به گزارش خبرنگار دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، وزارت علوم در دولت یازدهم دستخوش تغییرات و چالش‌های بسیاری بوده است که استیضاح وزیر علوم و حضور چندین سرپرست در این وزارتخانه و تغییرات در سطح روسای دانشگاه‌ها از مهم‌ترین چالش‌های یک سال و نیم اخیر در حوزه آموزش عالی کشور بود.
داستان هزار و یک شب وزارت علوم در یک سال و نیم گذشته بسیار تکرار شده است ولی با توجه به اینکه هنوز مسائل بدیهی در این وزارتخانه هم شرایط عادی را پیدا نکرده‌اند تکرار این ماجرا همچنان جالب توجه است.
وزارت علوم از همان ابتدا کار خود در دولت یازدهم را با درگیری آغاز کرد به طوریکه رئیس جمهور همراه با معرفی دیگر وزرای کابینه، جعفر میلی منفرد را به عنوان وزیر علوم به مجلس معرفی کرد که وی نتوانست رای اعتماد مجلس را جلب کند و داستان پر پیچ و خم وزارت علوم آغاز شد.
پس از میلی‌منفرد، جعفر توفیقی به عنوان سرپرست در وزارت علوم مشغول به کار شد.
توفیقی که به تصور همگان کاندید وزارت علوم بود، از سوی رئیس جمهور به عنوان وزیر پیشنهادی به مجلس معرفی نشد و رئیس جمهور رضا فرجی دانا را معرفی کرد که وی پس از فعالیت حدود یک سال و انجام اقداماتی نظیر روش‌های عجیب در تعیین روسای دانشگاه‌ها از سوی مجلس استیضاح شد و پس از وی سرپرستی وزارت علوم برعهده محمدعلی نجفی قرار گرفت.
پس از اتمام مهلت قانونی سرپرستی محمدعلی نجفی بر وزارت علوم نیز رئیس جمهور محمد فرهادی را به عنوان کاندید وزارت علوم به مجلس معرفی کرد که وی توانست از مجلس رای اعتماد بگیرد و به این ترتیب پس از یک سال وزارت علوم ظاهرا به ثبات رسید.
ولی آنچه همچنان آموزش عالی کشور را با چالش مواجه کرده است شرایط دانشگاه‌هایی است که در مدت بلاتکلیفی وزارت علوم بدون رئیس و با سرپرست اداره می‌شوند.
اگر بخواهیم نگاهی از ابتدا بر این موضوع هم داشته باشیم باید به زمان توفیقی برگردیم. جعفر توفیقی در زمان سرپرستی چند تن از روسای دانشگاه‌ها را تغییر داد و پس از آن فرجی دانا از زمان جلوس بر عالی‌‌ترین کرسی وزارت علوم روسای بسیاری از دانشگاه‌ها را تغییر داد و نجفی هم چند رئیس را جا به جا کرده است.
در سال ۹۲ فرجی دانا ۳۰ رئیس دانشگاه را تغییر داد و پس از آن نیز از ابتدای سال ۹۳ دوباره روند تغییرات و عزل و نصب‌ها در دانشگاه‌ها آغاز شد که در بحبوحه بلاتکلیفی وزارت علوم و عدم تعیین تکلیف وزیر، تنها برخی از سرپرست دانشگاه‌ها موفق به کسب رای اعتماد از شورایعالی انقلاب فرهنگی شدند و بسیاری از آن‌ها بنا به دلایلی هنوز موفق به اخذ رای اعتماد از شورایعالی انقلاب فرهنگی هم نشده‌اند و این دانشگاه‌ها به مدت زیادی با سرپرست اداره می‌شوند.
با توجه به اینکه مدت حکم یک سرپرست ۳ تا ۶ ماه است و باید در این مدت حکم آن‌ها به شورایعالی انقلاب فرهنگی ارائه و ریاستشان تائید شود این موضوع اهالی آموزش عالی را درگیر کرده است که چرا برخی دانشگاه‌ها و حتی مهم‌ترین دانشگاه‌های کشور حدود یک سال با سرپرست اداره می‌شوند و وزارت علوم اقدامی برای رفع این مشکل نمی‌کند؟
در حال حاضر برخی از سرپرست‌های دانشگاه‌ها هنوز از سوی وزارت علوم به شورا معرفی نشده‌اند و برخی دیگر نیز با مخالفت اعضای شورا روبه رو شده و همچنان سرپرست باقی مانده‌اند.
