هرچند که در دنیای امروز تکنولوژی حرف اول را می زند و کشورهای صاحب تکنولوژی با توسل به این حربه به حکمرانی غیر مستقیم خود بر دنیا ادامه می دهند، اما کم کم دنیا چهره جدیدی به خود می گیرد و آن حکومت محتوا بر جامعه جهانی است، موضوعی که 1400 سال پیش از این اسلام با توجه به همین مطلب دنیای عصر خود را تسخیر کرد و دنیایی جدید را پیش روی انسان قرار داد.
اگر زمانی بود که غرب سوار بر اسب تکنولوژی در جهان یکه تازی می کرد و با محروم کردن دیگران قدرت سخت افزاری خود را به رخ می کشید، امروز دیگر با گسترش روز افزون دانش بشری و حضور فعال آن در زندگی مردم و تولیدات روزافزون انواع ابزارآلات در سراسر دنیا باید شاهد جا به جایی قدرت از ابزار به محتوا بود. اگر روزی پذیرش این مطلب که غرب با صادر کردن ماشین لباس شویی و یخچال فرهنگ خود را نیز صادر می کند غیر قابل باور می نمود اما امروز تمام ابزارهای تکنولوژی در ظاهر و باطن این مطلب را نشان می دهند و عموم مردم نیز این واقعیت را باور دارند یعنی حضور نامرئی یک فرهنگ در پس این ابزارآلات.
از زمانی که انقلاب صنعتی در دنیای غرب پا گرفت و مفاهیم جدیدی از رفاه و آسایش در افکار عمومی ترویج و تبلیغ شد که در اکثریت مواقع بر بنیان مصرف زدگی و مصرف گرایی بنا شده بودند، واژه ای به نام دنیای مدرن و پیشرفته در فرهنگ آدمیان شکل گرفت که کم کم تبدیل به آرزوی انسان ها در سراسر جهان گشت. کسانی که تا دیروز در پست ترین شکل زندگی می زیستند و در دنیای وحشی خود غرق روزمرگی بودند و فرهنگ استفاده از دستشویی و حمام را از دنیای متمدن شرق فراگرفتند، تبدیل به قوم پیشرفته ای گشتند که مستشارانشان در پایین ترین سطح، حاکمان بلامنازع دیگر مناطق شدند، اما چیزی که در پس این پرده سراسر رنگ و فریب جادویی آنها پنهان بود و امروز تبدیل به پاشنه آشیل آنها شده است فقدان محتوا ست. از عادات و علائق شخصی، فرهنگ معاشرت و روابط خانوادگی، روابط اجتماعی و حکومتی و ... همگی بر پوچی و بی محتوایی آنها حکایت دارند، انسانهایی که به حاکمیت قانون پیرامون هم جمع شده اند و نه حاکمیت شعور انسانی. کافی است به هر دلیلی اجرای قانون متوقف شود آنوقت به هم ریختگی و بلاتکلیفی و غارت همه ارزش هایی که قبلا تعریف شده بودند خود را نشان می دهد که شاهد مثال این مطلب فراوان است.
دیگر امروز دیازپام از نوع هجمه رسانه ای و سانسور شدید خبری، برای آرام کردن انسان ها و کتمان حقایق از آنها کم کم کارکرد خود را از دست می دهد، دیگر نشانه های خروج از این عالم هپروت و وابسته زدگی به تکنولوژی در بشریت دیده می شود. اگر حربه غرب انحصار تکنولوژی بوده و هست و همواره به دنبال حفظ قدرت خود در این زمینه بوده و برای حفظ این جایگاه بسیار تلاش کرده است، ولی امروز به شهادت برنامه ریزی ها و رفتارهای خودشان این واقعیت را دریافتند که دیگر نمی شود انسانها را با نیروی تهدید و تحریم و وابستگی و مارهای خوش خط و خال دنیای مدرن فریفت. بشری که امروز آهسته آهسته هشیاری خود را به دست می آورد در پس این همه زرق و برق به دنبال یک حقیقت پنهان می گردد.
امروز تکنولوژی از یک ابزار برای فراهم نمودن آسایش و رفاه به تعبیر دنیای غرب تبدیل به یک ابزار فرهنگی و تبادل گسترده اجتماعی شده است. فاصله انسانها در هر نقطه این کره خاکی از یکدیگر به اندازه فشردن کلید وب یک تلفن همراه است که همیشه همراه فرد است. گسترش روزافزون شبکه جهانی اینترنت و افزایش دسترسی انسانها به آن، این حقیقت را گوشزد می کند که دیگر نمی توان حرف های واحد و دیکته شده را القا نمود.
حال سوال اینجاست که پس چه کسی می تواند در این فضا قدرتمند باشد؟ و پاسخ این است: کسی که بتواند محتوای بهتری تولید کند.
هرچند که دنیای غرب با حرکت هوشمندانه خود تولیدات علوم انسانی را در انحصار خود درآورده و محدودیت های زیادی برای حضور دیگران در این عرصه فراهم کرده است، اما پس از این همه تجربه اندوزی و سعی و خطا که به بهای گرفتن جان و زندگی بسیاری بدست آمده، هنوز نتوانسته است به یک چارچوب و ساختار عمومی برای این دهکده جهانی دست یابد و به تعبیر ما دست نخواهد یافت.
