رفتن توي شكم اسب تروا و زدن اتو به برق هم شد جنگ سايبري؟!

ابراز همدلي و همدردي محافل فعال در پروژه براندازي و آشوب با آنگ سان سوچي(مخالف برمه اي كه تازه از زندان آزاد شده)، باعث طنز و تمسخر از جانب يكي از رسانه هاي وابسته به سازمان «سيا» شد.
گويا نيوز خطاب به آنگ سان سوچي مي نويسد: روشنفكران مخالف در ايران موقع دستگير شدن يك فرد بايد ابراز تاسف كنند، بعد او را از ياد ببرند، بعد وقتي آزاد شد، آزادي اش را با هيجان بسيار تبريك بگويند و از او اسطوره بسازند و در پايان بعد از اين كه آن مبارز شروع به فعاليت كرد، با ركيك ترين كلمات و بي ادبانه ترين نوشته ها به او ضربه بزنند. ما هم به همين خاطر آزادي شما را تبريك مي گوييم. شايد از اين همه ابراز احساسات ما شگفت زده شوي. بعد با كمال شگفتي خواهي ديد كه يك دانه نامه هم از ايران دريافت نكردي چون اصلا نامه اي برايت فرستاده نشده.
«سيا نيوز» كه از بي عرضگي گروهك هاي اپوزيسيون از جمله نفاق جديد عصباني به نظر مي رسيد، با اشاره به اين كه ديگر كسي در خيابان نمانده تا آن شعارهاي تغيير حكومت از بيخ و بن را تكرار كند، مي نويسد: بعد نوبت جنگ سايبري شد. ما پشت كامپيوتر نشستيم، ماموران حكومت هم پشت دستگاه هاي مانيتورينگي كه از زيمنس و نوكيا خريده بودند نشستند. ما وب لاگ و وب سايت نوشتيم، ماموران حكومت ما را فيلتر كردند. ما ضد فيلتر زديم، آنها ما را ردگيري كردند. پايگاه ما در اين مبارزه سايت، سايت بالاترين شد. يكي گفت، امشب الله اكبر مي گوييم. يكي ديگر گفت امشب ساعت نه شب اتوها را به پريز برق مي زنيم. يكي ديگر گفت قيافه مان را شبيه حزب اللهي ها مي كنيم و توي شكم اسب تروا قايم مي شويم و وسط ميدان آزادي، تظاهرات دولتي را مال خود مي كنيم. خلاصه.... روز حادثه، كه قرار بود همگي توي خيابان باشيم و حكومت را شگفت زده كنيم، اكثرا پشت كامپيوتر نشسته بوديم! به نظر مي آمد همه منتظرند ديگران انقلاب كنند بعد آنها براي گرفتن پست حكومتي از خانه خارج شوند.
نويسنده گويا نيوز مي افزايد: چند كلمه هم از رهبران جنبش سبز بگويم و حرفم را تمام كنم. ما هرچه به رهبران جنبش كه آقايان موسوي و كروبي باشند مي گوييم رهبر جنبش، آنها مي گويند، نه اختيار داريد، شماها رهبر جنبش ايد! ما مي گوييم قربان! جنبش بدون رهبر نمي شود! آنها مي گويند اين حرف ها مال دوران پيشامدرن است و در دوران پسامدرن هر سرباز يك فرمانده و هر فرمانده يك سرباز است. خلاصه از ما اصرار، از آنها انكار. حالا يكي نيست به اين آقايان بگويد مگر جنبش بدون رهبر و رهبري مي شود؟ روشنفكران اپوزيسيون هم نااميد و دلخور پشت كامپيوترها نشسته اند و به سايت بالاترين مراجعه مي كنند. اين شيوه مبارزه ماست.