پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- محمد سعید احدیان- مسیری که آقای روحانی در پیش گرفته اند نتیجه اش شکست قطعی در انتخابات ریاست جمهوری است. اگر آن را اصلاح نکند. دلیل این تحلیل دو اشتباه استراتژیکی است که آقای روحانی در سیاستگذاری خود در پیش گرفته است. یکی اینکه ایشان مساله اقتصادی را با پرونده هسته ای گره زدند و تلاش کرد که اقتصاد را با برطرف کردن تحریم ها ناشی از تفاهم هسته ای حل کند. لیکن به شکست می انجامد چون براساس مبانی واقع گرایی و تحلیلی دقیق معتقدم آمریکایی به تفاهمی برد برد قائل نیستند و در نتیجه این استراتژی آقای روحانی شکست می خورد و روشن است که نتیجه هم برای مردم و کشور و نظام خیلی بد می شود و هم برای ایشان.
اما برآنم که براشتباه استراتژیک دیگری که ظاهرا آقای روحانی حساب شده شروع کرده اند انگشت بگذارم و آن سیاست "مرزگذاری فرهنگی با نگاه رهبری" است. هنوز نمی خواهم بگویم این استراتژی قطعی است اما هرچه زمان می گذرد شواهد یکی پس از دیگری بر اینکه ایشان آگاهانه این استراتژی را در پیش گرفته است بیشتر می شود.
شروع ماجرا از اظهارات یک روز پس از بیانات رهبری بود که گفتند من هم در مسائل فرهنگی نگرانم و بعد از آن در بسیاری موارد که رهبری نکته ای می گفتند ایشان با اظهارنظری مرزبندی خود را با ایشان شفاف می کرد. درباره زنان، موضوع منبر، ماجرای نظام اسلامی و بهشت رفتن مردم، دین دولتی و...این اتفاق افتاد. نمی خواهم بدبین باشم و حداقل امیدوارم که یا من اشتباه کرده باشم یا ایشان استراتژی شان را تغییر دهد. در هرصورت اگر ایشان به این سیاست خود ادامه دهد فارغ از اینکه کدام حرف از نگاه فرهنگی درست است می توان گفت ایشان در تحلیل نتایج خطای بسیار بزرگی را کرده است.
شاید ایشان در تحلیل خود این برداشت را دارند حال که نمی توانند در مسائل سیاسی داخلی مثل حصر آقای موسوی و کروبی، خواسته های طرفداران خود را پیاده کنند یا ممکن است در سسیاست خارجی کار به نتیجه نرسد پس بهتر است برای حامیان خود سیگنال هایی را در حوزه فرهنگ نشان دهند و آن ها را با خود همراه نگه دارند
اما به نظر می رسد ایشان مثل بیشتر افراد دیگر از اصلاح طلب و اصول گرا در تحلیل آرای خود نکته مهمی را از قلم انداخته اند و آن اینکه بی تردید بخش مهمی از بدنه رای آقای روحانی مخصوصا در روستاها و شهرستان ها و برخی شهرهای بزرگ مذهبی از جمله مشهد و تبریز و....به دلیل روحانی بودن ایشان بوده است. واقعیت این است که بخش اصلی روحانیت در سراسر کشور یا از ایشان حمایت کرد یا حداقل علیه ایشان اقدام نکرد که اگر ائمه جماعات مساجد و روحانیان شهرستان و روستاها شروع به اقدام علیه آقای روحانی می کردند ایشان نمی توانست چنین رایی را داشته باشد. مسیری که ایشان انتخاب کرده است بی تردید باعث می شود که این بخش از بدنه رای خود را که اتفاقا بخش بسیار زیادی نیز هست را از دست بدهد خلاصه آنکه ایشان با این استراتژی خود ممکن است هواداران اصلی خود را در تهران و دانشگاه ها و...حفظ کند اما بخش مهمی از رای ایشان به سرعت ریزش خواهد کرد و درست است که بخش اول خیلی پرسروصدادارتر هستند و در طول دوران بسیار موثرتر هستند اما نباید فراموش کردند که روز انتخابات همه فقط یک رای دارند فقط یک رای.
