به جلو اما در کدام جهت؟

انتخابات آمریکا پس از یک سال پرهیاهو و البته پرهزینه به پایان رسید و باراک اوباما برای دومین بار به ریاست جمهوری برگزیده شد. اگرچه نکته جدیدی در شرایط کلی رقابت های سیاسی این دوره نبود و تنها تفاوت به هزینه های بالای آن باز می گشت که نسبت به دوره قبل 400 درصد افزایش یافته بود، اما هیاهوی زیادی در اطراف اوباما ایجاد شده است. رنگ پوست اوباما و دو ملیتی بودن وی، ارائه چهره ای روشنفکر به اضافه انتخاب شعار تغیر در دوره قبل و به جلو در دوره اخیر، باعث جلب شدن توجه محافل فکری در کشورهای مختلف به رییس جمهور آمریکا شده است.

انتظار زیادی به خصوص از باراک اوباما در دوره قبل وجود داشت تا تغییری اساسی در سیاست خارجی و داخلی آمریکا ایجاد کند. بررسی کارنامه چهارساله وی نشان می دهد که انتظارها برآورده نشده است و استمرار در سیاست خارجی و ثبات در سیاست داخلی مشخصه اصلی دوره چهار ساله وی است.



- نژادپرستی

ورود یک رییس جمهور سیاه به کاخ سفید، انتظارها را برای افزایش مبارزه جدی با این پدیده زشت و ریشه دار در آمریکا افزایش داده بود. رویترز در مورد اینکه آیا انتخاب باراک اوباما به نفع سیاه پوستان آمریکا بوده است نوشت، انتخاب اوباما به ریاست جمهوری تلاش های مدنی برای محافظت و ارتقای حقوق سیاهان در آمریکا را دچار خلل کرد و به نوعی با این بهانه که یک شخص از خانواده سیاه پوستان در کاخ سفید حضور دارد، باعث تضعیف این جریان شده است.

به نسبت همه روسای جمهور دموکرات آمریکا از سال 1961 تاکنون، اوباما کمترین اظهارنظر و سیاست سازی های نژادی را در حمایت و یا اصلاح شرایط و قوانین نژادی در آمریکا داشته است.

به اعتقاد رویترز، در دوره اوباما وضع سیاهان بهبود محسوسی پیدا نکرد و هنوز هم این گروه نژادی از نظر درآمد، آموزش و فرصت ها در وضعیتی پایین تری نسبت به دیگر اقلیت ها قرار دارد.



- بدهای ها

گرین آلن روزنامه نگار فقید آمریکایی و نویسنده کتاب جنجالی هیچ کس جرات ندارد آن را توطئه بنامد با ریشه یابی مساله بدهی ها در ایالات متحده می نویسد که صاحبان بانک های بزرگ که گردانندگان اصلی آمریکا هستند، با بدهکار کردن دولت به خود، بر امورات آن مسلط شده و به هر شکل که بخواهند دولت را اداره می کنند، زیرا طلبکار با بدهکار همه کاری می تواند انجام دهد.

بدهی های ملی آمریکا از مهمترین موضوع ها حتی در رقابت های انتخاباتی هستند. این بدهی ها مبالغی هستند که دولت از بانک های این کشور به صورت غرض دریافت می کند تا صرف هزینه های جاری و یا هزینه های نظامی خود کند. این پول ها دارای بهره هستند و دولت آمریکا باید بابت این هزینه ها به قرض دهندگان سود پرداخت کند.

وبسایت یو اس دبت کلاک usdebtclock.org در آماری جالب میزان بدهکاری ملی رو به افزایش آمریکا را بیش از 15 هزار میلیارد دلار اعلام کرد. بر این اساس، هر آمریکایی بیش از 50 هزار دلار از بدهی ملی را برعهده دارد. هر فرد شاغل یا پرداخت کننده مالیات، نیز بیش از 138 هزار دلار بدهی دارد. از سال 2007 به طور میانگین هر روز 3.92 میلیارد دلار بر میزان بدهی های ملی آمریکا افزوده می شود و به طور کلی در هر دقیقه میزان بدهی دولت آمریکا 2 میلیون دلار افزایش می یابد. اضافه شدن سالانه 1000 میلیارد دلار بر بدهی های ملی نشان می دهد که چهار سال بعد باید انتظار رقمی حدود 20 تریلیون دلار بدهی ملی را داشت.



- بیکاری

اصلی ترین شاخص ارزیابی یک دولت در زمینه اقتصاد را باید در بیکاری و البته با توجه به میزان دستمزدها جستجو کرد. کارنامه اوباما در این حوزه فاجعه بار است.