اما ما در کجای این رقابت جدید قرار داریم. زمانی که امام راحل در ایرانی که کم کم تبدیل به ژاندارم منطقه شده بود و جدیدترین ماشین های جنگی در اختیار پادشاه آن قرار گرفته بود، اعلام برائت از این دنیای ساختگی جدید می کرد، کسی تصور نمی کرد که این کشور تبدیل به یکی از سرسخت ترین دشمنان بلامنازع این هیبت پوشالی دنیای مدرن شود. نکته قابل توجه این اتفاق بزرگ تغییر محتوا بود، تغییری که همراهی مردمی با پشتوانه فرهنگی 1400 ساله را داشت. تا آن روز کسی از نظریه پردازان بلوک غرب تصور نمی کرد که با این همه هجمه فرهنگی از تلوزیون و رادیو گرفته تا انواع مکان های فساد و فحشا، بی سوادی و بی کاری، گسترش وسیع و سازمان یافته اعتیاد در جامعه، نا امنی و غیره و غیره حرکتی صرفا با شعار و پرچم فرهنگی شکل بگیرد، توسعه پیدا کند، قدرت را به دست آورد، چهره منطقه را عوض کند، تبدیل به الگویی برای کشورهای منطقه شود، طرفدارانی میان کیش های دیگر بیابد و در نهایت سدی در برابر باورهای تحمیلی دنیای مدرن شود.
نقطه قوت و شعار اصلی و هدف و تلاش جریان انقلاب محتوایی به نام اسلام است، که ساختارهای آن بدون محتوای آن به بی ارزشی تمام دنیای ساختگی مدرن است. امام عظیم الشان در پیام تاریخی خود به مناسبت سالگرد حج خونین و بعد از قبول قطعنامه چنین می فرمایند:
«امروزجنگ حق وباطل،جنگ فقروغنا،جنگ استضعاف و استكبار،وجنگ پابرهنه هاومرفّهين بي دردشروع شده است.ومن دست وبازوي همه ي عزيزاني كه درسراسرجهان، كوله بارمبارزه رابردوش گرفته اندوعزم جهاددرراه خداو اعتلاي عزت مسلمين رانموده اندمي بوسم؛وسلام و درودهاي خالصانه ي خودرابه همه ي غنچه هاي آزادي و كمال نثارمي كنم»
8 سال دفاع مقدس آخرین تیر را در قلب تاریکی فرو کرد تا به آنها بفهماند در دنیای جدید که ما خواهیم ساخت دیگر قدرت سرنیزه کارساز نیست و اگر در میدان محتوا شکست خوردید در هیچ میدان دیگری پیروز نخواهید شد. پیامی که به دلیل کج فهمی و نادانی آنها منجر به شکست آنها در عراق و افغانستان و غزه و لبنان هم شد. دیگر دوران لشکرکشی مغول وارانه در جهان به سر آمده است و کم کم باید بوی دود را در نبردهای جدید به فراموشی سپرد. امروز روز مبارزه قلم ها و باورهاست. روز جلوه یافتن محتوا در قالب حرف و عمل است. روز درخشیدن استعدادها در همه عرصه هاست تا به هر زبانی پیام اسلام را به گوش جهانیان برسانند. نبردی که با هوشمندی بی نظیر و بی همتای رهبر انقلاب با عنوان جنگ در جبهه فرهنگی پس از جنگ تحمیلی گوشزد شد.
امروز اگر دانشجو و طلبه ما هنوز در پی تکرار خویشتن باشد و نیاموزد که چه محتوایی را در چه قالبی باید ارایه کند نباید انتظار پیروزی داشته باشد. هنوز برخی در اوهام عمل زدگی و کار کردن بدون محتوا و برخی ناتوان در شکستن سد ورود به دنیای ارتباطات جدید، این فرصت طلایی را از دست می دهند. باید کمربند همت را محکم کرد. سربازان این جبهه باید خود را در تمامی زمینه ها تقویت فکری و محتوایی کنند تا در هر مبارزه ای حتی نبرد تن به تن پیروز بیرون بیایند. امروز شکست یک سرباز و گروهان و ... یعنی عدم توانایی آنها در ساختن بنیان فکری قوی، عدم رعایت تقوای فردی و اجتماعی، ندانستن زبان مفاهمه با مخاطب و ...
اگر امروز با خواندن سخنان امام و شنیدن کلام و دیدن رخسار رهبری، اگر با یادآوری قیام حسینی و مظلومیت اهل بیت، یا اگر با دیدن مظلومیت ضعفای عالم در درون خود احساس غیرت و جوشش می کنی بدان که امروز در جبهه فرهنگی به رشادت و دلاوری و شجاعت تو نیاز است که:
کسی را که یارای دل کندن از وابستگی ها باشد، جداشدن سر از بدن چه باک.
«شأن انسان در ایمان و هجرت و جهاد است و هجرت، مقدمه‌ی جهاد فی‌سبیل‌الله. هجرت،هجرت از سنگینی‌هاست و جاذبه‌هایی كه تو را به خاك می‌چسباند. چكمه‌هایت را بپوش،ره‌توشه‌ات را بردار و هجرت كن. حضرت امام حسین(ع) در صحرای كربلا انتظار تو رامی‌كشد» (شهید آوینی)
