفکر متناقضي درباره ايران گرفتار شده‌اند. از يک سو مي‌گويند انتخابات آزاد نيست ولي بعد معلوم مي‌شود که انتخابات ايران آزادترين انتخابات در سطح جهاني و بين‌المللي است و همه سلايق سياسي در آن حضور يافته‌اند. يا مي‌گويند انتخابات مهندسي شده و حتي مي‌گويند کي راي مي‌آورد و چه کسي راي نمي‌آورد و بعد کاملا خلاف آن به وقوع مي‌پيوندد.

بنابراين طبيعي است که براي رها شدن از بن‌بست تناقضات و فرار از ادعاهايي که شکل و شمايل خزعبلات را دارد بخواهند راي آحاد ملت ايران را تفسير به راي کنند. اما اشتباه استراتژيک دشمن در شناخت رفتار ملت ايران به يک رويه تاريخي تبديل شده است.

اکنون 34 سال است که از نظام جمهوري اسلامي مي‌گذرد و هنوز اتاق‌هاي فکر و مراکز راهبردي حريف نفهميده که مردم ايران پيش از انتخاب هر نامزدي در هر انتخاباتي به «نظام» راي مي‌دهند و به فراخوان رهبري لبيک مي‌گويند. پيش‌بيني غلط دشمن از مشارکت بالاي مردم در انتخابات و همچنين پيش‌بيني غلط او از نتيجه انتخابات براي آن است که در تحليل ملت ايران دچار يک فقر ذاتي و تاريخي است. به قول فارين پاليسي بايد بپذيرند که «نمي‌توانيم ايران را تحليل کنيم».

و اين در حالي است که رهبر معظم انقلاب از ابتداي امسال که سال 92 را سال «حماسه سياسي» نام نهادند تاکيد کردند که مردم با حضور در انتخابات اين حماسه بزرگ سياسي را خلق خواهند کرد و پيش از انتخابات 24 خرداد حکيمانه خاطرنشان نمودند که؛ «هر رايي که مردم به يکي از هشت کانديداي محترم بدهند، در درجه اول، راي به جمهوري اسلامي و راي اعتماد به ساز و کار انتخابات است».

بنابراين با شکست سناريوهاي دشمن و نقش بر آب شدن نقشه‌هايي که يکي پس از ديگري براي نفوذ در انتخابات ايران تدارک ديده بود از هم‌اکنون بر اسب خيال خواهد تاخت تا شايد راه فراري بيابد.

کیهان - حسام‌الدين برومند