همزمانی حجاب با آفرینش جامعه انسانی

 بحث حجاب و رعایت پوشش الهی، مورد هجمه ی زیادی واقع شده است. از آن جایی که معمولاً همهی شبهه های مسئله ی حجاب، هماهنگی مفهومی وخواستگاه مشترکی دارند، لذا عیار باز شناسی معارف حق از باطل ضرورت دارد. با نگاهی به آموزه های دینی، سعی می کنیم پاسخ های مناسبی ارائه دهیم. یادمان باشد: امروزه بیشتر انگیزه های مخالف حجاب، از عدم تسلط بر مفاهیم دینی بوده، نه این که از عدم پذیرش باشد.

یکم: آن چه مسلّم است این است که قبل از اسلام حجاب در جهان وجود داشته و اسلام مبتکر آن نیست.1

دوم: اصل حجاب و رعایت پوشش در میان ادیان، اقوام و ملیت های گوناگون وجود داشته و سابقه ای همزمان با آفرینش جامعه ی انسانی دارد؛ هر چند نحوه ی استفاده و بهره گیری از حجاب به جهت آداب و رسوم ملت ها، مختلف بوده ولی همگی نسبت به اصل آن متفق بوده اند. از مجموع بررسی های به عمل آمده، این گونه فهمیده می شود که در برخی ادیان و ملت های قبل از اسلام، نگاه های بسیار سخت گیرانه تری نسبت به قانون پوشش وجود داشته است.

سوم: «ویل دورانت» در صفحه ی سی جلد دوازده «تاریخ تمدن» (ترجمه ی فارسى) راجع به قوم یهود و قانون «تلمود» مى‏نویسد: «اگر زنى به نقض قانون یهود مى‏پرداخت چنان که مثلاً بى ‏آن که چیزى بر سر داشت به میان مردم مى‏رفت و یا در شارع عام نخ مى‏رشت یا با هر سنخى از مردان درد دل مى‏کرد یا صدایش آن قدر بلند بود که چون در خانه‏اش تکلم مى‏نمود همسایگانش مى‏توانستند سخنان او را بشنوند، در آن صورت مرد حق داشت بدون پرداخت مهریه او را طلاق دهد.» 2

چهارم: حجاب سخت و شدیدى در ایران باستان حکم فرما بوده، حتى پدران و برادران نسبت به زن شوهردار نامحرم شمرده مى‏شده‏اند.3

پنجم: «کنت گوبینو» در کتاب «سه سال در ایران» نیز معتقد است که حجاب شدید دوره ی ساسانى، در دوره ی اسلام در میان ایرانیان باقى ماند. او معتقد است که آن چه در ایران ساسانى وجود داشت، تنها پوشیدگى زن نبوده بلکه مخفى نگه داشتن زن بوده است.4

ششم: از کتاب مقدس استفاده می شود که در عهد سلیمان(ع) زنان غیر از پوشش بدن، بُرقَع(روبند) به صورت می انداختند.5

هفتم: در زمان ابراهیم(ع) هم، روبند رایج بود. اولین باری که رفقه، نامزد اسحاق، او را دید، برقع (روبند) به صورت انداخت.6

هشتم: آن چه از حجاب در شریعت موسی(ع) بیان شد، در شریعت عیسی(ع) نیز وجود دارد، چون عیسی (ع) گفت: « فکر نکنید که من آمده ام تا تورات و نوشته های پیامبران را منسوخ کنم، بلکه آمده ام تا آن ها را به تحقق برسانم.»7

نهم: زن ها در قرن های اوّلیه ی مسیحیت تنها با چادر می توانستند در مراسم عبادی شرکت کنند، زیرا فریبنده به شمار می رفت و می گفتند حتی فرشتگان ممکن است در موقع اجرای نماز از دیدن آن ها حواس شان پرت شود!8


دهم: در زمان بعثت زرتشت و قبل و بعد از آن، زنان ایرانی از حجابی کامل برخوردار بوده اند. برابر متون تاریخی، در همه ی آن زمان ها پوشاندن موی سر و داشتن لباس بلند و شلوار و چادر، رایج بوده است و زنان هر چند با آزادی در محیط بیرون خانه رفت و آمد می کردند و هم پای مردان به کار می پرداختند، ولی این امور با حجاب کامل و پرهیز شدید از اختلاط های فساد انگیز همراه بوده است.

جایگاه فرهنگی پوشش در میان زنان نجیب ایران زمین به گونه ای است که در دوران سلطه ی کامل شاهان، هنگامی که خشایارشاه به ملکه ی «وشی» دستور داد که بدون پوشش به بزم بیاید تا حاضران، زیبایی اندام او را بنگرند، وی امتناع نمود و از انجام فرمان پادشاه سر باز زد و به دلیل این سرپیچی، به حکم داوران، عنوان «ملکه ی  ایران» را از دست داد.9

یازدهم: در مسیحیت همانند همه ی ادیان الهی حجاب امری معمول و مورد تأیید است. مسحیت نه تنها احکام شریعت یهود در مورد حجاب را تغییر نداد، بلکه قوانین شدید آن را استمرار بخشید و در برخی موارد، قدم را فراتر نهاد و با سخت گیری بیشتری وجوب حجاب را مطرح ساخت؛ زیرا در شریعت یهود، تشکیل خانواده و ازدواج امری مقدس محسوب می شد و طبق نوشته ی ویل دورانت، در بیست سالگی اجباری بود!10

دوازدهم: پس حجاب فقط مخصوص اسلام نیست. در همه ی ادیان مطرح بوده و حتی در بعضی از آن ها، دستوراتی به مراتب سخت تر از آیین اسلام وجود داشته است.

پی نوشت ها:

 1.مرتضی مطهری، مجموعه آثار، ج19، ص391.
 2.همان، ص385.
 3.همان، ص386.
 4.همان، 389.
5. کتاب مقدس، عهد قدیم، سفر نشید الانا شید، باب 5.
6. همان، سفر تکوین، باب 24                                               
7.عهد جدید، انجیل متی، باب 20 .                                    
8. ویل دورانت، تاریخ تمدن، ج9، ص242.                                                   
9. قائم مقامی، آزادی یا اسارت، ص 106؛ تورات، باب استر، آیه1.
10.ویل دورانت، تاریخ تمدن، ج1، ص 439.


منبع: ماهنامه پیام زن - امین کشوری