سایت یو اس اکانومی useconomy نوشت، در سال 2009 میزان بیکاری در آمریکا اوج گرفت و از 4.4 درصد سال 2007 به 10.2 درصد رسید. این میزان بیکاری در آمریکا در بیشترین سطح خود از سال 1981 قرار دارد. اکنون 14 میلیون نفر از مردم ایالات متحده با استفاده از امکانات اعانه ای امرار معاش می کنند. 48 درصد از مردم آمریکا نیز درآمدی پایین تر از حد متوسط دارند و زیر خط فقر زندگی می کنند. از زمانی که اوباما قدرت را در آمریکا به دست گرفت میانگین درآمد خانواده های آمریکایی 4300 دلار کاهش یافته است. درحالیکه درآمد سرانه افزایش یافته است. یعنی ثروتمندان بر ثروت خود افزوده اند.

وبسایت مرکز ملی عدالت اقتصادی و حقوقی در آمریکا، در آمار خود میزان فقر را اینگونه ارزیابی کرد: از هر 7 آمریکایی یک نفر در فقر قرار دارد و در کل آمریکا در سال 2010 تعداد 46.2 میلیون نفر یعنی 15.1 درصد جمعیت در فقر زندگی می کردند. برای سال 2009 این عدد 39.8 میلیون نفر بود. با این آمار، اکنون آمریکا بیشترین میزان فقر از سال 1993 را تجربه می کند. از هر 16 آمریکایی یک نفر در فقر شدید به سر می برد. بیش از 20 میلیون نفر از شهروندان آمریکایی به شدت محتاج کمک هستند. در سال های 2009 و 2010 میزان فقر افراد زیر 18 سال از 20 به 22 درصد افزایش یافت. میزان فقر در این سال ها برای افراد 18 تا 64 ساله از 12.9 به 13.7 درصد افزایش یافته است.



**سیاست خارجی و بازی در میدان رژیم صهیونیستی

---------------------------------

بیشتری فشارهای اقتصادی و سیاسی بر جمهوری اسلامی ایران از زمان شکل گیری تاکنون در دوره باراک اوباما روی داده است. وی هرگاه در موضوع بی توجهی به خواست های رژیم صهیونیستی مورد سوال قرار می گیرد، به تحریم های سنگین علیه ایران اشاره می کند تا نشان داده باشد به خواست های اصلی رژیم اشغالگر توجه کامل دارد.

با این حال وی در یک سال اخیر تظاهر به اتخاذ رویکرد مستقل از خواسته های رژیم اسرائیل کرده است. عدم ملاقات با بینامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی در جریان مجمع عمومی سازمان ملل در سال جاری را باید عوج این سناریو دانست. عده ای از هواداران اوباما با این استدلال که وی اولین رییس جمهوری است که بدون حمایت لابی صهیونیسم روی کار می آید، کوشیدند اوباما را نخستین رییس جمهور مستقل از لابی یهود در آمریکا معرفی کنند. رای بیش از 60 درصدی یهودیان آمریکا به اوباما خط بطلانی بر این ادعا است.

این تناقض چگونه قابل توجیه است؟ به نظر می رسد که تنفر از رژیم صهیونیستی که در آمریکا رو به افزایش است، باعث شده است که از این ظرفیت نیز برای هدایت آرای مردمی استفاده شود. تظاهر به مخالفت با سیاست های رژیم صهیونیستی در شرایطی که اوباما خود را وقف اجابت خواست های آن کرده است، تنها با چند ژست سیاسی امکانپذیر نیست. درحالیکه باراک اوباما سال گذشته قطعنامه شورای امنیت در نکوهش رژیم صهیونیستی به دلیل شهرک سازی را وتو کرد، چگونه می توان سیاست وی را مستقل از تل آویو ارزیابی نمود؟

توجه به مجموعه سیاست های اتخاذ شده توسط اوباما در چهار سال گذشته، از سیاست داخلی گرفته تا سیاست خارجی و مساله فلسطین، نشان می دهد که نمی توان ردی از حداقل تغییر در رویکرد کلان آمریکا مشاهده کرد. به همین دلیل کارشناسان پیش بینی می کنند که در چهار سال آتی نیز شاهد استمرار و نه تغییر در سیاست کلان ایالات متحده خواهیم بود. اوباما در حالی فرمان حرکت به جلو صادر کرده است که مشخص نمی کند این حرکت به کدام سو خواهد بود.

منبع: ایرنا