برای بررسی وضعیت نابسامان دانشگاه‌های کشور باید به بیش از یک سال پیش نگاهی بینداززیم. زمانی که توفیقی پس از انتصاب در سرپرستی وزارت علوم در اولین اقدام دانشگاهی خود، در روز ۱۹ آذرماه سال ۹۲، محمدحسین رامشت را از ریاست دانشگاه اصفهان برکنار کرد و هوشنگ طالبی (ریاست سابق دانشگاه اصفهان در دوران اصلاحات) به سرپرستی این دانشگاه منصوب شد و باوجود اینکه طالبی نتوانسته امتیازات لازم را برای ادامه این مسیر دارا باشد و نظر مساعد اعضای شورا را برای ریاست دانشگاه اصفهان کسب نکرده است، پس از گذشت یک سال و چند ماه همچنان سرپرست دانشگاه اصفهان است.
دانشگاه‌های دیگر مانند دانشگاه تهران هم در شرایط نابسامانی نظیر دانشگاه اصفهان هستند به طوریکه بیش از ۲۰ دانشگاه کشور در حال حاضر بدون رئیس و با سرپرست اداره می‌شوند.
دانشگاه خوارزمی؛ به سرپرستی محمدعلی سبحان الهی از ۲۹ دی ۱۳۹۲
دانشگاه تحصیلات تکمیلی زنجان؛ به سرپرستی محمدی خالصی‌فرد از ۱۳ بهمن ۱۳۹۲
دانشگاه زنجان؛ به سرپرستی خلیل جمشیدی از ۱۸ شهریور ۱۳۹۳
دانشگاه صنعتی شهدای هویزه به سرپرستی سعید بحرینان از ۲۴ بهمن ۱۳۹۲
دانشگاه مراغه به سرپرستی صالح شهابی وند از ۲۸ بهمن ۱۳۹۲
دانشگاه تهران به سرپرستی محمود نیلی احمد آبادی از ۱۹ خرداد ۱۳۹۳
دانشگاه بجنورد به سرپرستی احمد محقر از ۲۴ اسفند ۱۳۹۲
دانشگاه چمران اهواز به سرپرستی محمد رعایایی اردکانی از ۲۸ اسفند ۱۳۹۲
دانشگاه صنعتی قم به سرپرستی محمد صادق آخوندی از ۱۳ تیر ۱۳۹۳
دانشگاه شهرکرد به سرپرستی شایان شاه محمدی از ۱۳ تیر ۱۳۹۳
دانشگاه ولی عصر رفسنجان به سرپرستی محمدعلی دهقان از ۱۱ شهریور ۱۳۹۳
دانشگاه تکمیلی کرمان به سرپرستی محمد میرزایی بادیزی از ۹ شهریور ۱۳۹۳
دانشگاه آموزش عالی لامرد به سرپرستی علی تیزرو از ۹ شهریور ۱۳۹۳
دانشگاه صنعتی همدان به سرپرستی محمود نیلی از ۱۸ شهریور ۱۳۹۳
دانشگاه قوچان به سرپرستی علی اصغر بهشتی از ۷ مهر ۱۳۹۳
دانشگاه پیام نور به سرپرستی محمدعلی سرلک از ۸ دی ۱۳۹۳
دانشگاه اصفهان به سرپرستی هوشنگ طالبی ۲۰ آذر ۱۳۹۲
دانشگاه جامع علمی کاربردی به سرپرستی محمد اخباری از ۱۰ دی ۱۳۹۳
دانشگاه یاسوج به سرپرستی شاپور رمضانی از ۲۲ مهر ۱۳۹۲
دانشگاه علوم اقتصادی به سرپرستی محمدرضا منجذب از ۲۳ مهر ۱۳۹۲
دانشگاه اراک به سرپرستی سعید حمیدی از ۲۳ دی ۱۳۹۲
دانشگاه تربیت مدرس به سرپرستی محمدتقی احمدی از ۳ تیر ۱۳۹۳
مطابق قانون، وزیر علوم وظیفه معرفی افراد را به شورای عالی انقلاب فرهنگی دارد هرچند در قانون پیش بینی شده که در صورت مشغله شورای عالی انقلاب فرهنگی و مطرح نشدن معرفی افراد، سرپرست دانشگاه نهایتا تا ۶ ماه می‌تواند در این سمت باقی بماند.
با توجه به اعتراض اعضای شورایعالی انقلاب فرهنگی وزیر علوم موظف است سریع‌تر تکلیف این دانشگاه‌های بدون رئیس را مشخص کند تا آموزش عالی کشور به شرایط نرمال بازگردد.
